Konstrüktivizm

1920-1924 yıllarında Moskova'da ortaya çıkmış, sanat ve edebiyatta yeni bir biçim ve öz anlayışını savunan çağdaş sanat akımlarından biri, yapımsalcılık Bu akım, dili, sanat yapıtını, toplum düzenini vb bağımsız birer yapı, birer sistem olarak görür Bu yapıların kendi ögeleri arasındaki bağıntılarla kavranabileceğini savunur Akımın ilk temsilcileri, heykeltıraş Antoine Pevsner ve kardeşi Naum Gabo'dur 1920'de Moskova'da yayımladıkları bir manifestoyla heykelde boşluğu çevreleyen çizgiler ve planlar estetiğinin, kitle estetiğinin yerini alması gerektiğini savundular Heykelde Vladimir Tatlin, fotoğraf ve basımda Rodchenko akımın başlıca temsilcileri arasında yer aldılar Konstrüktivizm, edebiyattaki yansımasını 1924'te Sovyetler Birliği'nde şair Zelinskiy'de buldu ve bu görüş meslektaşlarınca desteklendi Modern teknik buluşlarla edebi yapıtları kaynaştırma, bu yapıtları ideolojik kavramlarla bağdaştırma yoluna gidildi Sahnedeyse, mekanik ve fizik araçlarla bir telkin havası yaratma temeline dayanıyordu Dziga Vertov ve öbür yönetmenlerin elinde film, konstrüktivist sanatın en yetkin anlatım aracı oldu Vertov'un 1922-1925 yılları arasında yaptığı ünlü belgesel filmleri: "Kino-Pravda" (Sinema-Gerçek), "Kino-Glaz" (Sinema-Göz), özellikle de "Film Kameralı Adam" (1929) filmin yanılsamacı gücünü etkisiz kılmak için seyirciye sürekli neyi seyrettiğini ve bunların nasıl bir araya getirildiğini anımsatıyordu Konstrüktivizm, en fazla mimarlık alanında yayıldı; gelişen endüstri tekniklerine ve yapı malzemelerine bağlı olarak, mimari biçimlerde elverişlilik, ekonomi ve kullanışlılık unsurlarına önem verdi