Sobe Sobe.

- Hiç mi?
Değil aslında
- Ben mi?
Aramaktayım kaybolduğunda
- Hal mi?
Sormaktan utanırım
- Gel mi?
Bulan mekân sorgusunda
- Renk mi?
Araf ta saklandı

Sayıklamalardan arta kalan bu kelimeler, sorgusuz taşındı kalemin şehrine
Kaleme yemin eden kitabın, dışında yaşayanlardan, sual olundu kayıp ruhlar
Kahır dolu sayfalar, men edildi “ümitvar olunuz” emrinden sonra, kahretmek haram oldu, kendini ve kendinde birikenleri
Ucuza satılan yüreklerin sızıntısı, tarifi imkânsız dualarda yükselirken semaya, yeryüzünde kıyama durdu sabrın çiçekleri
Kokusu, nasırlaşmış yürekleri iyileştiren
Sabahları uyanan güneşi utandırdı, seyirci kaldığım zulmün haritası Varlığın sahibine yakın olmak isteyenler, kabul etti yakini
HİÇ değildi aslında, toprağa kavuşan sınır tanımaz kıyamın sapan taşları

Gecelerde yaktığım düşüncemde, yorgunluğu merdiven altı boşluğuna sakladım Uzaklığı konuşan ağızlar kapattım her defasında, söz konusu yollar, mıknatıs şiddetinde yanımda var oldular Şikâyet olmadı azalarım, yalnız; ayrılıktan dem vuran dakikalara sitem dolu mektuplar yazdım gözyaşımla Belki bu nedenle her ağladığımda, ruhum terk ediyor bedenimi
Bir şehre saklanıyor, ya da küçük bir yüreğe Bazen dost mezarı mekânı, asıl yeri şebnem dolu dalı
Ben aramaktayım kaybolduğunda Karanlık bahanesi, şebnemler nişanesi olacak ruhumu, bulmaktan ziyade korkmaktayım

“Ben sana üm demem, ün ömrü az olur” sözünde, kaç kereler bulduğum kendimin nakaratı eksik şarkılardan farksız olduğunu anladım Bir yanım noksanlık yaşında, diğer yanlarım, doymuşluğun kasırgasında Böyle çelişkili dönemlerin anlatması, yaşamak kadar tesirli, bilmem hiç başınıza geldi mi?
Gelmediyse beklemeyin! Anlatırken yaşamaya engel çareler bulun Sual denizi gözlerden fırlatılan soru işaretleri, ön yargılar da infaz olmadan çare bulun ölümüne cevaplara
Halimi sormaktan utanan, ü dikeninden ayıran, ömrü azarlayan kelimeleri mırıldanın dudaklarınız da

Sizler, ikrar ettiğini kalp ile tasdikten uzak yaşayanlar! Beni almayın aranıza!
Tercihimi, hiçliğin beni kaybeden halinde kullanmak istiyorum
Oyunu felakete veren ustanın, felaketinden istiyorum Yanmak nasıl gerçekse mum alevinde bile, gerçeğin varlığına ve birliğine atmak istiyorum emanetimi Ateşi, serin rüzgâra dönüştürene sığınırım, fakirleşen toprak olmaktan Zenginliğin infak muhafazasında, gönlümün sevgi hanesini kullanın Gönlümü bana bırakın
Biriktirdiğim cümlelerimi hecelemek gerekiyor, anlaşılan olmak için Gitmelerimi geri getirmeyen zamanın gölgesindeyim Hala ordayım, olmak istediğim zamanda Canımla tutunduğum yalvarışlarımda, kusursuz âminler biriktirmiş acizliktir varlığım
“Gel “ demeyin bu yüzden Bulan, mekân sorgusuyla göçer kendinden

Ayrı- calık tanımadan, -belki biraz memleket farkıyla- aynı toprağa misafir olacak ellerimdir bu cümlelerin tanığı
Aklımdan geçenlerin, gördüğüm hayatların, sanık sayıldığım yüreklerin açık manasıdır
Siyah kalemle, beyaz kağıdı tercih eden ben-cil ruhumu bulan varsa, lütfen yerini bildirsin
Bu gece yine ihtiyacım var ona Zekatını bağışlayacağım, Araf' ta Yanacağım ve yakılana şahid olacağım bu gece Cehennem gibi yanacak aklımdan geçenler, gördüğüm hayatlar yakılacak hece hece Sanığı olduğum yürekler, cennet gülleri içinde
Renklerimi soldurup Araf' ta saklanan Ey ruhum! Gülümse Sevgili' ye
Sobe!
Sobe!
Sobe