Honorius Tarihi

Honorius
Batı Roma İmparatoru

Hüküm süresi 23 Ocak 393 - 395 (Babasının altında Augustus olarak);
395 - 15 Ağustos, 423 (Batının imparatoru)
Tam adı Flavius Honorius Augustus
Doğum tarihi 9 Eylül 384
Ölüm tarihi 15 Ağustos 423
Önce gelen I Theodosius
Sonra gelen III Valentinianus
Eş Stilicho'nun kızı Maria
Hanedan Theodosius Hanedanı
Babası I Theodosius
Annesi Aelia Flaccilla

Flavius Honorius, (d 9 Eylül 384 - ö 15 Ağustos 423) 393-395 yılları arasında Roma imparatoru ve 395'ten ölümüne kadar Batı Roma imparatoruydu I Theodosius ve ilk karısı Aelia Flaccilla'nın küçük oğlu ve Doğu Roma imparatoru Arcadius'un kardeşiydi

Honorius'un hükümdarlığı Batı Roma İmparatorluğu ve topraklarının eriyişine tanık olmuştur Honorius öldüğünde geride yıkımın eşiğinde bir imparatorluk bırakmıştı


Hükümdarlığı
İlk yılları
İki yaşında konsül olduktan sonra Honorius 23 Ocak 393'te Augustus ilan edildi ve böylece ortak hükümdar oldu Theodosius'un 395'in Ocak ayında ölümünün ardından Honorius ve Arcadius imparatorluğu böldüler ve Honorius on yaşında Batı Roma imparatoru oldu

Hükümdarlığının ilk döneminde Honorius Vandal general Stilicho'nun askerî liderliğine bel bağladı Genç imparator ile bağlarını güçlendirmek için Stilicho kızı Maria'yı Honorius ile evlendirdi Bu olay için Stilicho'nun saray şairi Claudianus tarafından "düğün şiiri" hâlen durmaktadır

Başlangıçta Honorius başkent olarak Milano'yu seçmişti ancak 402 yılında Vizigotlar İtalya'ya girince başkentini bataklıklar ve güçlü surlarla korunan kıyı şehri Ravenna'ya taşıdı Yeni başkent savunması kolay olmakla birlikte Roma kuvvetlerinin orta İtalya'yı barbar istilalarından koruyabilmesi açısından kötü bir konumdaydı
Batı Roma İmparatorluğu'nun eriyişi

Honorius'un hükümdarlığı imparatorluk sınırlarına giren barbarlardan bir dizi gaspçıya kadar çeşitli tehditlerden mustaripti

Gildo'nun kuzey Afrika'daki isyanı iki yıl sürmüştü (397-398) 405'te Radagaisus önderliğindeki bir barbar ordusu İtalya'yı istila etmiş 406'da Stilicho tarafından yenilgiye uğratılana kadar imparatorluğun kalbine büyük zarar vermişti

Britanya ise çok daha sorunlu bir durumdaydı Britanya'daki topraklar imparatorluğun desteğinden yoksun izoleydiler ve askerler Marcus'un 406-407 yılları arasındaki isyanını, Gratianus'un 407'deki isyanını ve III Konstantin'in isyanını desteklemişlerdi Konstantin 407'de Galya'yı istila ederek Arles'i işgal etmişti

408 yılında Stilicho muhtemelen bir saray komplosunun neticesinde Honorius'un arzusuyla idam edildi
Honorius ve kız kardşi Galla Placidia'yı resmeden madalyonlar

409'da Vizigotların kralı I Alaric'in desteğiyle Priscus Attalus Roma'da kendini imparator ilan etti; Hispania'da Gerontius ve Maximus ayaklandı 410'da Doğu Roma İmparatorluğu Honorius'u kurtarmak için 6 lejyon (40000 asker)[1] gönderdi Priscus'un üstesinden gelmek için Alaric ile anlaşmayı denedi Alaric fidye olarak 2250 kilo altın, 13500 kilo gümüş, 4000 ipek tunik 3000 kırmızı boyalı post ve 1350 kilo biber almayı başardı[2] Alaric 410 yılında Attalus'a olan desteğini çekti ancak daha sonra İtalya'ya girdi ve Roma'yı yağmaladı Konstantin'in bir generali olan Gerontius Konstantin'e karşı Maimus'u Hispania'da imparator ilan etti ancak Honorius kendi generali Constantius'u göndererek Konstantin, Maximus ve Gerontius arasındaki mücadeleye katıldı ve 411 yılında isyanları bastırdı

Bu dönemde Galya'da tekrardan sorunlar baş gösterdi Constantius'un askerlerinin İtalya'ya dönmesinden hemen sonra Jovinus Alanlar, Burgundlar ve Galya asillerinin desteğiyle kuzey Galya'da ayaklandı Jovianus 412'de istilacı Gotlardan Ataulf ile pazarlık yapmaya çalıştı ancak Jovinus'un kardeşi Sebastianus'u Augustus ilan etmesi Ataulf'u Honorius ile ittifak arayışına itti Honorius Jovinus ile olan sorunu Ataulf'a bıraktı ve Jovinus 413 yılnda yenilgiye uğratılarak idam edildi

