Bir Yağmur Yanaşıyor Gönlümün İskelesine..

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-26-2012

“ Yüreğimin kıyısına vurdu minicik bir dalga,

Tutmalıydım, tutamadım kendimi

Bir canım var; feda etsem sevdamı bilemesin

Bir acım var anlatsam, önünü göremezsin!

Herkes unuttu gitti; bende unuttum her her şeyi

Bari

Bari sen

„

Bir yağmur yanaşıyor gönlümün iskelesine…

Yağmur damlalarının sesi haykırışlar gibi yüreğimi acıtıyor bugünlerde

Gözlerimin önünde yine hayalin

Gözlerini, sözlerini, dev gülüşlerini ve boşver demelerini…

Bakışlarını, hüznünü, neşeni ve bana ben katışlarını unutmadım…

Unutamadım

Gönlümdeki yağmura şimdi rüzgarda eşlik etmekte

Yağmur yalnızlık kokusu getiriyor, rüzgar sensizlik esiyor…

Saatime yüzünü kazıdım

Yelkovanım sana beş var, akrebim seni yirmi geçiyor

Çok uzun zamandır zamansız yaşıyorum

Zamanlarım fırtınalı denizlerde, zamanlarım gökyüzünde derinlerde

Deniz dalgaları hırçın bu saatlerimde

Dalgalar dev kayalara vuruyor düşüncesizce

Her kükreyen dalga sesinde senin binbir sesin aklımda ve kulaklarımda

seni baştan başa sen yapan sesin veda edişe beşe kala… En son kalan bendeki sen… Gökyüzü renklerim fırtınalı bu saatlerde

Mavi ile gri savaşıyor fütursuzca

Paletimde birbirine karışıp kayıp oluşa karışan renklerimde senin binbir yüzün,

Gözlerimde ve hafızamda sen

Seni sen yapan bakışın veda edişi yirmi geçe… En son kalan bendeki sen…

Düşüncelerimin arasında kayboluşlara karışıyorum yine… Yüreğim yoğun, kafam karmakarışık… Sen ilk sevdiğimdin…

İlk sevgililer unutulmazmış

Sen ilk kendimi verdiğimdin

ve kader yolumda derin, silinmesi zor izlersin

Ne zaman yüreğimi birine açsam seni hatırlayacağım; O okyanuslar kadar sırdı diyeceğim, kendime bile itiraf edemediğim rüyamsı gerçeğimdi diyeceğim

Ve işte o zaman bendeki seni rüya yapacağım, bir masal kahramanım olacaksın sevda “gel-gitler”’imde

Özledim seni

Özledim bendeki seni

hem de çok

Sen yanımdayken konuşamamayı, sen yanımdayken gözlerimi gözlerinden alamamayı, sanki zamanın kavramını yitirişini, herşeyin başka başka anlamlar taşıdığı anları özledim

Seni sen yapan, bizi biz yapan anları ve mekanları unutmadım

Aşkımızın başkentini unutmadım

Unutamadım…

Hiçbirşey, hiçbir insan koparamadı beni bu şehirden… Ama bir gerçek var şimdi aramızda

Sesizce, farkettirmeden aramıza giren

Sesiz yüksek duvarlar ören

Seni benden uzaklaştıran, beni karanlık düşlere iten

Ne olduğunu anlayamadığım ve senin nedeni açıklayamadığın

Hiçbir sorumum cevabı yok…

Hiçbir duygu kayıbolmaz durduğu yerde,hiçbir savaşta kayıbolmaz tarih yapraklarından

Hatıralarımdan silinmeyen sen gibi

Bana bir açıklama borcun var en azından

Birşey söyle

evet de hayır de

Ama konuş gerçekler ne kadar acı olsada

Senin tek savaşın kendinle, kendinde bugünlerde… Düşün, ama mutlaka düşün, bari yüzleş kendi gerçekliğinle… Tekrar tekrar geçir herkesi tek tek anılarının süzgeçinden

Mutlaka vardır en azından bir vefa borcun tarih saydıklarından… Saklandığın boşlukta değil hayat, gizlendiğin korkularında senin

Boşluğuna sarıldıkça büyür bütün korkuların, sen o kendi boşluğunun yanı başına gizlenensin

Nefret sevginin ta kendisidir bazen

Ayrılık da sadakatın ödülüdür bazen

Bazen yarınlar dündür, bazen dünler bugün

Ama zaman dün ile yarınlar arasındaki süreyi yaşayanlara aittir

İnsanlar ise vefa ve sevgi ile anılanlara

Yüreğimde yine yağmur yağıyor

, yine lacivert-siyah gecem yalnızlığıma yar

Yine şehrimin kımızı-siyah sokakları bana dar

Hayallerimin üzerinde sert-soğuk rüzğar

Gönül mevsimimde ise hüzüne davet var… Biter bu yağmur bir gün elbet… Hep benle beraber unutamadıklarım, bulamadıklarım… Saçlarımda hala rüzgar, yüreğimde hala sevdam var…Bir çocuktum sevmiştim, beni ben yapan

Yüreğimize bir yol açan…

Şimdi öyle uzak ki geldiğim yollar…

Karanlık, soğuk sokak aralarında o eski çocuk

Bir şarkım var şimdi yalnız dudaklarımda;

“birgün belki hayattan, geçmişteki günlerden, bir teselli… "

UNUTULMAMAYA YEMİNİN VARDI SAYFALAR DOLU, ŞİİRLER BOYU… UNUTTUN MU SEVGİLİ?

