Dosta Bir Şiir Dostuna Yazılmış Şiir

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-21-2012

Dosta Bir Şiir Dostuna Yazılmış Şiir

İnsanlar nankör dostum

İnsanlar yalancıİnsanlar bencilİnsanlar acımasız dostum

Tı;pkı dostlar gibi

Dostlar yakar adamı

Soytarıları,dalkavukları lanetler sana

Çünkü soytarılar adidir,yalancı,dolancıdır onlar

Hilelidir tum yasananlar

Uyarır dostun seni,soytarı olmaman için

Sokarsın aklına bunuDost doğru soyler cunku

Gun olur, sen ne kadar yırtsanda "ben buyum" diye,yine zorlanırsın dostunun istediği gibi gorunmeye

Şekilden şekile sokar seni

Şekl-i Şemal'ini o belirler artık

Şaklaban eder seni sonunda,soytarı eder

Sen ise, "O" istedi diye ses etmezsin olanlara

Giyersin tum bu saçmalıkları üzerine,takarsın yuzune o komik maskeyi

Ve boyarsın suratını rengarenk boyalarla

Beğenmezsin bu halini aslında

"Bu ben değilimNe yaptın bana Dostum!" dersin

Ama oyle olması gerektir

Dost ister bunu işin aslında

Ve sen asla söz geçirmezsin dostuna

Sonra "Çık karsıma soytarıRaks et önemde" der, sert ve alaycı bir sesle

"OlmazYapamam" dersin içinden

Utanırsın,tasıyamazsın sen o uzerindeki giysileri,takamazsın o boncukları,zilleri

Ağır gelir bunlar sana

Yı;pratır,eskitir seni

Yer bitirir gururunu

Sen oynamayı da bilmezsin dostum onlar gibi

Salak figurlerle doner durursun onlerinde

Canın yana yana,kalbin sızlaya sızlaya devam edersin bu oyuna

Ağlarsın için için,ama belli etmezsin

"Ya üzülürse dostum benim için" dersin, o gerçek dostlara özgü sonsuz mutavaziliğinle

"O" ise etrafındaki dalkavuklarla,katıla katıla güler senin haline

"Şunun haline bakınBenim için neler yapiyorAdi Soytarı Raks et! Eğlendir bizi!" diye sıfatlar seni

Sen ise enazından o eğleniyor diye mutlu olursun

O ziller; bileklerini,boynunu,topuklarını,beynini,kalbini kanatır

O boyalar yakar tum tenini,oyar gözlerini yerinden

Bulanık gorursun herşeyi o zamandan sonra

Tırnaklarını söker yerinden o tahta çarıklar

Kanarsın yavas yavas

Ama tebessümünü eksik etmezsin yüzünden

Dolar gözlerin,ağlarsın usulca

Belli etmeden ağlarsın

Yüzünün bir yanında tebessüm, diğer yanında hüzünle devam edersin raks etmeye

Alkışlar seni dostun

"Harika raks ediyorsun soytarıBu raksın karşılıksız kalmayacakÖlene dek soytarım olacaksınAl sana ödül olarak 100 sevgi" diyerek atar onune içi sahte sevgilerle dolu bir kesecik

Utanarak alırsın onu yerden

İstemezsin aslında

Bunu raks ettiğin için,dostun uğruna bu hallere dustugun için vermesini istersin

Ama uzanır alırsın onu yerden

Ondan gelen bir armağandır bu

Ve sen muhtaçsındır bu armağana

10-21-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Dosta Bir Şiir Dostuna Yazılmış Şiir Dosta Bir Şiir Dostuna Yazılmış Şiir İnsanlar nankör dostum İnsanlar yalancıİnsanlar bencilİnsanlar acımasız dostum Tı;pkı dostlar gibi Dostlar yakar adamı Soytarıları,dalkavukları lanetler sana Çünkü soytarılar adidir,yalancı,dolancıdır onlar Hilelidir tum yasananlar Uyarır dostun seni,soytarı olmaman için Sokarsın aklına bunuDost doğru soyler cunku Gun olur, sen ne kadar yırtsanda "ben buyum" diye,yine zorlanırsın dostunun istediği gibi gorunmeye Şekilden şekile sokar seni Şekl-i Şemal'ini o belirler artık Şaklaban eder seni sonunda,soytarı eder Sen ise, "O" istedi diye ses etmezsin olanlara Giyersin tum bu saçmalıkları üzerine,takarsın yuzune o komik maskeyi Ve boyarsın suratını rengarenk boyalarla Beğenmezsin bu halini aslında "Bu ben değilimNe yaptın bana Dostum!" dersin Ama oyle olması gerektir Dost ister bunu işin aslında Ve sen asla söz geçirmezsin dostuna Sonra "Çık karsıma soytarıRaks et önemde" der, sert ve alaycı bir sesle "OlmazYapamam" dersin içinden Utanırsın,tasıyamazsın sen o uzerindeki giysileri,takamazsın o boncukları,zilleri Ağır gelir bunlar sana Yı;pratır,eskitir seni Yer bitirir gururunu Sen oynamayı da bilmezsin dostum onlar gibi Salak figurlerle doner durursun onlerinde Canın yana yana,kalbin sızlaya sızlaya devam edersin bu oyuna Ağlarsın için için,ama belli etmezsin "Ya üzülürse dostum benim için" dersin, o gerçek dostlara özgü sonsuz mutavaziliğinle "O" ise etrafındaki dalkavuklarla,katıla katıla güler senin haline "Şunun haline bakınBenim için neler yapiyorAdi Soytarı Raks et! Eğlendir bizi!" diye sıfatlar seni Sen ise enazından o eğleniyor diye mutlu olursun O ziller; bileklerini,boynunu,topuklarını,beynini,kalbini kanatır O boyalar yakar tum tenini,oyar gözlerini yerinden Bulanık gorursun herşeyi o zamandan sonra Tırnaklarını söker yerinden o tahta çarıklar Kanarsın yavas yavas Ama tebessümünü eksik etmezsin yüzünden Dolar gözlerin,ağlarsın usulca Belli etmeden ağlarsın Yüzünün bir yanında tebessüm, diğer yanında hüzünle devam edersin raks etmeye Alkışlar seni dostun "Harika raks ediyorsun soytarıBu raksın karşılıksız kalmayacakÖlene dek soytarım olacaksınAl sana ödül olarak 100 sevgi" diyerek atar onune içi sahte sevgilerle dolu bir kesecik Utanarak alırsın onu yerden İstemezsin aslında Bunu raks ettiğin için,dostun uğruna bu hallere dustugun için vermesini istersin Ama uzanır alırsın onu yerden Ondan gelen bir armağandır bu Ve sen muhtaçsındır bu armağana