Öznesi Kayıp Cümlelerime Kalbimi Pazarlıyorum

Bir çocuk taşıyorum göğsümde
o incinmesin diye kaç çocuk düşürüyorum ruhumdan?
başı olmayan sonu bildik masallar yazılıyor gecelerime
okurken üstünü çizdiğim satırlar dikiliyor karşıma bir daha çiziyorum!
gece benden masallar çizgilerden bıkmış
ben hepsinden

İçimi karıştırıyorum düşüncemi yakan cümleler eşliğinde
yüzüm soluyor kanı çekiliyor günahlarımın
bir çığ olup aksam kaç masum can verir toğrağımda?

Düştüm suçluyum
öznesi kayıp cümlelerime kalbimi pazarlıyorum
kimse anlamasın diye gözyaşlarımı satıyorum şiirlerde
uykuları haram ediyorum kendime
adı konmamış sabahlara açıyorum ellerimi
tenim gölgeler arasında anlamsız bir bekleyişte
renginden utanıp yaralıyor kendini

Adını heceleyerek söylüyorum her harfe yeni anlamlar yükleyerek
medcezirlere inat -kal- diyorum içimde
sesimden kan damlıyor bir çocuk küsüyor bana
bütün şehirden duyulur mu kalbimin atışı?
korkuyorum

Bir kelebeğe takılıp sürükleniyor gözlerim
vakti az biliyorum bırakıyorum kendimi gözlerime
bir çocuk daha düşüyor ruhumdan