08-26-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bir Yağmur Yanaşıyor Gönlümün İskelesine.. “ Yüreğimin kıyısına vurdu minicik bir dalga, Tutmalıydım, tutamadım kendimi Bir canım var; feda etsem sevdamı bilemesin Bir acım var anlatsam, önünü göremezsin! Herkes unuttu gitti; bende unuttum her her şeyi Bari Bari sen „ Bir yağmur yanaşıyor gönlümün iskelesine… Yağmur damlalarının sesi haykırışlar gibi yüreğimi acıtıyor bugünlerde Gözlerimin önünde yine hayalin Gözlerini, sözlerini, dev gülüşlerini ve boşver demelerini… Bakışlarını, hüznünü, neşeni ve bana ben katışlarını unutmadım… Unutamadım Gönlümdeki yağmura şimdi rüzgarda eşlik etmekte Yağmur yalnızlık kokusu getiriyor, rüzgar sensizlik esiyor… Saatime yüzünü kazıdım Yelkovanım sana beş var, akrebim seni yirmi geçiyor Çok uzun zamandır zamansız yaşıyorum Zamanlarım fırtınalı denizlerde, zamanlarım gökyüzünde derinlerde Deniz dalgaları hırçın bu saatlerimde Dalgalar dev kayalara vuruyor düşüncesizce Her kükreyen dalga sesinde senin binbir sesin aklımda ve kulaklarımda seni baştan başa sen yapan sesin veda edişe beşe kala… En son kalan bendeki sen… Gökyüzü renklerim fırtınalı bu saatlerde Mavi ile gri savaşıyor fütursuzca Paletimde birbirine karışıp kayıp oluşa karışan renklerimde senin binbir yüzün, Gözlerimde ve hafızamda senSeni sen yapan bakışın veda edişi yirmi geçe… En son kalan bendeki sen… Düşüncelerimin arasında kayboluşlara karışıyorum yine… Yüreğim yoğun, kafam karmakarışık… Sen ilk sevdiğimdin… İlk sevgililer unutulmazmış Sen ilk kendimi verdiğimdin ve kader yolumda derin, silinmesi zor izlersin Ne zaman yüreğimi birine açsam seni hatırlayacağım; O okyanuslar kadar sırdı diyeceğim, kendime bile itiraf edemediğim rüyamsı gerçeğimdi diyeceğim Ve işte o zaman bendeki seni rüya yapacağım, bir masal kahramanım olacaksın sevda “gel-gitler”’imde Özledim seni Özledim bendeki seni hem de çok Sen yanımdayken konuşamamayı, sen yanımdayken gözlerimi gözlerinden alamamayı, sanki zamanın kavramını yitirişini, herşeyin başka başka anlamlar taşıdığı anları özledim Seni sen yapan, bizi biz yapan anları ve mekanları unutmadımAşkımızın başkentini unutmadımUnutamadım… Hiçbirşey, hiçbir insan koparamadı beni bu şehirden… Ama bir gerçek var şimdi aramızda Sesizce, farkettirmeden aramıza giren Sesiz yüksek duvarlar ören Seni benden uzaklaştıran, beni karanlık düşlere iten Ne olduğunu anlayamadığım ve senin nedeni açıklayamadığın Hiçbir sorumum cevabı yok… Hiçbir duygu kayıbolmaz durduğu yerde,hiçbir savaşta kayıbolmaz tarih yapraklarından Hatıralarımdan silinmeyen sen gibi Bana bir açıklama borcun var en azındanBirşey söyle evet de hayır deAma konuş gerçekler ne kadar acı olsada Senin tek savaşın kendinle, kendinde bugünlerde… Düşün, ama mutlaka düşün, bari yüzleş kendi gerçekliğinle… Tekrar tekrar geçir herkesi tek tek anılarının süzgeçinden Mutlaka vardır en azından bir vefa borcun tarih saydıklarından… Saklandığın boşlukta değil hayat, gizlendiğin korkularında senin Boşluğuna sarıldıkça büyür bütün korkuların, sen o kendi boşluğunun yanı başına gizlenensin Nefret sevginin ta kendisidir bazen Ayrılık da sadakatın ödülüdür bazen Bazen yarınlar dündür, bazen dünler bugün Ama zaman dün ile yarınlar arasındaki süreyi yaşayanlara aittir İnsanlar ise vefa ve sevgi ile anılanlaraYüreğimde yine yağmur yağıyor, yine lacivert-siyah gecem yalnızlığıma yar Yine şehrimin kımızı-siyah sokakları bana darHayallerimin üzerinde sert-soğuk rüzğar Gönül mevsimimde ise hüzüne davet var… Biter bu yağmur bir gün elbet… Hep benle beraber unutamadıklarım, bulamadıklarım… Saçlarımda hala rüzgar, yüreğimde hala sevdam var…Bir çocuktum sevmiştim, beni ben yapan Yüreğimize bir yol açan… Şimdi öyle uzak ki geldiğim yollar… Karanlık, soğuk sokak aralarında o eski çocuk Bir şarkım var şimdi yalnız dudaklarımda; “birgün belki hayattan, geçmişteki günlerden, bir teselli… " UNUTULMAMAYA YEMİNİN VARDI SAYFALAR DOLU, ŞİİRLER BOYU… UNUTTUN MU SEVGİLİ?