Semiyotik

Semiyotik ya da diğer adıyla semiyoloji, bkz Semiyotik

simge, Symbol

sembol ve Sembol Bir gayeyi, bir fikri ifade eden ve ortak bir anlamı olan harf, kelime, bitki ve şekil Matematik ilminde bazı varlıkları belirtmek için kullanılan harflerle kimyada elementlerin kısa bir şekilde tanıtılması gayesiyle, kabul edilen harf topluluklarına da "sembol" ismi verilmektedir Sembol, remiz, alem, Örnek ve timsal manasına da gelmektedir İnsanların duyu organları yoluyla anlamaları zor olan bazı şeyleri, hatıra getiren her türlü gözle görülen şeyler de bu manada kullanılmakta

İşaretlerin yorumlanmasını, üretilmesini veya işaretleri anlama süreçlerini içeren bütün faktörlerin sistematik bir şekilde incelenmesine dayanan bir bilim dalıdır Semiyotik disiplinlerarası bir sahadır Değişik işaret sistemlerine dayanan anlam ve bildirişim konularını inceler Fransızlar semiyoloji terimini kullanmışlardır Semiyotik eski Yunancada işaret anlamına gelen semeîon kelimesinden gelir Modern semiyotik başlıca iki kaynağa dayanır Bunlardan birincisi Ferdinand de Saussureün 1916da yayımlanan Genel Dilbilim Dersler'i, ikincisi ise Charles Sanders Peirceün yazılarıdır Kültürel kodlar, gelenekler ve metni anlam süreçlerine göre düzenlenmiş işaret sstemleri diye nitelenen her şey semiyotiğin inceleme alanına girmektedir Semiyotik bugünkü anlamda ilk defa John Locke tarafından "Essays Concerning Human Understanding", ( 1690) başlıklı eserde kullanılmıştır


= Etimoloji :


Semiyotik antik Yunanca'da işaret anlamına gelen semeion kelimesinden gelmektedir Modern semiyotiğin iki kaynağı vardır: Ferdinand de Saussure'nin 1916'da yayımlanan Gelen Dilbilim Dersleri ve Charles Sanders Pierce'nin yazıları