Ey Benim Sazımdaki Hüznüm

Zaman unutturur demişlerdi Seni
Oysa hala sımsıcak yüreğin içimde
Benliğimden kayıp gitti her senden ayrı oluşumda sensizliğin
Bu çaresizlik hissi ölüm kadar ıssız
Bu şehrin ışıkları kadar müşfik
Gönlüme yağdırdığın yağmurlar şimdi teselli
Güncesi olmayan hatıralarımın gölgesinde avunur sensiz yüreğim
Zülüflerimde rüzgarın hazin sesi yankılanır
Gönül yurdumun şehir ışıklarıydın sen
Sen gidince karardı tüm beldelerim nahiyelerim
Mevsimlere küskünmü olmam gerekiyor
Mavilere sitemkar
Dakikalarım anlarım sonbahar şimdi,kışa merhaba diyen
Çaresizliğim çare oluyor ümit ısmarlıyorum şehri sönmüşlere
Artık sokaklarımda söyleniyor hasretin acı türküleri
Kışlarım bile üşüyor mevsimlerimde
Ankaların buğulu gözlerinde emanetimsin
Yüreğimden yıldızlara köprüler kurmuyorum artık
Bütün sabahlara burukluğum
Uzaklarda olsanda yeni dualar ısmarlıyorum yüzünde hüzünler tüllenmesin diye
Hey benim sazımdaki hüznüm
Sılamdaki hasretim
Boynu bükük karanfilim
Gözlerime yağmur diye düşürdüğüm
Ne kardelenler açtı sensizliğinde
Ne lalelerim salındı dağlarımda
Ne bülbüller şakıdı gülsüz ışıksız şehrinde
Ölüm gibi mühürlü bendeki sevdan
Ölüm gibi