Yağmur Sonu

“Önce yağmur yağar, Sonra her yer ıpıslaktır, Sonra kurur, Ama benim kalbim hala kan”


“Önce yağmur yağar, Sonra her yer ıpıslaktır, Sonra kurur, Ama benim kalbim hala yaş”


Bunu çok yaparım Bir şarkı dinlerken onun müziğine uygun sözler uydururum Kendi içimde, kendimle oynadığım bir oyundur bu Bu şarkılar genelde sözsüz olduğu için illa böyle bir şey yapmam gerekiyormuş gibi gelir bazen Ama öyle değil Bu oyun benim aynamdır Hissettiğim duyguları yansıtmama yardım eden bir ayna Yansıttığım yer ise benliğimdir Yani aynaya bakınca nasıl kendimi görüyorsam, kendi duygularım yine bana yansır “Yağmur Sonu” da bu oyunu oynadığım şarkılardan birisi Bu şarkıyı dinleten, ney ve gitardır Şarkı gitarın sakince ortaya çıkmasıyla başlar Hemen ardından da ney o derin sesiyle ağır ağır gitara eşlik etmeye koyulur Neyzen başlangıçta nefesinin neyden ne kadar uzun süre geçeceğini sınarcasına onu üfler İşte bu uzun üfleyişler çişil çişil yağan, ıslanmaktan zevk aldıran bir yağmur gibidir Ama bu şarkıyı dinlerken böyle bir yağmurla karşılaşmazsın Toprağa yağmayan, bambaşka bir yağmurdur bu Ney uzun uzun üflendikçe kalbe de uzun bir yağmur yağar Yar yağmuru… Birini görürsün, “Yarim olacak” dersin ve bu yağmur başlar Kalbini öyle ıslatır ki duramazsın, onu görmek, ona bu yağmurdan bahsetmek istersin Beklersin, beklersin, ama en sonunda dayanamazsın ve ona söylersin Sonra da kendi kalbinle birlikte onunkini de sırılsıklam etmeye çalışırsın

Tam burada yağmurda ıslandığın sokaktan üç farklı yol önüne çıkar ve ona birini seçmesini söyler Birinci yoldan gitmenizi seçerse onun da kalbinde şemsiye yoktur ve o da ıslanmayı istiyordur Her yerin suya boca edilip ıpıslak olduğu zaman budur işte En güzel yol budur, çünkü kalpler ıslanmak için yaratılmıştır İkinci yoldan gitmeyi seçerse kalbinde şemsiye vardır Bu durumda o şemsiyeyi atması için elinden geleni yaparsın Bazen atar ve birinci yola döner Bazen de atmaz O zaman da sadece sen o yoldan gideceksin demektir Kalbine bir süre yağmur yerine kan yağar, ama geçer Üçüncü yol ise en berbatıdır Bunu seçerse sana önce “Şemsiyem yok” der Zannedersin ki birinci yoldasın Ama bir süre sonra kalbinin ıslaklığından sıkılır ve kendine bir şemsiye bulur İşte o zaman kafana dank eder Üçüncü yolda olduğunu anlarsın Kalbini dolduran su birdenbire kanla karışmaya başlar Sonra o kadar kan dolar ki kalbine o su yok olur gider Bu durumda üçüncü yoldan sana iki yol daha açılır Ya başkasıyla yeni bir yağmurda ıslanmak ve yeni yollar görmek istersin ya da bu yağmurda tek başına kalıp kalbine su yerine kan yağmasını bir aslanın pençelerine düşen bir ceylan yavrusu gibi kabul edersin

Ben bu yağmura birkaç defa yakalandım Hepsinde de karşılaştığım kişilerin kalbini de ıslatmayı gönülden istedim Bunların çoğunda “Yarim olacak” dediklerim kalplerinde şemsiyeleri olduklarını söylediler O şemsiyeyi atmaları için uğraşsam da olmadı Bu yüzden çok kez ikinci yola girdim Her girişimde kalbime ayrı ayrı kan yağdı, ama hepsi kurudu Ama bir tanesi oldu ki bana şemsiyesi olmadığını, bu yağmurda benimle ıslanmak istediğini söyledi Kendime “İşte birinci yoldayım” dedim Ama bir süre sonra bana bir yerden şemsiye bulduğunu söyleyerek beni üçüncü yola sürükledi Beni üçüncü yolda önüme çıkan iki yoldan birini seçtirmeye zorladı İşte bu yüzden “Yağmur Sonu” şarkının nakaratına geldiğimde aynayı elime alıp “Önce yağmur yağar, Sonra her yer ıpıslaktır, Sonra kurur, Ama benim kalbim hala kan” sözlerini yansıttım benliğime

Uzun süre kan yağmuruyla dolu yolda yürüdüm O aslanın elinde lime lime edilen bir ceylana dönmem an meselesiydi Ama o halde bile dönüp öbür yola girmeyi düşündüm Uzun süre kararsız kaldım Aynadan yansıtacağım sözlerde en son kelime kan mı, yaş mı olmalıydı? Ama o kadar kararsızlıktan sonra kararımı verdim Artık eminim Kalbimde kana yer yok O yoldan dönüp kalbimi yeniden yağmur damlalarına boğacağım yola gireceğim Orda öyle birini bulacağım ki beraber birinci yola girip ömrümüzün sonuna kadar kalplerimizi dupduru bir yağmurla ıslatacağız “Önce yağmur yağar, Sonra her yer ıpıslaktır, Sonra kurur, Ama benim kalbim hala yaş”

Özgür Yenigün