Anneye Mektup |
07-11-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Anneye MektupAnneme Mektup - İbrahim Kalaycı Canım Annem, sonsuz hürmet ediyor, ellerinden öpüyorum Anne, yine dalmışım hayale, Babam, sen ve biz, hep birlikte yaşadığımız mutlu günlere Sanki yeniden yaşadım o günleri, her şeyi yeniden hatırladım Daha öncesini (bebekliğimi ) hatırlamıyorum, ama neler çektiğini iyi anlıyorum annem Geceleri uykusuz kaldığını, ninniler söyleyip beşik salladığını, , açlıktan zil çalan karnının, burkulan midenin acısını dindirmek için, oturduğun sofradan iki lokma almadan kalktığını da anlıyorum Şunları da çok iyi hatırlıyorum annem Çocukluk ya, ben ağlardım bir hiç uğruna, sen rıza göstermezdin ağlamama Kucağına alır, bağrına basar, gözyaşlarımı siler, şap diye öperdin yanaklarımdan Sustururdun beni, belki on kerede kurban olayım derdin Sen bir yere giderken, bir iş yaparken, ben tutardım fistanının eteğinden sen nereye, bende oraya giderdim Dayanmazdı anne yüreğin, alırdın omzuna, yorulunca da sırtına, daha olmadı kucağına, seninle gider seninle gelirdim Şunu da iyi hatırlıyorum annem Babacığım dua öğretir, namazlık belletirdi Bazen kızar, okşarcasına tokat vurur döverdi Sen yine rıza göstermez bağrına basardın, yine öper yine severdin Çok iyi hatırladığım bir şey daha var annem Hep derdiniz ya, (Ana Baba olasınız da, Ananın Babanın kıymetini bilesiniz) diye; Canım annem, ben öncede kıymetinizi biliyordum ama şimdi daha iyi biliyorum Çünkü “O” dediğin zaman geldi de, geçti de, yani baba da oldum, dede de Bir gelmeyense sensin annem sen Şimdi ben diyorum ki; Hani demiştim ya, “bazen babam okşarcasına tokatlar döverdi” diye, Babam sağ olaydı da tokatlayarak değil, pataklayarak döveydi Şimdi ben diyorum ki; Hani demiştim ya, “bağrına basar öperdin, beklide on kerede kurban olayım derdin” diye, Sen gel başımın tacı olda, ben sana on kere değil, bin kere kurban olayım, bin kere Sağlıcakla kal, Allah`a emanet ol canım annem Oğlun İbrahim Kalaycı |
|