Çalınan Kumaş...

Çalınan kumaş


Bir adam, en iyi kumaştan bir elbiselik almış Şalvar ve cübbe diktirecekmiş Tanıdıkları demiş ki: "Bu havalideki terziler senin kumaşını çalar ve elbisen daracık olur" Adam, "Asla!" demiş: "ben başında durur biçtiririm; kimse bir şey çalamaz!"


Adam kıymetli kumaşı almış, bir terziye gitmiş Kumaşı masaya koymuş "Ölçümü alıp, kumaşı biçiniz" demiş Terzi, "baş üstüne" deyip, işe koyulmuş Bu arada müşterisini eğlendirmek için bir şeyler anlatmış Adam başlamış gülmeye Öyle gülmüş ki gözleri yaşarmış Terzi bir parça kumaşı kesip, tezgahın altına atmış Sonra bir fıkra daha anlatmış Adam kasıklarını tuta tuta gülmüş Terzi, bir parça daha kumaş kesip saklamış Tekrar onu eğlendirecek bir şeyler anlatmış Adam gülmekten yerlere yatacakmış


Terzi ciddileşmiş ve demiş ki: "Be adam, o kadar güldün eğlendin ki, neredeyse bu kumaştan sana bir elbise çıkmayacak!"


Adam o zaman gerçeği anlamış, "Öyle ya, ben kumaşı çaldırmamak için burada bulunuyorum Amma gülmekten malıma sahip çıkamadım" diye üzülmüş


Bugün ne elbise, ne hırsız terzi var Asırlar öncesine ait bir ibret levhası önümüze konmuş Fakat şurası bir gerçek ki, her insan malına sahip çıkmak ister


Parasını, kalemini, çantasını kaybetmek istemez En ucuz, en kıymetsiz şeyleri kaybetmek istemeyen insan, ömür gibi çok kıymetli bir şeyini boşa harcar, kaybeder, bir bakıma çaldırır


Mevlânâ diyor ki: "Senin ömrün bir kıymetli kumaş gibidir Onu çaldırmak istemeyenler dahi, eğlencelere dalıp yine çaldırıyor 80 sene yaşayan bir insan, son günlerinde, 'eyvah! ömrüm kuş tüyü gibi uçup gitmiş!' der" Ölüm, bir istasyon, bir terminal, bir otogar Bir yolculuk, bir ayrılık noktası El sallayan, gözyaşı döken olabilir; kalanları bırak, giden nereye gidiyor?


Müslüman, İslamiyet'i yaşarsa, ömür kumaşının üzerini en iyi nakışlarla işlemiş olur Kumaş değer kazanır İslamiyet'e uygun olan her iş ibadet sayılır; sadece ahireti cennet olmaz, dünyası da cennet olur


Gafletteki adam kozadaki ipek böceğine benzer O kendi dünyasından memnundur Kaynar suya atılacağını bilemez


Mesela devekuşuna demişler ki, kuş isen uç! Hayır, demiş, ben deveyim Deve isen yük taşı, demişler Hayır, demiş, ben kuşum İnsan da böylesine mazeretlerle yüklüdür Her türlü ibadete bir mazeret uydurur Devekuşu olur Devekuşu, başını kuma sokuyor Kendisi avcıyı görmüyor fakat avcı onun gövdesini görüyor ve onu avlıyor Gafil insan da kafasını eğlenceler, menfaatler, zevkler alemine sokar; İslami gerçekleri görmez Fakat Allah onu görüyor


Her şeyin bozulduğu bir dünyada, şartlar Hicret'teki kadar ağır değildir Kurtulmak isteyene yollar açıktır


05 Mart 2011, Cumartesi

Hekimoğlu İsmail