Restorasyon (Fransa) Avrupa İttifakına Dönüş

Avrupa ittifakına dönüş
Dış politikada iki yenilgi ve Fransa'nın galip devletler tarafından işgali sonrasında ülkenin kendi egemenliğini kazanması merkezde duruyordu Galip devletler İkinci Paris Barışı'nda savaş borçlarının ödenmesi için beş yıl süre vermişlerdi Ancak üç yıl sonra 1818'de Aachen Kongresi'nde işgal güçleri Fransa'dan çekilme kararı aldı ve Fransa Avusturya, Prusya, Rusya ve İngiltere'den sonra beşinci büyük güç olarak Kutsal İttifak'a katıldı
Dört yıl sonraki Verona Kongresi'nde Fransız diplomasisi restorasyon döneminin en büyük başarısına ulaştı Kutsal İttifak'ın 1820'de karara bağladığı devrim tehlikesiyle karşı karşıya kalan bir devletin içişlerine büyük güçlerin karışmasına olanak veren müdahalecilik ilkesi 1820'de devrilmiş İspanyol kralı VII Ferdinand'ın iktidarının yeniden kurulması için uygulandı Fransa'nın işgalde oynadığı rol, aşırılar tarafından Fransa'nın yeniden eşit statüye kavuşması olarak kutlandı
1820'lerde özellikle Yunan Devrimi'nde açığa çıkan büyük güçler arasındaki rekabet Fransa'ya dış politikada yeni perspektifler sundu Bu durumu Fransa kendi iktidar alanını Akdeniz'in batısına yaygınlaştırmak için kullandı ve 1830 Ocak ayında Fransa Cezayir kıyılarını işgal etti Cezayir'in bir Fransız eyaleti haline getirilişi ikinci Fransız sömürge imparatorluğunun temel taşı oldu

Kaynak : Wikipedia