Mukaddemetü'l Edeb |
08-23-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Mukaddemetü'l EdebMUKADDİMETÜ’L EDEB Eser, Zemahşeri tarafından yazılmış ve Harzemşah Atsız' a ithaf edilmiştir Yazılış tarihi tam olarak belli değilse de, eserin, 1128-1l44 tarihleri arasında yazılmış olduğu tahmin edilmektedir Eser, Arapça öğrenmek isteyenlerin kolaylıkla kullanabilecekleri şekilde hazırlanmış, Arapça kelime ve kısa cümlelerden ibaret olan pratik bir sözlüktürBu bakımdan bir önceki kelime veya cümle ile bir sonraki arasında bir bağ yoktur Bu eser, Kaşgarlı'nın Divanı'ndan sonra, Türkçemizin tarihi gelişimini göstermesi bakımından büyük bir yer işgal etmektedir Kaşgarlı Mahmud'un aksine, Arapça bilmeyenlere, bu arada Türklere ve Acemlere Arapça öğretmek maksadıyla bu eseri yazmıştır Eser bilhassa Oğuz, Kıpçak, Kanklı Türklerinin lehçeleri hakkında aydınlatıcı bilgiler vermektedirBöylelikle eser,Divan'ın nispeten eksik bıraktığı, Batı Oğuz diline ait bilgileriyle Kaşgarlı'yı bütünleyen bir kitap değerindedir Metinde geçen bütün kelimelerin tam bir indeksi yapılmıştır Tekrarsız 3506 kelime tutarındaki bu indeks,DLT 'den sonra, Orta Türkçenin en zengin kelime hazinesine sahip bir dil yadigarı olduğunu göstermektedir Eser,başlıca beş bölümden oluşur : 1İsimler, Konularına göre sıralanmış ve çokluk şekilleri gösterilmiştir 2Fiiller, Arapça fiil kalıpları olan bablara göre her bab kendi içinde fiilin yapısına göre ve fii1ler yine kendi içinde Arapçada uygulanan alfabetik sıraya göre dizilmiş ve ayrıca mastarları da verilmiştir 3Harfler, İsim ve fiil dışında kalan gramer unsurları 4İsim çekimi 5Fiil çekimi ESERİN NÜSHALARI - Yozgat nüshası - Kastamonu nüshası - Damat İbrahim - Rampur Saray - Berlin nüshası - Taşkent I-II - Millet nüshası - Hatice Tarhan - Şuşter nüshası - Paris nüshası - Topkapı I-II-III - Hacı Beşir Ağa - Üniversite nüshası - Arkeoloji nüshası - British Museum - Atıf Efendi Şuşter nüshası : * Eserin bu nüshası, İran'ın Şuşter kasabasında Şeyh Muhammed Takî'nin özel kütüphanesinde bulunmaktadır Nüsha,1967 senesinde Orhan Bilgin tarafından İstanbul' a getirilmiş, Süleymaniye Kütüphanesinde, mikrofilmi alınıp, aslı sahibine verilmiştir * 238+10 sayfadır Başta iki sayfa, sonradan yazmanın sahibi tarafından eklenmiş olan içindekiler listesidir * Her sayfada 8 satır vardır * Yazı Arapça ,metin iri, kalın, okunaklı ve kısmen harekelenmiş bir sülüs ile yazılmıştırSatırlar altındaki Farsça ve Harezm Türkçesi tercümeler; küçük, ince, harakesiz ve çoğunlukla noktasız bir nesih kırması ile yazılmıştırKenardaki boşluktan yine ince bir kalemle sonradan yazılmış Arapça ilaveler ve açıklamalar bulunmaktadır * Yazılar temiz fakat yapraklar kenarlardan yıpranmıştır Eserin başından 1/3' i kadarı (100-120 sayfa kadarı) eksiktir Bundan dolayı eserin adı, müellifi, müstensihi, istinsah tarihi ve yeri eserde yoktur Ancak,eserin dil özellikleri, yazı ve kağıdından 13asra ait olduğu anlaşılmaktadır ESER ÜZERİNDE YAPILAN ÇALIŞMALAR -İshak Hocası Ahmed Efendi: Aksa'l-Edeb fi Tercemet-i Mukaddimetü'1-Edeb,İst1895 - Ahmed Ateş: Anadolu Kütüphanelerinden Bazı Mühim Türkçe El Yazmaları, TDED 8, İst 1958, Yozgat nüshası en eski nüshadır - ZVTogan :Zemahşeri'nin Doğu Türkçesi ile Mukaddimetü'I-Edeb'i,TM 14,İst1965 Bu makalede, eserin Harzem Türkçesi ile tercümeli en eski nüshalarını tanıtmaktadır - ANBorokov ,Buhara nüshasındaki Moğolca kelimelerle ilgili bir makale yazmıştırNAA 1964 ESERİN DİL HUSÛSİYETLERİ -a,e elif ile gösterilmekte ünsüzle başlayan ilk hecede pek az öteki hecelerde çoğunlukla yazılmaktadır -ı,i kelime başında elif+ye ile kelime içinde ve sonunda ye ile yazılmıştır -o,ö,u,ü kelime başında elif+vav ile kelime içinde ve sonunda vav ile yazılmıştır -Türkçe metin harekesizdir -b,p ünsüzleri umumiyetle tek noktalı bazen noktasız yazılmaktadırAra sıra p için üç nokta da kullanılmıştır -"c,ç" nin noktalarımn yazılışı da b ve p de olduğu gibidir -Nazal n sesi daima نكng ile yazılmıştır -Aynı cinsten iki ünsüz çoğunlukla tek yazılmakta fakat çift okunmaktadır bu tür yazılışlarda bazen şedde kullanılır -Arapça ve Farsça'dan Harezm Türkçesi'ne geçmiş olan kelimelerin imlası asli imlalarını aynen muhafaza etmişlerdir |
|