Manisa'nın Coğrafi Yapısı

COĞRAFİ YAPI

Ege Bölgesi'nde yer alan Manisa İli'nin yüzölçümü 13810 km 2 'dir Yükselti ise 43 m ile 750 m arasında değişmektedir İl Merkezinden doğuya gidildikçe yükselti artmaktadır

İdari bakımdan doğudan Uşak ve Kütahya, kuzeyden Balıkesir, güneyden Aydın, güneydoğudan Denizli, güneybatı ve batıdan İzmir İlleriyle çevrilidir

İlin güney ve kuzeyi dağlarla kaplıdır 2070 m yüksekliğe sahip olan ve Salihli ilçe sınırlarındaki Bozdağlar kütlesinde bulunan Kumpınar Tepe İl'in en yüksek dağıdır

Manisa'da yeryüzü şekillerinin bütün biçimlerine rastlanabilmektedir Fakat, ağırlık toplam alanın % 543'ünü kapsayan dağlardadır İkinci sırada % 278 ile platolar ve üçüncü sırada % 179 ile ovalar yer almaktadır Arazinin ana çizgilerini, doğu-batı doğrultusunda uzanan ve kuzey-güney ve güneydoğu-kuzeybatı doğrultularına çatallanan oluk şekilli çukurlar oluşturmaktadır Bu çukur kısımların kenarında kalan yüksek kütleler dağ sıralarını oluştururken, doğudan batıya doğru eğik bir geniş alanı da ovalar teşkil etmektedir Platolar Demirci Dağlarının geniş etekleri üzerinde yer alır

Ovaların yeraldığı çöküntü alanları, genelde akarsuların ve sellerin getirdiği alivyonlarla dolduğu için oldukça verimli topraklar meydana gelmiştir Dağlık ve sarp alanlar, ilin doğu, güney ve kuzeyinde bulunmaktadır Batıya gidildikçe verimli ovaların arazi içindeki payı artarak büyümektedir

İl topraklarının % 3379'u tarım yapılan arazilerdir Manisa, Akhisar, Alaşehir, Güneşli,Salihli, Sarıgöl, Bakırçay ve Turgutlu ovaları en önemli tarımsal alanlardır Arazi dağılımı içinde Manisa'nın sahip olduğu tarım arazisi büyük bir potansiyele sahiptir Çayır ve meralar % 461, Orman ve Fundalıklar % 36 oranında yer kapsamaktadır % 2560 oranındaki kullanılmayan arazi grubuna, yerleşim merkezleri, yollar, nehir ve göl yatakları ile ekonomik olarak tarım yapılamayan verimsiz durumdaki tarıma elverişsiz araziler ve su yüzeyleri girmektedir

Doğal göl sayısı azdır ve bunlar pek önemli gölller değildir Gölmarmara ilçesindeki Marmara Gölü 320 milyon m3 su depolayabilecek büyüklüktedir Demirköprü Barajı 1022 Milyon m 3 su depolama potansiyeli ile ilin en önemli su depolama alanıdır

İlin sınırları içinde en önemli nehirler Gediz ırmağı ve Bakırçayı'dır

Ege bölgesi içinde geniş bir alanı kapsayan Manisa İlinde, Akdeniz iklimi ile beraber İç Anadolu'nun karasal iklim özellikleri egemendir Ovalar ve ovaları çevreleyen vadilerde, karasal nitelikli Akdeniz İklimi görülürken, yüksek dağlık bölgeler ve platolar ile kuzey ve kuzey doğusunda ki dağlar ve platolarda İç Anadolu'nun karasal nitelikli iklimin etkileri görülür

Batıdan doğuya doğru gidildiğinde toprak, iklim ve topografya gibi çevre koşulları yavaş yavaş değişmeye başlar Bu değişime bağlı olarak, bitki örtüsü de değişir Bitki örtüsü batıdan doğuya doğru ova bitkileri, makiler, ormanlar ve alpin bitkilerinden oluşur Bu düzenli bir sıra biçiminde birbirini izlemez Egemen bitki örtüsü ormanlar ve makilerdir

Doğal bitki örtüsünün büyük çoğunluğu, kuraklığa dayanıklı, sert yapraklı, sürekli yeşil kalan Akdeniz Bitki türleridir

İl'de ortalama sıcaklık 168 o C'dir En sıcak aylar, ortalama sıcaklığın 30 o C'nin üzerine çıktığı HaziranTemmuz ve Ağustos aylarıdır Yıllık sıcaklık ortalaması kışın (Ocak Ayı) 6 o C'nin altına düşmez Yılda ortalama 25 gün donlu geçer Yılda ortalama 1075 gün sıcaklık 30 o C'nin üzerindedir Ortalama olarak yılın 91 günü yağışlı geçmektedir Yıllık ortalama yağış miktarı m 2 ye 7503 kg'dır En fazla yağış Aralık, Ocak ve Şubat aylarında görülür