Bitmeyen Bir Yolculuk Arzusu Benimki

Hergün yeni umutlarla merhaba diyorum güneTakılıp mavi bir düşün peşine karışıyorum gökyüzüne

Bazan hissettiğim tek şey bir bulantı
Ne yüzler görmek, ne sesler duymak istiyorumHepsi her şey midemi bulandırıyor

Islak yastığım bile yabancılaşıyor bazan Gözyaşlarım kurumuş üzerinde tuzlu lekeler bırakarak

BİTMEYEN BİR YOLCULUK ARZUSU BENİMKİ

En sona gitmek Düşünmeden, yolların kıvrımlarında bırakıp duygularımı en sona gitmek

Uyumakta yetmiyor artık Uyanık gördüğüm kabuslar uykumda da bırakmıyor peşimi

Ve korkuyorum Gecenin karanlığından, günün puslu gri aydınlığından da

Yalnızlığıma sarılıyorum; tek huzurum

İçimde bir boşluk, midemde korkunç bir ağrı ve bulantımla yaşıyorum

Ağlamıyorum
Korkuyorum

Hayatımdan ve gelecekten yeni sözcüğünü siliyorum Her yeni aynı eskiye dönüşecek biliyorum

Sakar bir çocuk misali dokunduğum her şeyi kırıyorum Dokunmaktan ve dokunulmaktan da korkuyorum

Bir masal kahramanı olsaydım şayet kahinler yalnızlığa mahkum edildiğimi söylerdi

Mahkum muyum sahiden ya da ödülüm mü bu benim Ne de olsa bir o var kalabalıkta, ıssızdaYalnızlık her yerde

Mutluluk!
Mutluluk; dağlarda bir avuç kardı elime aldığım anda eriyen

Özgürlük! (Özgür müyüm?)

Ve YALNIZ MIYIM? (yalnızım)

Bir boşluğum her noktada

Korkuyorum

Kaçmak; zırhımı çıkarıp kaçmaya korkuyorum Düşünmekten ve uyumaktan da

Gidip yol kıvrımlarına akıtmak istiyorum gözyaşlarımı

BİTMEYEN BİR YOLCULUK ARZUSU BENİMKİ
AMA
GİTMEKTEN KORKUYORUM

BİTMEYEN BİR YOLCULUK ARZUSU BENİMKİSİ