414'te Constantius, Priscus Attalus'u bir kere daha imparator ilan eden Ataulf'a saldırdı Ataulf Constantius taafından Hispania'ya gitmek zorunda bırakıldı ve Vizigot desteğini bir kere daha yitiren Attalus yakalandı ve tahttan indirildi

Galya'nın kuzeydoğu bölümü daha da büyük bir Frank etkisine girerken 418'de imzalanan bir antlaşma ile Galya'nın güneybatı bölümü, eski Gallia Aquitania Vizigotlara bırakıldı

420-422 arası dönemde bir başka Maximus (belki de aynısı) Hispania'da iktidara geldi ve gitti Honorius 417'den beri kız kardeşi Galla Placidia ile evli olan generali Constantius'u 421'de eş-imparator olarak kabul etti 422'de Constantius'un ölmesi üzerine yeniden tek imparator haline geldi
Ölümü

Honorius 423'te hiçbir varis bırakmadan ödemden öldü Geçici olarak Joannes imparator seçildi Ancak ertesi yıl Doğu Roma İmparatoru II Theodosius, Galla Placidia ve III Constantius'un oğlu olan kuzeni III Valentinianus'u imparator olarak seçti
Roma'nın yağmalanması

Honorius'un hükümdarlığının en önemli olayı Roma'nın Alaric'in yönetimindeki Vizigotlar tarafından 24 Ağustos 410 tarihinde saldırıya uğrayıp yağmalanmasıdır

Şehir 408'in yazında Stilicho'nun idamından beri kuşatma altındaydı O dönemde artık neredeyse tamamı barbarlardan oluşan Roma ordusunu kontrol edecek güçlü bir generalden yoksun olan Honorius Alaric'in güçlerine doğrudan saldırmak için yapabileceği pek bir şey yoktu ve görünüşe göre mevcut şartlarda uygulayabileceği yegane taktiği seçmişti Edilgen bir şekilde Vizigotların yorgun düşmelerini beklemek ve elinden geldiğince güçlerini tertiplemek Ne yazık ki bu eylem Honorius'un tereddütlü karakterinin ürünüydü ve bu yüzden gerek çağdaşlarınca, gerekse de daha sonraki tarihçiler tarafından çok eleştirilmişti

Bu planın o dönemde işe yarayıp yarayamayacağı özellikle üst düzey askeri kademelere yalnızca Katolikleri getirerek kendini yetenekli subaylardan yoksun bırakmış olması nedeniyle tartışmalıdır Her ne olursa olsun olylar kendiliğinden gelişti Açlıktan mustarip Roma'nın kapılarını birisi açtı ve Gotlar şehre aktılar Şehir yedi yüzyıl önceki bir Galyalı istilasından beri yabancı bir gücün kontrolüne geçmemişti Muzaffer Vizigotlar maddi zarardan ziyade muazzam bir duygusal tahribat yaptılar Olayın şoku Britanya'dan Kudüs'e her yerde yankı buldu ve Augustinus'a başyapıtı Tanrının Şehri'ni (Latince: De Civitate Dei) yazmasına ilham olmuştur

410 yılında Britanya'dan yerel barbar saldırılarına karşı mücadele için yardım talebi gelmişti Vizigotlarla meşgul olan ve bu yerel eyalete yardım edebilecek kapasiteden yoksun olan Honorius Britanyalılara kendi kendilerini en iyi şekilde savunmalarını söylemişti
Honorius ile ilgili değerlendirmele

Procopius'un Savaşlar hakkında adlı eserinde aktardığı (Gibbon'ın inanmadığı) bir hikâyeye göre Roma'nın yok olduğunu duyan Honorius haberin "Roma" adını verdiği bir tavukla ilgili olduğunu zannetmiş ve daha biraz evvel kendi eliyle bu tavuğu beslediğini söylemiştir Bunun üzerine kendisine söz konusu olan Roma'nın tavuk değil şehir olduğu açıklanmıştır

Tarihçi JB Burry Honorius'un hükümdarlığıyla ilgili kendi görüşünü özetlerken "Şayet hükümdarlığı batı Avrupa'nın Romalılıktan Tötonluğa geçmesi gerektiğine karar verildiği hayati bir dönemle çakışmasaydı adı imparatorluk tahtını işgal eden en silik kişiler arasında unutulurdu," diye yazmıştır 28 yıllık dönemin felaketlerini sıraladıktan sonra Bury şöyle tamamlamıştır: "Topraklarını istila eden düşmanlara karşı dikkate değer hiçbir şey yapmamış biri olarak doğal bir şekilde ölene kadar tahtı işgal edecek ve kendisine karşı ayaklanan yığınla tiranın yok oluşuna tanık olacak şekilde fazlasıyla talihliydi"[