Bir Kar Tanesinin Serüveni |
07-11-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Bir Kar Tanesinin SerüveniBir Kar Tanesinin Serüveni - Gamze Sürcan Diğerlerinden farksızdı aslında Küçük, beyaz Yeryüzüne düşen binlerce kar tanesinden biriydi o da sonuçta Diğer kar taneleri gibi o da, bulutundan koptu, kendini akışa bıraktı, rüzgar nereye götürürse, "Tamam!" dedi Aslında rüzgarı seviyordu Her esşinde farklı bir yere götürüyordu onu Her esinti, yeni bir serüvendi Yaşlı kar tanelerinin dediğine göre, iki seçeneği vardı rüzgarla Ya onu günlerce, saatlerce gezdirir, ki o zaman bir çok şey görürmüşsün gökyüzünden Ya da hemen konacağın yere bırakıp, diğer kar taneleriyle ilgilenirmiş O zaman da konduğun yerde bekler, rüzgar gelsin de tekrar uçayım diye beklermişsin, eriyene kadar Rüzgara hak verdi aslında İşi yoğüundu bir tek onunla uğraşmıyordu ki Burada kar taneleri olarak sayıları neredeyse sonsuza varıyordu Saatlerce rüzgarla uçtu kar tanesi diğer kar tanleri gibi, bir o yana bir bu yana savrulupdurdu Sonra tuhaf bir kar tanesi farketti Biraz hayran, şaşkınlıkla baktı bu kar tanesi de, aynı diğer kar taneleri gibiydi ama onlar gibi hareket etmiyordu Döne döne, aşağı yukarı, başına buyruk gidiyordu, gökyüzünün tadını çıkarırcasına "Beni niye öyle götürmüyorsun?" diye sordu kar tnaesi rüzgara "O kendisi gidiyor" diye cevap verdi rüzgar "Biz uçabiliyor muyuz?" diye sordu kar tanesi şaşkınlıkla "Niye daha önce söylemedin?" "Sormadın ki! Kendini bana bıraktın, benden bekledin seni götüreyim diye" dedi rüzgar Bu sefer kar tanesi, diğer kar taneslerine sordu: "Siz niye hep rüzgarla gidiyorsunuz?" "Çünkü bütün kar taneleri böyle gider" dediler Ama o gitmiyot diye düşündü kar tanesi Onugördüğünden beri, artık diğerleri gibi gitmek istemiyordu niye o da sonsuz kar tanesiyle aynı olsundu ki? Usulca kendini rüzgardan kopardı, uçmaya başladı Artık özgürdü, istediği yere gidebilir, istediği yere uçabilirdi Sonra, o kar tanesine baktı ama çoktan gitmişti "O kar tanesi nereye gitti?" diye sordu rüzgara "Bilmiyorum" dedi rüzgar Bulması gerekiyordu onu, ondan görümüştü böyle özgürce süzülebilmeyi, aşık olmuştu ona Uçtu, uçtu, uçtu Bulamadı onu, artık yorulmuştu hem En sonunda bir yere kondu, bitiyordu hayatı Yanına baktı, aradığı kar tanesi ordaydı! "Seni arıyordum ama çok geç artık" dedi kar tanesi üzülerek, yere konmuşlardı bir kere Birden rüzgar kuvvetlice esti ve ikisi birlikte gökyüzünün en tepesine savruldular "Bazen de akışına bırakmak gerekiyor" dedi diğer kar tanesi Artık ikisi birleşip kocaman bir kar tanesi olmuşlardı Gamze Sürcan |
|