Utanmıyorsunuz

Utanmıyorsunuz

Gencecik kızları kirli ameliyat masalarında muayeneye çekip, mahremiyetlerini didiklemeye, sonra da medyayı başınıza toplayıp, yanıbaşınızdaki körpecik çocuğun vajinal muayene sonucunu, kanlı bir zafer gibi açıklamaya utanmıyorsunuz

İnsana saygıyı herşeyden çok önemseyeceğinize dair Hipokrat yeminleri ediyor, bu yemini 13 yaşında bir kızın onurunu ayaklar altına alma pahasına çiğnerken en küçük bir eziklik duymuyor, tersine, büyük iş başarmışcasına şişiniyorsunuz Utanmıyorsunuz

Sevgi korkutuyor sizi Savaşları durdurmak için kılınızı kıpırdatmıyor, sevdaları boğmak için elinizden geleni ardınıza koymuyorsunuz 18 yaşında bir genci, bir kızı sevdi diye karga tulumba götürüp hapsetmeyi güç gösterisi sanıyorsunuz O genç dünyalarda açtığınız gedikleri umursamıyor, ektiğiniz kin tohumlarının yarın ne ürünler vereceğini görmüyorsunuz Sevmemişliğinizin, sevişmemişliğinizin acısını çıkarıyorsunuz Sevmiyor, sevenleri anlamıyor, daha da kötüsü anlayışsızlığınızdan utanmıyorsunuz

Zulmünüze tanık oldu diye yiğit bir gazetecinin üstüne 20 kişi çullanıp, öldüresiye dövmekten, cesedini kuytu bir köşeye sermekten, sonra hiçbir şey olmamış gibi bir köşeye sinmekten çekinmiyorsunuz Bir gün aynı tezgahtan kendinizin de geçebileceğinizi, insan hakkı denilen şeyin bir gün herkese lazım olabileceği¤ni, yarın sizi de yine o lanetlediğiniz insan hakları gönüllülerinin savunacağını aklınıza getirmiyorsunuz Ancak başınıza gelince ayaklanıyor, yine kan kokulu mesajlar yolluyorsunuz

Milyonların gözünün içine baka baka, "sandalyeden düşmüş", "duvardan düşmüş" diyorsunuz, "gözaltı kaydı yok" diyorsunuz Yüzünüz kızarmıyor Sonra kamuoyu sıkıştırınca aynı pişkinlikle "Evet işkence görmüş" diye açıklama yapıyorsunuz Sorumlusu sizsiniz, ama bilmezden geliyorsunuz İstifa etmek gelmiyor aklınıza Utanmıyorsunuz

Cesedin üstünü örtemeyeceğinizi anlayınca, Ankara'ya kelle vermek için yine bildiğiniz yöntemi konuşturuyorsunuz İşkencesiz sorgu bilmiyorsunuz Gereğinde kendi meslekdaşlarınıza eziyet etmekten çekinmiyorsunuz "Devletin şefkatli kolları" masalına artık kendiniz de inanmıyorsunuz

Utanmıyorsunuz

Ülkenin bir numaralı kalemi susturuluyor Bu kalleş cinayeti aydınlatmanın bir "namus ve onur sorunu" olduğunu söylüyorsunuz Soruşturma binbir türlü dalavereyle engellenirken hiç ortada görünmüyor, verdiğiniz sözü unutmaktan gocunmuyorsunuz Onursuzlaşmaktan, namussuzlaşmaktan utanmıyorsunuz



Ama biz utanıyoruz

Konuştuğumuz için dövülmekten, yazdığımız için öldürülmekten, sevdiğimiz için hapsedilmekten, seviştiğimiz için kirli ameliyat masalarında aç gözlerinize malzeme olmaktan, itilip kakılmaktan, sayılıp sövülmekten utanıyoruz

İşkencenin bu kadar serbest, aşkın bu kadar yasak olduğu bir devletin vatandaşı olmaktan utanıyoruz Yazmanın ölüm, sevmenin kodes, sorgunun zulüm ol¤duğunu görüyor, isyan ediyoruz

Devletin, kah eli coplu bir polis, kah kirli önlüklü bir doktor, kah yalan söyleyen bir bakan, kah çatık kaşlı bir müdür olarak karşımıza çıkmasından ve bize dünyayı dar etmek için üste maaş alıyor olmasından utanıyoruz

İffet testlerinizden, bekaret kontrollerinizden, muayenehanelerinizden, sorgu odalarınızdan, işkencehanelerinizden ve oralarda elinize düşmekten korkuyoruz Size güvenmiyoruz Bin hükümet değişse de müzmin bir demirbaş gibi hiç yerinizden kıpırdamamanızdan, ülkenin gerçek ve yegane sahibi gibi davranmanızdan, soruşturmaların üstünü örtmekteki çevikliğinizden, bizim cenahtan kalem kiralama maharetinizden, zaman zaman seçilmiş başbakanlara bile posta koyma cesaretinizden ürküyoruz Ama susmuyoruz, terketmiyoruz, vazgeçmiyoruz

Yine yazıyor, yine seviyoruz



***



Çok bir şey değil; yeminine bağlı doktor istiyoruz Sözüne sadık devlet adamı istiyoruz İnsana saygılı polis istiyoruz Hastanede, hapishanede, karakolda, okulda itilip kakılmamak, insan gibi muamele görmek istiyoruz Cinayetlerin failleri meçhul kalmasın, içeri düşen "sonum geldi" sanmasın, aklına esen mahremiyetimizden içeri dalmasın istiyoruz Kimseye bekaret hesabı vermeden, düşündüğümüz için yargılanmadan yazdığımız için öldürülmeden, sevdiğimiz için kötülenmeden yaşamak istiyoruz Cezaevinde öldürdüğünüz çocuklarımızın hiç olmazsa cenazesini omuzlama hakkı istiyoruz Kayıp çocuklarımızın izini bulmak istiyoruz Kimsesizler mezarlığında ölmek değil, bu ül¤kede adam gibi yaşamak istiyoruz

21 yüzyıla halâ bunları isteyerek girmekten utanıyoruz

Siz yaptıklarınızdanutanmıyorsunuz

Biz, sizden utanıyoruz

Ellerine sağlık fatoş hn

Emeğinize sağlık

cok güzel bir paylasım emegine saglık lakin bu tür yazılarlada kendimizi galeyana getirip bahse konu kisilerle bir seviyeye düsmemizin manası yoktur sabrın sonu selamettir diyorum ve herseyin dirlikten ve birlikten gectigini söyleyip tesekkür ediyorum böyle bir konuyu paylastıgın icin