Mevlânâ’Nın Misafirleri

Mevlânâ’nın misafirleri
Mevlânâ’nın misafirleri
Zafer ŞIK

szafer@irfanmektebicom
Mevlânâ Müzesi’ne ilk adımınızı attığınızda, dünya telâşesinden uzak, savaştan, kavgadan çok uzak bir iklim belirir önünüzde Orada bazen her milletten bir insanı görmek mümkün Kubbe-i Hadra’nın koyu gölgesini arşınlarken, Mevlânâ’nın hâlâ nefes alıp verdiğine şahit olursunuz İnanamazsınız

O mekâna girince evvelâ, bedeninizin bütün hücrelerine nüfuz eden bir ses, bir semavî mûsikî işitirsiniz; ney sesi Belki de çok defa işittiğiniz bu sesi burada duyduğunuzda tadına asla doyamazsınız

Bir kamışın içten ağlayışına, samimi yakarışına şâhit olursunuz o vakit Titrersiniz Bu ağlayışa hem eşlik etmek isteyeceksiniz hem de hüznün en derûnî kutbuna yelken açarsınız Ney sesini kulaklarınızla değil kalbinizle, gönlünüzle dinliyor olursunuz Rûhunuz coşar durur o sesle Ve âşık olursunuz bu lâhutî sese Kesinlikle ayrılmak istemezsiniz Ve anlarsınız ki bu güzel mekanın neden bütün dünyanın akımına uğradığını

Mesnevî’ye bakarken: “Ne olursan ol, gel!” dediğini işitirsiniz Mevlânâ’nın Anlarsınız ki bütün “gel”melerin ötesinde bu; sevginin, kardeşliğin, hoşgörünün davetidir

Sevilmenin ne kadar önem arz ettiğini öğrenirsiniz ilk ders olarak Sevginin sınır tanımadığını, ne kadar çok insanı sevseniz de kalplerdeki boşluğun doldurulamayacağını keşfedersiniz Belki de hiç tanımadığınız, hiç görmediğiniz insanları sevmeyi seveceksiniz Sevilen olmak için, sevmenin asıl olduğu fısıldanır yüreğinize

İki adım ötede farklı bir dünya olduğunu düşünmeden kendinizden geçerken, geçen zamanın farkında bile olmazsınız
Kıtalar ötesi uzaklıktan gelen insanların gönüllerinin bir olduktan sonra zamanın, mekanın önemi olmadığını lisân-ı halleriyle ifade eden gezginler görürsünüz Hak verirsiniz

Katiyetle anlarsınız ki, Hazret-i Mevlânâ’nın sekiz asır evvel ektiği tohumların filizlenip meyve verdiğinin göstergesidir; yedi cihandan gelip Konya’da buluşan, bu tenleri rengarenk, dilleri ayrı, dinleri farklı olan insanlar Ama buraya gelen bütün misafirlerin duygularının, temennilerinin bir olduğu atmosfer içerisinde soluklanırsınız O mübarek yerde manevi bayram yaşarsınız Küslüğü, kıskançlığı elinizin ulaşamayacağı bir tarafa bırakırsınız Kardeşçe yaşamak varken yeryüzünde, boğuşmaların kimseye getirisi olmadığını düşünürsünüz Filistin’i, Beyrut’u, Bağdat’ı, Harlem’i düşünürsünüz…
Medeniyetin teknolojide saklı olmadığı bir dünyayı hayal edersiniz

El açıp yalvarırken Allah’a, duânızın mutlaka kabul edileceğine inanırsınız Çünkü her şeyin sahibinin sevgili mi sevgili bir kulunun ayak ucunda edilen bu duâların reddedilmeyeceğine inanırsınız

Kulaklarda ney’in efsunkâr sesi, gözlere hitâbeden hattatların göz nûru Kur’ân-ı Kerîmler ve Kubbe-i Hadra… Sizi alıp başka diyarlara götürür bir süreliğine

Kozasını bütün kuvvetiyle bir anda parçalayıp uçma arzusunda olan bir kelebek oluverirsiniz orada Ve uçarken kendinizi büyük bir aşkın içerisinde bulacak ve bu aşk uğruna ateşlerde yanmayı göze alacaksınız Bu aşk için kızgın alevlerde yanmanın gerektiğine cân-ı gönülden inananlardan biri de siz olursunuz

Bu aşkın Leyla ile Mecnun aşkından çok öte bir aşk olduğunu ve gül ile bülbülün serenâtından daha âşikâr olduğunu göreceksiniz

El işlemeli Mesnevî’ye bakarken, onu okuyamadığınızdan dolayı kendinizden âdetâ utanırsınız Yakınırsınız; “Neden böyle yüce bir emanete sahip çıkanlardan olmadım” diye Yine de hiçbir şey için çok geç olmadığını anlayacak ve maddeye esir olmuş çağın paslı prangalarını kırmaya çalışacaksınız

Gelirken “boş” geldiğinizi, yalnız olduğunuzu, çıkarken lebâlep dolmuş, cûş-u hurûşa gelmiş olduğunuzu ve kimsesiz olmadığınızı fark edeceksiniz Kalbiniz sevinçten ağlarken rûhunuz şen şakrak bir hâl alacak Hepsi Mevlânâ’ya misafir olmanın ücreti…

Belki meraktan, belki öylesine ziyaret ettiğiniz Mevlânâ’dan uzaklaşırken bir hüzün saracak sizi Nereye giderseniz gidin ‘ney’in o büyülü sesini ve Kubbe-i Hadra’nın altındaki hâlet-i rûhiyenizi özleyeceksiniz

Çağlar öncesinde yaşamış irfan ve sevgi güneşi Mevlânâ’nın gösterdiği nûr ile insanlığın hâlâ aydınlandığına tanık olursunuz

Siz bütün bunları yaşarken sekiz asır önce İslâmiyet gülistanında açan münevver bir çiçeğin kokusunun hâlâ taze ve hâlâ yayılmakta olduğuna şâhit olunca, inanacaksınız ki Mevlânâ’nın gayesi, insanı sevmek, insanı yaşatmak ve insanı insan yapmaktır

Yüzyıllar öncesinde dâr-ı bekâya göçen bu zâtı dünya gözüyle görmediğiniz halde rahle-i tedrîsinde öğrenim görmenin şerefine nâil olur, bunun hazzını yaşarsınız Ve Mevlânâ emaneti Konya’ya, tekrar gelebilmenin ipini çekersiniz
Ama bu defa Mevlânâ’nın davetini beklememelisiniz!

El açıp yalvarırken Allah’a, duânızın mutlaka kabul edileceğine inanırsınız Çünkü her şeyin sâhibinin sevgili mi sevgili bir kulunun ayak ucunda edilen bu duâların reddedilmeyeceğine inanırsınız