Sisler Bulvarı

1983 yılındaki şirketin hesaplarını inceliyordum Margaret’in giderken masanın üzerinde bırakmış olduğu mektuplara bir anda rast geldim Ağır adımlarla odanın içerisinde bir o yana, bir bu yana gezinirken, mektupları açıp açmamak arasında tereddütteydim

Margaret’in beni terk edişi, yerine koyulmayacak bir şeydi İki aşık iken nasıl oldu da bir anda düşman saflarında yer almıştık

Bir sürü mektup masamın üzerinde okunmayı bekliyordu Margaret’e karşı hala aşkımda bir azalma yoktu Gidişinin ardından bilinmeyen gölgeler ve sisler üzerimde adeta dolaşıyordu Fakat, Margaret aklımdan bir türlü çıkmıyordu

Mektuplar; sarı beyaz zarfa konulmuş mektuplar!

Hala neden o kadar huzursuzdum; büyük bir yanlışlık mı yapmıştım acaba?

Margaret’le hikayemiz sisler bulvarında başlamıştı En büyük aşklarımdan biriydi Onunla karşılaştığım gün, ne yapacağımı bilemez bir halde sisler bulvarında yürüyordum Bulvarın köşesini dönerken Margaret bana doğru geliyordu Etkileyici bir güzelliğe sahipti Sisler arasında onu görebiliyordum Bir adres sormayla başladı hikayemiz Sonra, o gün uzun uzun yemekte konuştuk Oldukça neşeli bir gündü Sonraki günler ve gecelerde evimizdeki şöminenin başucunda sarmaş dolaş oturup, sisler bulvarını seyrediyorduk

Şimdi hepsi hayallerde kaldı

Margaret’in gidişinden birkaç gün sonra, geri dönecekmiş gibi hala saçma bir içgüdüyle onun geri dönmesini bekledim Onunla yan yana olduğumuz zamanlar geliyordu aklıma Mutlu oluyordum Ve tam mutluluğun kapısı açılırken, o kapıyı örten beni aldatan bir kadınla karşı karşıya kalıyordum Gözlerini bana doğru dikmiş “üzgünüm” diye söyleniyordu ve ondan daha da nefret ediyordum

Onu o kadar çok sevmiştim ki, bu sevginin nefretle solacağını düşünmüyordum Şimdi ise bana yaklaşmasına dahi izin vermek istemiyorum

“Yoksa Margaret burada tam karşımda olsaydı bunları ona söyleyebilir miydim? “Bilmiyorum Ne kadar kötü bir durumdayım Bir yanda mektuplar, diğer yanda nefret

“Ya Margaret’te gerçekten beni seviyorsa?

Ya o mektuplarda benim düşündüğümden farklı bir hikaye uydurursa Ya ben yanılıyorsam?

Gördüklerim onu çok sevmemin bir yanılgısı, ya kötü bir şaka olursa?” Bu durma bir çözüm yolu bulmalıyım

Bu günlerde sevdiğim herkese bir şeyler oluyordu Yoksa bende mi anlayamadığım bir değişiklik vardı? Bunu bilemiyordum

Mektupları görünce aslında neredeyse heyecandan ölecektim Kendime bile itiraf edemediğim duygularım artık bu kadarına dayanamıyordu Uzun bir süre Margaret’in mektuplarıyla bakıştım durdum Kuşkusuz açacaktım Ama bu süreç Margaret’in gidişinden daha ağır geliyordu bana

Mektuplar bir anda Margaret’e karşı nefretimi susturmuştu Onları masada görünce biraz rahatlamıştım Daha fazla mektuplara bakmaya dayanamayarak bir tanesini elime aldım Margaret’in gidişinden bir hafta sonra, mektupla sanki Margaret’in elini tutar gibi oldum Zarfı açtığımda Margaret’in kokusu sanki mektupla bana gelmişti İçim buram buram Margaret kokuyordu Onu ne kadar çok sevdiğimi ve özlediğimi anladım Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atışlar yapıyordu

Oturup mektuplardan bir tanesini açtım Okumaktan başka çarem yoktu Margaret, yüreğime çıkarılması zor bir ok gibi saplanmıştı Kararlı bir şeklide mektubu okumaya başladım

Merhaba Eathen!

Şimdi nasılsın?

Ellerinin arasından kayan güneşin ara sıra belirgin yüzünü görebiliyor musun?

Konuşamıyorsun değil mi? Kendini bu duruma alıştırmak için biraz zamana ihtiyacın olacak Ve, güneşi tekrar görmek için yarını beklemelisin değil mi Eathen?

Sana demiştim Bir gün daha bekle! Beklemedin Eathen? Beklenmeyen bir ziyaretçiydin o an benim için Dinlemedin beni Neler oluyor diye bile sormadın Teker teker aramızdaki her şeyi yıkıp attın Gördüğün manzaranın beyninde bıraktığı etki, senin hayal ürünündü ona aldandın

Beni öyle göreceğini düşünemezdim bile Ama yanılmışım Bu ilişkinin sonunda doğan gerçeği, sende bende kabul etmek zorundayız Eathen!

O vakit gitmem gerekliydi Yapabileceğim tek şey seni terk etmekti İnançsızlık sevgiyi devam ettirmiyordu Beni öyle görmeni istemezdim Bu yaşadığımızın bir kabus olmadığına inanmak isterdim Perişan bir halde hayatından çıktım Bu ayrılığa hazırlıksızdım Ama Eathen! Bu ayrılık sürecinde seni gerçekten tanıyamadığımı anladım Şimdi gitmem gerek Bu durumla yaşamak zor! Ama yapabileceğim bir tek şey var Senin gibi bir anlık duygularıma yenilip sisler bulvarında tekrar buluşup, bu aşkı alevlendirmeyi düşünüyorum Ne dersin?



Yazan : Melodi AKÇAY