Dokunma Yanarsın (Yusuf Hayaloğlu)

dokunma yanarsın

Çocukluğum çıraklıkta geçti, kir-pas içinde

Gençliğim korsan yürüyüşlerde, mitinglerde

Hapse erken düştüm copla erken tanıştım

Küçük voltalardan bıktım, usandım

Şimdi uçsuz bucaksız ovalarda

Adımlarımı saymadan, geriye dönüp bakmadan

Usanmadan, bıkmadan

Deli taylar gibi koşmak istiyorum!

Ve görüyorsunki aşkı beceremiyorum

Beni kendi halime bırak yavrucuğum

Ben yolumu nasıl olsa bulurum

Upuzun çayırlarda yalınayak koşmak istiyorum

Saçlarım rüzgara konukyüzüm dağlara dönük

Göğsümün çeperini ölümle sınayan esaret

Ve yüreğimi yararcasına zorlayan cesaret

Kıyasıya vuruşsun istiyorum!

Koşmak koşmak istiyorum sevgilim

Dönemezsem affet

Firari gecelerin uzmanı olmuşum

Bütün istasyonlarda afişim durur

Beni bir çocuk bile bulur!

Dokunma bana çıldırırsın

Dokunma bana sende ellerin tutuşur!

Koşmak istiyorum

Eksozların, molozların, yağmaların kıyısından

Onca insafsızlıkların, onca haksızlıkların

Manzarasızlıkların, parasızlıkların

Allahsızlıkların kıyısından

Kimseye ve hiçbirşeye değmeden

Ciğerlerimi yok edercesine koşmak istiyorum!

Koşmak istiyorum

Şiirimin ve yumruğumun namusuyla

Kavgaya karışmadan, tutuklanmadan ve küfür etmeden

Kafamı kırarcasına koşmak istiyorum!

Avucunu son bir defa, ağlamadan tutmak istiyorum

Gözlerim yüzüne küskün, sazım sevgine suskun

Saati ayrılığa krmuşum olmaz teslimiyet

ziyan aklımı senle bozmuşum, içerim felaket!

Kurşunlara geleyim istiyorum

Ölmekölmek istiyorum sevgilim

Sağ kalırsam affet

Firari acıların uzmanı olmuşum

Bütün telsizlerde adım okunur

Beni bir korkak bile vurur!

Dokunma bana fişlenirsin

Dokunma bana, sende yanarsın

yusuf hayaloğlu