Sonra |
07-11-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Sonra(herkesin bir feridesi vardır bilmezmiyim herkesin bir ayakkabısı gibi birde şarkısı herkesin bir kimsesi vardır bilmezmiyim bir de kimsesizliği) yılmaz odabaşı ya da sonrasızlığı saçlarını yüzüme düşürmüş eskisi gibi şarkını söylerkenbaşımı sağa cevirdiğimde boş bir pencereperdesizheycanla anlatmaya başlamıştım perdeler turuncu olmalıhalılar kahve rengiküçük bir eveşyası olabildiğine az parmaklarımdan öpmeye başladığındakimsesizdim pencere eskisi gibi boş kimsesizliği yakıştıran mutsuzluğu da yakıştırabilir mi kendisine sadece fiyakalı olmak içingiderken gülümser mi adınla! adınla her şey :şarabın dökülüşü,sesmin eskimeyişi ben ise sana abanıyorum büsbütün aşk kesiyorum doğruyduseninle başlayan cümleler de kelimelerim eksik yada eski değildiyenidendiyenilenendibelkide sadece yenilen(di) hayat, hep böyle düşünmek, düşmek; ''düşmek'' dedim de düştüğüm çok oldu biliyor musun? ve düşürüp bir şeyleri düşündüğüm çok oldu hayatfilmin başa sarmasıydıya da bandın bozuk cıkmasıyaşanılacak ne varsa yaşamakbi ayçöreğini paylaşmakevethayataslında ayçöreği tadın da paylaşmaktı her şeyidudağın kenarındaki susamın özenle alınması ve ait olduğu dudakta kalakalmasıydısahi o susam tanesi düştü mübiliyorum sadece düş'tü ve biri giderken ancak bu kadar fiyakalı fısldayabilir hayatın kulağına yalnızlığındayoksulluğundakurduğu son cümlelerdirarkada en arabeskinden fon eşliğinde her deniz bir martı, her ömür bir tufan, her rüya bir uyku, her nota bir şarkı, her mezar bir ölüm, her ağaç bir kök, her dağ bir duman, her güneş doğacak bir kuytuluk bulur ya kendine, bulur ya; ben senden başka sen bulamam b u l a m a m! paramparça kıldım şiirimi bu kadar b(ölüm) yeter mi? s o n r a a ş k: sonra! ve ben gittim yüreğimde kan gülleri siz de o aşkın teninde dinamit sayın beni! (öylesine okunan bi şiir sırasında sadece sesli düşündümçünkü sesim de sen vardın) |
|