Harcanan Yıllar

Kömür dumanlı, kara vagonlar geçerdi, şehirlerin orta yerinden
Yıllar bu kadar çabuk geçmezdi
Kuzuyu alıp, kurtlara ikram etme devri başlamamıştı henüz
Dantelli masa örtüleri zamanı
İnsanların ağzı karanfil demeti
Vıcık vıcık değil yaşam
Gaz lambaları yüreklerde de yanıyor

***

Sırtlarında kömür küfeleriyle, insanlar geçerdi mahallenin orta yerinden
İnsanların içinden kötülük geçmezdi
Sılada bir evin bacası olurlardı türkülerde
Öyle ısınırlardı
Belediyelerin beleş kömürüyle değil
Köstekli cep saatleri zamanı
Ahşap evlerin içinde acılar da pişiyor elbet
Komşuda pişen komşuya düşüyor

***

Bir zamanlar, seyyar tiyatrolar geçerdi, şehirlerinden arasından
Gerçek sanatçıların adı geçerdi, radyoların ve televizyonların içinden
Fistanı var kadınların, erkeklerin öyle kolay tornistan ettiği görülmüyor
Gramofonlu plak zamanı
Keloğlan masalları var, Mehmet Ali Erbil gibileri yok
Deniz Seki ve Aysun Kayacı gibilerine zırnık koklatmıyor sanat alemi
Garlar insan dolu, barlar uyuşturucu batakhanesi değil

***

Alt kimlik, üst kimlik diye bir şey yok
İnsanlar yayan yürüyor
Erkek de, bayan da, gecenin bir yarısı, güven içinde yürüyor sokaklarda
Soylu ruhlar zamanı
Adalet o zaman da mülkün temeli, Ama hakimlerin, savcıların telefonlarını dinleyecek kadar "derine" inmemiş

***

70'li yıllardan sonrası, değerlerin ipe çekildiği yıllardır
Şimdi ömrümüz kömür karası
Dört yanımızda sefaletin, ahlaksızlığın ve onursuzluğun izi
Hey gidi yıllar hey
Kim umardı, 2009 yılında bu hale geleceğimizi
Hakkı Yalçın/Takvim