Avuçlarımda Sensizliğin Hüznü

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-24-2012

Avuçlarımda Sensizliğin Hüznü

Bak kar yağıyor şimdi avuçlarıma

Ve avuçlarımda sensizliğin hüznü

Karanlıklar bir celladın ipi gibi dolanır boynuma

Bembeyaz bir sevdamız olmadı bizim

Bak kar yağıyor şimdi avuçlarıma

Bak kar yağıyor şimdi avuçlarıma

Sanki gökyüzünden sensizliğin kırıntıları yağıyor

Bir sen yağmadın gece gibi üstüme

Bir sen yağmadın kar beyazı gecelerime

Bir sen olmalıydın diyorum bazen umutlarımda

Bir sen olmalıydın yalnızlığımın kırık düşlerinde

Ama umudun bittiği yerde

Hangi kartenesindedir sevincimiz söyle

Söyle!

Beni bırakıp gitmelerinin haddi hesabı neydi

Bir çocuğun sevincini büyük ihanetlerle mi bertaraf ettin

Kartanelerinin hiç mi anlamı yoktu

Karbeyazı gecelerimin hiç mi değeri yoktu yanında

Hiç mi yüreğine ateş düşmedi

Hiç mi yüreğin yanmadı söyle

Hiç mi yüreğin yanmadı

Gökyüzünde sayısız yıldızlarımız vardı

Hepsine kendi adımızı bırakmıştık

Bir yıldız kaydımı

Yüreğimize ateş düşerdi

Buz gibi ayaz gecelere sığınırdık

Kartenelerini arardık gözlerimizde

Ağlayınca gözyaşlarını silerdim parmaklarımın ucuyla

Ve bir öpücük kondururdum yanaklarına

Yüreğine umut düşerdi

Ve ağlardım sonra

Ben ağlardım

Sen susardın

Hep senin yerine ben yanardım

Ben yandıkça sen susardın

Sen susardın gecelerin inadına

Sen sustukça ben yanardım

Alevim olurdu suskun geceler

Bir sen yanmadın yanan yüreğime

Bir sen yanmadın küllenen ateşime

Bir sen yanmadın seven kalbime

Bir sen yanmadın, bir sen yanmadın

Ve şimdi ise buz gibi gecelerden korkar oldum

Bir yıldız kayacak diye içim titrer

Kar yağacak diye içimdeki çocuk ağlar kendi haline

Ama gözlerimdeki kartaneleri erimedi

Yüreğimdeki ateş dinmedi yıllardır

Hasretine kaldırdığım kadehi duvara çarptım dün gece

Seni dinledim kendimde

Sen yine sustun gecelerin inadına

Ve ben susturamadım yüreğimi

Susturamadım

Kadir Oğul

08-24-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Avuçlarımda Sensizliğin Hüznü Avuçlarımda Sensizliğin Hüznü Bak kar yağıyor şimdi avuçlarıma Ve avuçlarımda sensizliğin hüznü Karanlıklar bir celladın ipi gibi dolanır boynuma Bembeyaz bir sevdamız olmadı bizim Bak kar yağıyor şimdi avuçlarıma Bak kar yağıyor şimdi avuçlarıma Sanki gökyüzünden sensizliğin kırıntıları yağıyor Bir sen yağmadın gece gibi üstüme Bir sen yağmadın kar beyazı gecelerime Bir sen olmalıydın diyorum bazen umutlarımda Bir sen olmalıydın yalnızlığımın kırık düşlerinde Ama umudun bittiği yerde Hangi kartenesindedir sevincimiz söyle Söyle! Beni bırakıp gitmelerinin haddi hesabı neydi Bir çocuğun sevincini büyük ihanetlerle mi bertaraf ettin Kartanelerinin hiç mi anlamı yoktu Karbeyazı gecelerimin hiç mi değeri yoktu yanında Hiç mi yüreğine ateş düşmedi Hiç mi yüreğin yanmadı söyle Hiç mi yüreğin yanmadı Gökyüzünde sayısız yıldızlarımız vardı Hepsine kendi adımızı bırakmıştık Bir yıldız kaydımı Yüreğimize ateş düşerdi Buz gibi ayaz gecelere sığınırdık Kartenelerini arardık gözlerimizde Ağlayınca gözyaşlarını silerdim parmaklarımın ucuyla Ve bir öpücük kondururdum yanaklarına Yüreğine umut düşerdi Ve ağlardım sonra Ben ağlardım Sen susardın Hep senin yerine ben yanardım Ben yandıkça sen susardın Sen susardın gecelerin inadına Sen sustukça ben yanardım Alevim olurdu suskun geceler Bir sen yanmadın yanan yüreğime Bir sen yanmadın küllenen ateşime Bir sen yanmadın seven kalbime Bir sen yanmadın, bir sen yanmadın Ve şimdi ise buz gibi gecelerden korkar oldum Bir yıldız kayacak diye içim titrer Kar yağacak diye içimdeki çocuk ağlar kendi haline Ama gözlerimdeki kartaneleri erimedi Yüreğimdeki ateş dinmedi yıllardır Hasretine kaldırdığım kadehi duvara çarptım dün gece Seni dinledim kendimde Sen yine sustun gecelerin inadına Ve ben susturamadım yüreğimi Susturamadım Kadir Oğul