Aleksandr Sergeyeviç Puşkin Hayatı

Hayatı
Aleksandr Sergeeviç Puşkin, 1799'da Moskova'da doğar Babası Sergey Lvoviç, soylu bir ailenin ilk çocuğudur Annesi Nadejda Osipovna Hannibal'in ne kadar soylu biri olduğunu söylememiz için ise dedesi Etiyopya'lı Hannibal'in Rus Çarı I Petro'nun vaftiz çocuğu olduğunu belirtmemiz yeterli olacaktır Görüldüğü gibi çok soylu bir ailenin üyesidir Puşkin Annesi ve babası çok kültürlü insanlardır Puşkin, ilk bilgilerini yabancı eğitmenlerden edinir Henüz sekiz yaşındayken Fransızcası Rusçası kadar iyidir On bir yaşına geldiğinde ise özgürlükçü ve alaycı yazarlarına hayran olduğu Fransız Edebiyatı'nı neredeyse ezberlemiştir ve Fransız şiirler ve komediler yazmaya başlamıştır
Döneminin tanınmış şair ve yazarları, Puşkin'in evine gelip gidenler arasındadır Ancak hiçbiri onu kendisine rus masallarını anlatan, eski Rus türkülerini söyleyen dadısı kadar etkilemez Yaşlı dadısı Arina'nın anlattıkları, Puşkin'in çocukluk ruhunda silinmez izler bırakır
Şiire başlaması
Puşkin, on iki yaşına geldiğinde, Rus Çarı I Aleksandr'ın Tsarskoye Selo'da (Çar'ın yazlık köyü) açtırdığı okula yazılır ve buradaki altı öğrenim yılı boyunca tıpkı okulun diğer öğrencileri gibi, Petersburg'a gitme izni bile verilmeden adeta dış dünyadan koparılarak eğitim görür
Puşkin'in lise yıllarında yazdığı şiirlerinde bile, gerçekçilik eğilimi açıkça göze çarpar O dönem şiirinde kullanılmayan kaba ve gündelik sözcükleri rahatlıkla kullandığı ve canlı, kıvrak bir zekanın izlerinin görüldüğü şiirleriyle Derjavin'in dahi dikkatini çekmeyi başarır
Artık ünlü bir şair sayılmaya başlayan Puşkin, bu sıkıcı okul yıllarından sonra büyük bir eğlence susuzluğu ile, Petersburg'un canlı yaşamına dalar Yazdığı ve birçoğu yasaklanan özgürlükçü şiirleri ve taşlamaları bu sıralarda dilden dile dolaşmaya başlar Rus edebiyatı tarihinde şiir, ilk kez olarak, herkes üzerinde hayranlık uyandırır Yeni doğan ve adeta üzerine titrenen bir çocuk gibi coşku ile büyümeye başlar




