Nazım Hikmet'in Sevdalı Bulut Filmi Gösterim Tarihi |
11-04-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Nazım Hikmet'in Sevdalı Bulut Filmi Gösterim TarihiNazım Hikmet'in Sevdalı Bulut filmi gösterim tarihi Sevdalı Bulut, Türkiye'de ilk kez gösteriliyor Nazım Hikmet'in kaleme aldığı Sevdalı Bulut adlı masal, bundan 35 yıl önce Almanya'da (Ya da o zamanki ismiyle Alman Demokratik Cumhuriyeti'nde) çizgi film olarak çekilmişti Film 7 Haziran Pazartesi günü Türkiye'de ilk kez saat 21:00'de İstanbul Kadıköy'deki Nâzım Hikmet Kültür Merkezi'nde izleyicilerle buluşacak Antrakt Sinema sitesinin haberine göre Sevdalı Bulut, Berlin'deki Attilâ İlhan Kültür Merkezi'ni kuran bir grup öğrenci, yaptıkları arşiv araştırması sonucu ortaya çıkarılmıştı |
Nazım Hikmet'in Sevdalı Bulut Filmi Gösterim Tarihi |
11-04-2012 | #2 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Nazım Hikmet'in Sevdalı Bulut Filmi Gösterim TarihiSevdalı Bulut - Nazım Hikmet "Sevdalı Bulut" Nazım Hikmet'in yazdığı muhteşem masal Bir bulutun bir genç kıza, Ayşe'ye sevdalanmasının masalı Şu an Türkiye'de Yapı Kredi Yayınları'nın bastığı ve hala en çok satılan çocuk kitapları arasında olan "Sevdalı Bulut", 1959'da Sovyetler Birliği'nde rejisörler Anatoli Karanoviç ve Roman Kaçanov tarafından çizgi film yapılmıştı Başımı, ninemin dizine koyardım… Ninem, çocukların gözüne uykuyu, yıldızlı bir gece gibi dolduran masalları bilirdi Masallar birbirine benzerdi…Az gidip, uz gidip, dere tepe düz gidip, arkaya bakılınca bir arpa boyu yol gidildiğini görmek yok mu, işte bunu benim küçük kafam almazdı Derviş geldi, servinin altına oturdu, başladı neyini üflemeye Ney'in deliklerinden ağaçlar, yollar, dağlar, bahçeler çıktı Gide gide bir çölün ortasına vardı Çölde dağlar, ağaçlar yükseldi Yol lar uzadı Buraya Ney Ülkesi dendi Derviş soluklandı, yine başladı üflemeye Ney'den kara kar ga gibi bir adam çıktı Adı Kara Seyfî idi Derviş'in parasını çaldı Derviş bir taş vurdu buna, uçtu gitti ta Ney Ülkesi'nin bir dağında duran kır bir atın, gümüş eyerinin üstüne Kara Seyfİ, bütün Ney Ülkesi'nin sahibi oldu… Derviş Ney'ini üfledi, bu sefer dünyalar güzeli, on beş ya şında bir kız çıktı Adı Ayşe idi "Emret, derviş baba" dedi Derviş baba "sağol" deyip sırtını sıvazladı Ayşe bir tüy oldu, uçtu geldi Ney Ülkesi'nde bir bahçenin İçine Kara Seyfi geldi, "bu bahçeyi bana sat" dedi "Satmam" dedi Bir tavşan geldi, Kara Seyfi'nin atının ayağını ısırdı Kara Seyfi yere düştü Ayşe Kız'ın bahçesinden bir ak güvercin gelip Kara Seyfi'nin iki kaşının orta yerine pisledi Kara Seyfi kızdı Kara Seyfi, okunu yayını alıp kuşun peşine düştü… Derviş neyini üfledi Bir bulut çıkıp yükseldi, gitti gitti Ney Ülkesi'ne Aşağıda bıyıklarını temizleyen tavşanı gördü Bulut, bu işe çok güldü Tavşanı sevdi Dost oldular Bu esnada Kara Seyfi, ak güvercini arıyordu Gördü de Yayını gerdi Tam okunu ata caktı ki, bulut bu duruma kızdı İndi Kara Seyfi'nin tepesine, koy du onu karanlığın içine Güvercin de kaçıp kurtuldu Tavşan ile ak güvercin Ayşe Kız'ın yanma geldiler Bulut onları gördü Gitti geri geldi Ayşe Kız'ı görünce geri dönmüştü Bulut böylece Ayşe kıza sevdalandı Artık Ayşe Kız nereye, bulut oraya… Kara Seyfi, gizlice geldi Ayşe Kız'ın bahçesine girerek, deve dikeni hariç, güzelim çiçekleri kesmeye başladı Bulut yukarıdan bunu gördü Ayı gönderdi aşağı Yıldızları da arkasından Kara Seyfi kaçmak zorunda kaldı Ayşe Kız sabah bahçeye girdi Baktı ki harap olmuş Deve dikenini de söküp attı Deve dikeni bir yılan oldu tekrar bahçenin yanına geldi Bu arada Kara Seyfi'de yeni den gelmişti Bulut bunu görünce, bir hayalet olup Kara Seyfi'yi kovaladı Kara Seyfi, deve dikeni ile birlikte gitti Gide gide, ku raklık ülkesine varıp, bir çuval toprak aldılar Ordan rüzgâr ülke sine gidip, küpü esen yelle doldurdular Rüzgâr yüklü oldukları için kırk üç günlük yolu üç günde aldılar Geldiler Ayşe Kız'ın bahçesinin önüne… Ayşe Kız, tavşanla ak güvercin yanında, uyuyordu Kara Seyfi, toprağı bîr serpti, bütün bahçe kurudu Ayşe Kız uyanınca bir de ne görsün; bahçe diye bir şey kalmamış Kara Seyfi "haydi, sat bana" dedi "Satmam" dedi Bulut geldi Bu sefer de rüzgârı saldılar Gökyüzünde, rüzgârla bulutun savaşı başladı Deve di keni de buluta saldırınca, güvercin boş durmayıp, o da deve di keninin parçalamaya başladı Rüzgâr tek kalınca yoruldu Savaşı bulut kazanmıştı Ama bulutunun da artık bulut olarak kalması zordu Bardaktan boşanırcasına yağmaya başladı Bahçe, yavaş yavaş eski halini aldı Kara Seyfi, bahçede sırılsıklam olmuştu Bu sırada ak güvercin, rüzgârın peşine düşüp geri çağırdı Rüzgâr Kara Seyfi'ye hınç doluydu Öyle bir esti ki, Kara Seyfi ayakta duramaz oldu Ata bineyim dedi, kır at çifteledi Rüzgâr Kara Seyfi'yi önüne katıp, görürdü bir uçurumdan aşağı attı Ayşe Kızın bahçesi tekrar eski halini aldı Ama Ayşe kız, bu lut yok oldu diye üzgündü Ak güvercin ve tavşan, "üzülme se venler ölmez" dediler Havuzu gösterdiler Havuzun üzerinden ince bir buğu göğe doğru yükseliyordu Bir müddet sonra Sevdalı Bulut, gökteki yerini alıp, aşağıdakilere öpücükler göndermeye başladı Nazım Hikmet Ran |
|