Çok önemLi Lütfen bakın.

Çoğu üyeLerinde biLdiği qibi ben TÜRKÇE yerine Türkche konuşuyordumAma msnde,internette konuştuğum şeyin bir diL oLmadığını,hata yaptığımı anLadım ve bundan sonra Türkçe'me dikkat etmeye karar verdim




TÜRKÇE'MİZi KORUYALIM


Yıl: 1965
"Karşıma âniden çıkınca ziyâdesiyle şaşakaldım Nasıl bir edâ takınacağıma hükûm veremedim, âdetâ vecde geldim Buna mukâbil az bir müddet sonra kendime gelir gibi oldum, yüzünde beni fevkalâde rahatlatan bir tebessüm vardı Üstümü başımı toparladım, kendinden emin bir sesle 'akşam-ı şerifleriniz hayrolsun' dedim"

Yıl: 1975
"Karşıma birdenbire çıkınca çok şaşırdım Ne yapacağıma karar veremedim, heyecandan ayaklarım titredi Ama çok geçmeden kendime gelir gibi oldum,
yüzünde beni rahatlatan bir gülümseme vardı Üstüme çeki düzen verdim, kendinden emin bir sesle 'iyi akşamlar' dedim"

Yıl: 1985
"Karşıma âniden çıkınca fevkalâde şaşırdım Nitekim ne yapacağıma hükûm veremedim, heyecandan ayaklarım titredi Amma ve lâkin kısa bir süre sonra
kendime gelir gibi oldum, nitekim yüzünde beni ferahlatan bir tebessüm vardı Üstüme çeki düzen verdim, kendinden emin bir sesle 'hayırlı akşamlar' dedim"

Yıl: 1995
"Karşıma birdenbire çıkınca çok şaşırdım Fenâ hâlde kal geldi yâni Ama bu iş bizi bozar dedim Baktım o da bana bakıyor, bu iş tamamdır dedim
Manitayı tavlamak için doğruldum, artistik bir sesle 'selâm' dedim"

Yıl: 2006
"Âbi onu karşımda öyle görünce çüş falan oldum yâni Oğlum bu iş bizi asar dedim, fenâ göçeriz dedim, enjoy durumları yâni Ama concon muyum ki ben,
baktım ki o da bana kesik Sarıl oğlum dedim, bu manita senin 'Hav ar yu yavrum?'"

Yıl: 2026
"Ven ay vaz si hör, ben çok yâni öyle işte birden Off, ay dont nov âbi yaa Ama o da bana öyle baktı, if so âşık len bu manita 'Hay beybi'"

Dip Soru: Sizce son konuşmaya şahit olabilmek için 2026'yı bekler miyiz?


-----------------------------------------------------------

Anamız, babamız, eşimiz, kardaşımız, arkadaşımız Türkçe’dir

Evimiz, obamız, yaylamız, köyümüz, beldemiz, şehrimiz Türkçe’dir


Milletimiz, vatanımız, bayrağımız Türkçe’dir


Doğduğumuz yer, Türkçe’nin vatanlaştırdığı yerdir

Öleceğimiz yer, Türkçe’nin ölümsüzleştirdiği yerdir


Anamızdan emdiğimiz süt, yediğimiz ekmek, içtiğimiz su Türkçe’dir

Aldığımız nefes Türkçe’dir

Konuştuğumuz ilk söz Türkçe’dir


Günümüzü aydınlatan güneş, gecemizi aydınlatan ay Türkçe’dir


Çocuğumuzu sevdiren, gencimizi coşturan, büyüğümüzü olgunlaştıran Türkçe’dir


Yazdığımız şiir, yaptığımız mimarî, çizdiğimiz resim, bestelediğimiz müzik Türkçe’dir


Sevdamız, sevgilimiz, aşkımız Türkçe’dir

Söylediğimiz türkü, şarkı Türkçe’dir

Çaldığımız saz, davul-zurna Türkçe’dir

Oynadığımız bar, tuttuğumuz halay Türkçe’dir

Sevincimiz, mutluluğumuz Türkçe’dir

Acımız, kederimiz Türkçe’dir

Sorunumuz Türkçe’dir

Dünümüz Türkçe’nindi

Bugünümüz Türkçe’nindir

Yarınımız Türkçe’nin olacak; elbet, Türkçe’nin olacaktır

Türk’ü insanlaştıran Türkçe’dir

Türk’ü güzelleştiren Türkçe’dir

Türk’ü destanlaştıran Türkçe’dir

Türk’ü Türkleştiren Türkçe’dir

Türk’ü Müslümanlaştıran Türkçe’dir

Sözün özü;

Türk’ün her şeyi Türkçe’dir

Türkçe var oldukça, Türk hep var olacaktır

Halit DURSUNOĞLU