Türk Halk Şairleinden Fuzuli

**Prof. Dr. Sinsi** · 10-09-2012

bin Süleyman, Fuzûlî (Kerbela, 1480-90? - Kerbela-Bağdat, 1556) En tanınmış Türk divan şairidir

Asıl adı Mehmet bin Süleyman'dır

Öğrenimi hakkında kesin bir bilgi olmayıp, eserlerinden islami bilimler ve dil alanında çok iyi bir eğitim aldığı anlaşılmaktadır

Türkçe divanının önsözünde şiirin özünü sevgi, temelini bilim oluşturur demektedir

"Bilimsiz şiir temelsiz duvar gibidir, temelsiz duvar da değersizdir" der

Türkçe divanındaki şiirlerini Azeri lehçesinde yazmıştır

Aynı zamanda Arapça ve Farça divanlarından bu dilleri de çok iyi bildiği anlaşılmaktadır

Eserlerinde kullandığı dil dönemindeki divan şairlerine göre daha sade, anlaşılır bir Türkçedir

Halk deyişlerinden bolca yararlanmıştır

Bedensel zevklerden ziyade tasavvufi bir aşk, ehlibeyte duyulan özlem, ayrılık acısı şiirlerinin konusunu teşkil etmiştir

Duygu ve düşüncelerini çok içten ve lirik bir şekilde ifade etmeyi kolayca başarmıştır

Bu açıdan bakıldığında Türk şiirinde karşılaştırılabileceği tek şair Yunus Emre'dir

Leyla ve Mecnun mesnevisi aynı konuda yazılmış (Arapça ve Farsça dahil) en iyi mesnevilerden biridir

İran şiirinden Hafız, Türk şiirinden ise Nesimi ve Nevai çizgisini en başarılı şekilde kemale erdirmiştir

Kendisinden sonra gelen bütün divan şairlerini etkilemiştir

Başlıca eserleri

Hadikatü's-Süeda (1837, Kerbela olayını anlatan düzyazı)
Türkçe Divan (1838, 1958)
Sıhhat u Maraz (1940, tıp bilgileri)
Enis'ül-Kalb (1944)
Fuzûlî'nin Mektupları (1948)
Terceme-i Hadis-i Erbain (1951)
Leyla vü Mecnun (3 bin 96 beyitlik mesnevi)
Rind ü Zahid (1956)
Beng ü Bade (1956, 444 beyitlik Türkçe mesnevi)
Arapça Divan (1958)
Matlau'l İtikad (1962)
Heft Cam (tasavvuf içerikli, 327 beyitlik Farsça mesnevi)

10-09-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Türk Halk Şairleinden Fuzuli bin Süleyman, Fuzûlî (Kerbela, 1480-90? - Kerbela-Bağdat, 1556) En tanınmış Türk divan şairidir Asıl adı Mehmet bin Süleyman'dır Öğrenimi hakkında kesin bir bilgi olmayıp, eserlerinden islami bilimler ve dil alanında çok iyi bir eğitim aldığı anlaşılmaktadırTürkçe divanının önsözünde şiirin özünü sevgi, temelini bilim oluşturur demektedir "Bilimsiz şiir temelsiz duvar gibidir, temelsiz duvar da değersizdir" der Türkçe divanındaki şiirlerini Azeri lehçesinde yazmıştır Aynı zamanda Arapça ve Farça divanlarından bu dilleri de çok iyi bildiği anlaşılmaktadır Eserlerinde kullandığı dil dönemindeki divan şairlerine göre daha sade, anlaşılır bir Türkçedir Halk deyişlerinden bolca yararlanmıştır Bedensel zevklerden ziyade tasavvufi bir aşk, ehlibeyte duyulan özlem, ayrılık acısı şiirlerinin konusunu teşkil etmiştir Duygu ve düşüncelerini çok içten ve lirik bir şekilde ifade etmeyi kolayca başarmıştır Bu açıdan bakıldığında Türk şiirinde karşılaştırılabileceği tek şair Yunus Emre'dir Leyla ve Mecnun mesnevisi aynı konuda yazılmış (Arapça ve Farsça dahil) en iyi mesnevilerden biridir İran şiirinden Hafız, Türk şiirinden ise Nesimi ve Nevai çizgisini en başarılı şekilde kemale erdirmiştir Kendisinden sonra gelen bütün divan şairlerini etkilemiştir Başlıca eserleri Hadikatü's-Süeda (1837, Kerbela olayını anlatan düzyazı) Türkçe Divan (1838, 1958) Sıhhat u Maraz (1940, tıp bilgileri) Enis'ül-Kalb (1944) Fuzûlî'nin Mektupları (1948) Terceme-i Hadis-i Erbain (1951) Leyla vü Mecnun (3 bin 96 beyitlik mesnevi) Rind ü Zahid (1956) Beng ü Bade (1956, 444 beyitlik Türkçe mesnevi) Arapça Divan (1958) Matlau'l İtikad (1962) Heft Cam (tasavvuf içerikli, 327 beyitlik Farsça mesnevi)