Hz. Muhammed'e Vahy Gelişi |
09-08-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Hz. Muhammed'e Vahy GelişiHz Muhammed (AS)'a Vahy Gelişi Hz Muhammed'e Vahy Gelişi Muhammed (AS) kırk yaşına gelince, Allah (CC) onun kerametini açıklamayı ve kullarına, onunla rahmet etmeyi dilediği zaman, kendisine ilk vahiy ve peygamberlik başlangıcı, uykuda sadık rüyalar görmekle olmuştur Peygamberimiz, altı ay bu hal üzere kaldı Yüce Allah, bu altı ay içerisinde Peygamberine, uykuda, sonra da uyanık vahiy etti Peygamberimiz, her yıl, Ramazan ayında Hira dağında bir ay itikâfa girer, Kureyşilerin yapageldikleri gibi, yanına gelen yoksullara yemek de yedirirdi Peygamberimiz, kavminin sürü sürü putlara tapıp durduklarını gördükçe, onlardan uzaklaşmayı, halvet ve uzlete çekilmeyi özler, Hira dağına girer, halvet ederdi Peygamberimiz (AS) yüce Allah tarafından Peygamber olarak gönderileceği ve ilahi rahmetin, kulları, onunla ihsan olunacağı gün, gelmiş bulunuyordu Peygamberimiz, Ramazan ayının on beşinci cumartesi ve on altıncı pazar gecelerinde, Hira mağarasında uyuduğu bir sırada, rüyasında, Vahy meleği Cebrail (AS) atlastan bir kab içinde bir kitapla gelip Peygamberimize "OKU!" dedi Peygamberimiz "Neyi okuyayım?" diye sordu Cebrail (AS) Peygamberimizi, nefesi kesilinceye kadar sıktı Peygamberimiz kendisini ölecek sandı Bundan sonra Cebrail (AS) bırakıp Peygamberimize "OKU!" dedi Peygamberimiz "Neyi okuyayım?" diye sordu Cebrail Aleyhisselam, Peygamberimizi tekrar nefesi kesilinceye kadar sıktı Peygamberimiz kendini ölecek sandı Sonra Cebrail Aleyhisselamın sıkmasından kurtulmak için "Neyi okuyayım?" diye sorduğu zaman, Cebrail Aleyhisselam, Alak suresinin başındaki beş ayeti okudu Peygamberimiz de okudu Cebrail Aleyhisselam, ayrılıp gittiği ve Peygamberimiz uykudan uyandığı zaman, o ayetler, sanki bir kitap olarak Peygamberimizin kalbine yazılmış gibi idi Peygamberimiz, mağaradan ayrılıp Hira dağının ortasına geldiği zaman, gökten bir ses işitti ki: "Ya Muhammed! Sen, Allahın Resulüsün! Ben, Cebrail’im!" diyordu Peygamberimiz, başını kaldırıp bakınca, Cebrail Aleyhisselam`i ayaklarını, göğün ufkuna basmış bir insan suretinde gördü "Ya Muhammed! Sen, Allahın Resulüsün! Ben, Cebrail’im !" diyordu Peygamberimiz duraklamış, ona baka kalmıştı Ne bir adım ilerleyebiliyor, ne de gerileyebiliyordu Eve döndüğünde, gördüklerini hazreti Hatice’ye anlattı, Hazreti Hatice, "Sana Müjdeler olsun! Yüce Allah sana hayırdan başka bir şey yapmaz" diyerek onu teselli etti |
|