Anne Çocuk Doktor İlişkisi

Anne Çocuk Doktor İlişkisi
Çocuk Ve Doktor İlişkisi - Doktor Kabusundan Korkan Çocuklar - Çocuk Bakımı



Anne Çocuk Doktor İlişkisi

İnsanoğlu dünyaya geldiğinden, hayatının sonuna kadar doktorla düzenli bir ilişkide olmalıdır Ama hayatında hiç doktor görmeden göçüp giden insanlar biraz garip gelecek kırsal kesimlerimizde hâlâ vardır

Gelişmiş ülkelerde hasta doktor ilişkileri daha sıkıdır Oralarda aile hekimliği müessesesi kurulmuş ve muntazaman işlemektedir Bu işi de devlet organize etmektedir

Bizim memleketimizde ise, bu sistem kurulamamış olduğundan, anne doktor ve hasta doktor ilişkisini ancak özel hekimler sürdürmektedir Bu da Türkiye genelinde çok az yekûn tutmaktadır

Küçük çocuklarda her an yeni bir durum olabileceği, hastalıkların hemen hemen acil olduğu göz önüne alındığında, anne doktor ilişkisinin önemi meydana çıkmaktadır Bir anne

rahatça çocuğunun doktoruyla konuşabilmeli, doktor da gerekli toleransı göstererek, anneye yardımcı olmalıdır

Anne Çocuk Doktor İlişkisi

Anne doktor ilişkisinin devamlı ve sağlıklı olması için dikkat edilecek hususlar şunlardır:

1- Bazı anneler hekimle karşı karşıya geldiğinde ne diyeceğini unutur Doktorla neler konuşulacağı önceden bir kâğıda not edilmeli, sırasıyla incelenmelidir

2- Annenin aile içindeki yeri doktor tarafından dikkatle değerlendirilmelidir Aile düzeni ne kadar iyi olursa, çocukta o derece iyi bakılır Kalabalık ailelerde her nesilden insan bulunabileceği, herkesin aynı kültür seviyesinde olmadığı aile fertlerinden her birinin çocuk bakımına ait doğru veya yanlış bilgi sahibi olduğu doktor tarafından dikkate alınmalıdır Doktor annenin kültür seviyesine göre, onun anlayabileceği şekilde konuşmalıdır

3- Çocuk beslenmesinde anne ve doktor dikkatli davranmalı, fantazi giderlerden kaçınmalı, çocuğa neyin daha iyi yaradığı tespit edilmelidir İhtiyaç maddelerinden daha ekonomik ve aynı gıda değerinde olanları seçilmelidir

4- Her çocuğun aynı hastalığı, aynı şiddette değildir Bir çocukta grip çok ağır seyreder, başka birinde ise çok hafif geçer Her bünyenin direnci aynı değildir Bazen çok iyi bakılan bir çocuğun hastalanma eşiği çok düşük olabilir En ufak bir şeyden etkilenebilir, doktor tarafından verilen ilâç çocuğun iyileşmesi için verildiği hâlde, hasta çocuk ağırlaşabilir, ilâçlar hafif kalabilir veya yan etki yapabilir Bunları önceden bilmeye imkân yoktur Bu hâllerde tekrar doktorla diyalog kurulmalı ve durum yeniden değerlendirilmelidir Bir hastaya iyi gelen bir ilâç, başka çocuktaki aynı hastalığa iyi gelmeyebilir ve ters etki yapabilir En ufak şüpheli durumlarda bile hiç çekinmeden anneyle doktor bilgi alışverişi yapabilmelidir

5- Çocuğu takip ederek büyüten doktor ona bir dosya açmalı çocuk hakkında her şey işlenmelidir Annenin bile çocuğuna ait bir dosyası olmalıdır Kendi doktoruyla irtibat kuramayan anne, her türlü acil durumlarda, bir başka doktora başvurmalı, kendi dosyasıyla yeni doktoruna yardımcı olmalıdır Sonra da durumunu kendi doktoruna bildirmelidir Çocuğu takip eden doktor lüzumu hâlinde haber vererek beraber kararlaştırdıkları ikinci veya başka branş doktorlarıyla karşılıklı bilgi alışverişinde bulunmalıdır

Çocuğun hastalığında başka bir doktora başvurmanın hiçbir sakıncası yoktur Çocuğu takip eden doktor peygamber olmadığına göre, gözden kaçan bir hususu diğer bir doktor yakalayabilir Yine de çocuğun doktoruna haber verip, iki hekimin diyalog kurması çocuğun lehine olur Bu ise, karşılıklı anlayış ve diyalogla halledilir

6- Çocuğun doktoru, ailenin ekonomik durumunu iyi bilmelidir Doktor, çocukların giyiminden gıdasına kadar her şeyiyle ilgilenmelidir Çocuğun patiğinden başlığına kadar kullanılabilir bütün eşyaları aile bütçesine uygun olanından seçilmelidir Bunları, çocuğun ailesiyle doktoru, çarşıya beraber gidip alması manasında almamalı, aşırılıktan devamlı kaçınmalı, karşılıklı hoşgörü, anlayış ve arada bir mesafe bırakarak aile doktor ilişkisi sürdürülmelidir

Telefon Konuşması: Aile doktor ilişkilerinde telefon, en çok kullanılan bir diyalog aracıdır Önceden, telefonla konuşulacak şeyler tespit edilmeli, bir kâğıda yazılmalıdır Telefon başında bir kâğıt kalem bulundurulmalı konuşulan şeyler not edilmelidir

Telefonla konuşma, acil haller dışında, doktorun zamanının bol olduğu zamanlarda yapılmalı, sözü lüzumsuz uzatmamalıdır

Çocuğun her problemini telefonla halletmeye kalkmamalı, iletişim noksanlığı neticesi yanlış bir karara varmamak için çocuğun o anki hâlini görerek değerlendirmek gerektiğini hatırdan çıkarmamalıdır