Vittorio Emanuele Orlando Biyografi

Biyografi
Hukuk eğitimini Palermo'da tamamladı Üniversitede ders verdi, seçim reformu ve devlet yönetimi konularında yazdığı makalelerle adını duyurdu 1897'de Millet Meclisi'ne seçildi Ilımlı liberal milletvekili olarak (1897-1925), kendisini eğitim bakanlığına (1903-05) getiren Giovanni Giolitti ile işbirliği yaptı Kabinesinde adalet bakanlığına (1907-09 ve 1914-16) getirildiği Antonio Salandra'yı, savaşa girmeye yöneltti İtalya'nın I Dünya Savaşı'na girmesini (Mayıs 1915) destekledi ve İtalyan kuvvetlerinin Ekim 1917'deki Caporetto Çarpışması'nda Avusturyalılar karşısında uğradığı yenilgiyi izleyen bunalım sırasında kurulan Ulusal Birlik hükümetinin başına geçti Halkı bir kez daha seferber edip savaşın kazanılmasında önemli rol oynadı
Savaştan sonra İtalyan delegasyonunun başkanı olarak katıldığı Paris Barış Konferansı'ndaki görüşmeler sırasında müttefikleriyle, özellikle de ABD başkanı Woodrow Wilson'la, eski Avusturya toprakları üzerindeki İtalyan talepleri konusunda ciddi biçimde anlaşmazlığa düştü İtalya'nın Müttefikler safında savaşa girmesine karşılık toprak ödünmeleri öngören Londra Antlaşması (1915) maddelerinin uygulanması konusunda Wilson'ın gösterdiği düşmanca davranış karşısında konferansı terk ettiyse de bir şey sağlayamadı İtalya, Dalmaçya ve Fiume'den vazgeçmek zorunda kaldı Bütün çabalarına karşın müttefiklere ödün verdirememesi konumunu sarstı ve 19 Haziran 1919'da başbakanlıktan istifa etti
Aralık 1919'da Millet Meclisi başkanlığına seçilen Orlando, işçi örgütleriyle Benito Mussolini önderliğindeki faşistler arasındaki çatışmada önce Mussolini'yi destekledi Ama Sosyalist önder Giacomo Matteotti'nin faşistler tarafından öldürülmesinden sonra Mussolini'den desteğini çekti ve 1924'te Mussolini'ye muhalefete geçti Sicilya'da yapılan yerel seçimlerde faşistlere muhalefet etti ve faşistlerin seçim hilelerini protesto amacıyla 1925'te Parlamento'dan istifa etti 1931'de faşist devletin profesörlere zorla kabul ettirdiği bağlılık andını imzalamayı kabul etmediği için Roma Üniversitesi'ndeki kürsüsüne ancak 1944'te dönebildi
II Dünya Savaşı'nın sonuna değin siyasal yaşamın dışında kaldı Roma'nın kurtarılmasından sonra Danışma Meclisi üyeliğine, Haziran 1946'da da Kurucu Meclisi başkanlığına getirildi Barış antlaşmasının bazı koşullarına karşı çıkması 1947'de istifasına yol açtı 1948'de yeni İtalyan Senatosu'na seçildi Aynı yıl cumhurbaşkanlığına adaylığını koyduysa da Luigi Einaudi karşısında seçimi kaybetti Anılar'ı 1961'de yayımlandı

Kaynak : Wikipedia