Puşkin 14 yaşında şiir okurken


Rus Çarı I Aleksandr tarafından Kafkasya'ya atanır ve burada ünlü "Kafkas Esiri" ve "Bahçesaray" adlı destanlarını yazar Onun edebiyatında ne klasik şiirin kuralcılığı ne de Romantizmin sahte, fantastik güzellikleri yer alır O, gerçeği duyumsar, gerçeğin içinden gelir ve onu olduğu gibi anlatmayı ister
Kafkasya'dan dönen Puşkin'in Rusya'daki askeri yönetime karşı oluşundan dolayı dört yıl süreyle başkente girmesi yasaklanır ve ailenin sahip olduğu Mihaylovskoye köyünde yaşamak zorunda bırakılır Hükümet tarafından oğlunu gözetim altında tutmakla görevlendirilen babası da görevini canla başla yerine getirir
Yirmi dört yaşındaki Puşkin, bu sürgün döneminde yedi yıl sonra tamamlayacağı Yevgeniy Onegin adlı romanını yazmaya başlar "Çingeneler", "Peygamber" ve Boris Godunov" isimli önemli eserlerini de yine bu sürgün yıllarında yazar
Bu uzun, sıkıcı ve gergin sürgün döneminden sonra Rus Çarı I Nikolay tarafından Moskova'ya çağırılan genç şairin kaleminden çıkan her şey artık çarın sansüründen geçecektir Polis baskınları ve aşk serüvenleri ise Puşkin'in yaşamının ayrılmaz parçaları olur
Evliliği
Puşkin, bir baloda eski yüksek rütbeli bir memurun kızı olan Natalya Gonçarova ile karşılaşır ve büyüleyici güzellikteki bu genç kıza aşık olur Natalya ise edebiyatla hiçbir ilgisi olmayan, Puşkin'i bir şair olarak umursamayan, aklı fikri kendine rahat bir yaşam sağlayacak bir koca bulmakta olan sıradan biridir ve ailesinin de ondan pek bir farkı yoktur Puşkin Natalya'ya evlenme teklif eder; Natalya ise, şairin evlenme teklifini belirsiz bir tarihte cevaplanmak üzere erteler Puşkin, bu durum karşısında umutsuzluğa kapılır ve Moskova'dan uzaklaşmak ister Bu nedenle de, 1829'da, bir gözlemci olarak Rus ordusuna katılır ve Osmanlı topraklarına gelir Sonradan yazdığı "Erzurum Yolculuğu" adlı eserinde yol izlenimlerini anlatan Puşkin'in, daha başka birçok eserinde de Erzurum'dan aldığı esinler yer bulur
Moskova'ya dönen Puşkin, Natalya'ya evlenme teklifini yineler Uzun çekişmelerden sonra Natalya'nın ailesini de ikna etmeyi başarır ve sonunda nişanlanırlar Natalya ise, bu duruma karşı kayıtsız kalır ve sadece izlemekle yetinir Natalya'nın bu tutumu da sonuna kadar böyle devam eder Yaşamını çekilmez kılan bir kayınvalidesi ve kusursuz ama yapay bir çiçek olan eşi vardır artık Puşkin'in Tabii bir de gerici polisler Bitmek bilmeyen soruşturmalar ve yasaklamalar yüzünden içi büyük bir acıyla dolsa da Puşkin, yazmaya devam eder "Yevgeniy Onegin", " Don Juan" , "Veba Sırasında Ziyafet" gibi manzum trajedyalarını ve "Dubrovski", "Maça Kızı" gibi önemli eserlerini bu dönemde yazar Gogol'la olan arkadaşlığı da bu döneme rastlar Öyle ki, Gogol'a ünlü Ölü Canlar romanını yazma fikrini Puşkin verir
Ölümü
Bu dönemde hayatına George Charles d'Anthes adında biri girer Puşkin, o sıralarda yazdığı birkaç imzasız mektup aracılığıyla, d'Anthes adındaki bu Fransız delikanlısının bayan Natalya Puşkin'e kur yaptığını öğrenir 1837'de d'Anthes'i düelloya çağırır Bu bir anlamda Puşkin'in ölüme meydan okuyuşudur Çünkü, d'Anthes'in ordunun en iyi nişancılarından olduğu bilinmektedir
27 Ocak 1837'de StPetersburg yakınında Kara Dere'nin bir köşesinde düellonun yapılmasına karar verilir Puşkin'in şahidi arkadaşı Danzas'tır Düello'da kullanacağı *****ı almak için gümüşlerini sattığı iddia edilir
Düelloda Puşkin tarafından omzundan yaralanan d'Anthes, Puşkin'i karnından yaralamayı başarır Büyük bir soğukkanlılıkla iki gün boyunca can çekişen Puşkin, Ocak ayının soğuk bir öğleden sonrası hayata gözlerini yumar
Şairin öldüğünü duyunca evinin kapısının önünde toplanan ve Yevgeniy Onegin'in son baskısını kapış kapış tüketen halk, şairin ölümü üzerine neredeyse hükümete karşı bir ayaklanma noktasına gelir Bu gerekçe ile olayların çıkmasından çekinen polis, bir gece yarısı, şairin tabutunu gizlice kiliseden alır ve Mihaylovskoye köyüne götürerek toprağa verir
Gogol, "Puşkin, olağanüstü bir olaydır" der; Dostoyevski daha mistik bir tavırla " Puşkin, bize gelecekten haber veren bir peygamberimizdir" der Puşkin, modern Rus Edebiyatı'nın oluşmasına en çok katkıda bulunan yazın ve düşün adamıdır Puşkin, klasik Batı edebiyatını ve Rus halk ruhunu sentezleyerek, Rus Edebiyatı'nda "gerçekçilik akımı"nı başlatan liderdir
Aleksandr Puşkin'in düello günü uğradığı son yer; Peterburg Nevski Prospekt'de Wolf's şekercisidir (şimdi ki Cafe Litteraturnia)Bu cafede Puşkin'in balmumundan bir heykeli vardır

Kaynak : Wikipedia