Tut Yüreğimin Ellerinden...

Tut Yüreğimin Ellerinden
Tut Yüreğimin Ellerinden


Tutukla beni rabbim,
Umuttan boşanıp boynumu büktüğüm yerdeyim
Kekremsi tatlar duyarım zihnimin sokaklarında
Küllenmiş sancıları hala çekerim dimağımda
Acının beşiğinden kucaklarım şefkati,
Eylülün ayazına rağmen bağrım ateşler yanar,
Aşka dair, kelama dair, sükûta dair…

Tutukla beni rabbim,
Avuçlarımdaki nedamet tohumlarını saçmadan yüreğime,
Kaçtığım her yönü sana getir,
Adımlarıma rağmen durayım katında
Yorgun bakışların mezarı şimdi alın yazım
Metruk sevdaların toprağından beslenirken canım,
Tutukla beni rabbim; tek sana olsun esaretim

Tutukla beni rabbim,
Can korkusu sarmışken zamanı,
Koyup gideyim avucuma sığdırdığım hayatı
Vurgun yediğim ana ithafen öleyim yeniden,
Söylemeden aşk’ın sırrını,
Anlatamadan acının sabra dokunan tarafını

Tutukla beni rabbim
Mahşer kadar yalnızlık kokarken içim
Yas tutsun ardımdan pervaneler
A’rafın suskun yolcuları sürsün ayak izlerimi
Dualar dokunsun nefesime bir bir

Tut ve kaldır beni rabbim,
Ayaklarımın sürçtüğü o vakti sileyim zihnimden
Sehven acının önünde diz çökmüşüm
Tut ve kaldır beni rabbim,
Artık huzurunda kalayım
Kaygan zeminlere rağmen şöyle dimdik
Yardımınla, yâr’lığınla…

nokta!
Sare Nokta