İnsan Akıldır, Idraktir, Irade –i Farktır!

**MustafaCilasun** · 08-26-2011

Rahmetin en önemli naibidir
Mağfiret için halk edilmiştir, övülen ve yerilen bir nefes-i abidedir
Her doğan sabi, beşer olarak dünyaya gelir, aklı ile insan olmaya başlar
Hissettikçe, düşünmeye önem verdikçe, tahkik etmek içinde sualler sorar

Çocuk bir çiçek misali bakar
Sebep ve vesilelere sığınır, hayrete kanar, tenbihlerle yola başlar
Velinimeti olarak nazar ettiği cana masumca bakar, sonra alışır ağlar
Kalbiyle konuşan bir ihsandır, nasıl yetiştirilse o anlamda yaşayacaktır

Anne ve babaya emanettir
Ehliyet sahibi oldukları için tercih edilen birer hesab-i nefeslerdir
Evvel emirde zaten aynı suluktan gelen nöbetçilerdir, böyle eğitilmişlerdir
Sosyolojik farklılıklar iliklerine kadar işleyecek bir hayatın ana kaynağıdır

Etrafına kayıtsız kalmayandır
Öncelikle taklit etmeye bu yaşta başlayan çaresiz bir sadıktır
En önemli ihtiyacı şefkat ve sahiplenmek duygusudur, hilkatinde vardır
Aidiyetini ancak, ruhunun ve kalbinin farkına vardıkça anlayacak olan candır

Ne kadar çok kandırılırsa
Yalan ve yapmacık tavırlar içinde yoğrulursa geleceği adına gamdır
Mesul olan evebeyn ve etrafında ki komşuları, akrabalarıdır, en yakınlarıdır
Çünkü güven beslediği ve inandığı varlıklardır, her hali normal sayan kandır

Ruhun celbedenler uzanır
Aklı erdikçe tavırlar alır, nazlanmayı marifet sanır, öyle inanır
Şımartan anne ve babalar en önemli sancıları zerk eden birebir muhataplardır
Çocuğun geleceğiyle fütursuzca oynayan varlıklardır,bakan, görmeyen zandır

Buluğ çağına erişen farktır
İşte o vakit bizzat muhatap kabul edilen candır, hiç unutmamalıdır
Her ne yaparsa mesuliyeti içinde bulunan zamandır, aklı ve izanı niye vardır
Düşünmek zorundadır, nefsini öncelikle tanıyan ve etrafında yol alan insandır

Korkunun içinde demlenirse
Haşyet kapınızı çalar, panik ve hezeyan işte o vakit neden başlar
Afeti tanıyan ve yaşamış olan niçin tedbirlere soyunan zavallı nazardır
Akıl sual etmek ve tedbiri ihmal etmemek üzere en sağlam olan bir dayanaktır

Doğduğuna inanan, ölmeye de adaydır
Ne kadar kaçar ve korkarsa nafile yere panik yaşayan heyecandır
Nefsinin isteklerinde sınır tanımayan bir can, kimi ve nasıl inandıracaktır
İstikamet sahibi olmak farktır, sırat-ı müstakim üzere bulunmak farz-ı ayındır

Mustafa CİLASUN

08-26-2011	#1
MustafaCilasun	İnsan Akıldır, Idraktir, Irade –i Farktır! Rahmetin en önemli naibidir Mağfiret için halk edilmiştir, övülen ve yerilen bir nefes-i abidedir Her doğan sabi, beşer olarak *dünyaya gelir, aklı ile* insan olmaya başlar Hissettikçe, düşünmeye önem verdikçe, tahkik etmek içinde sualler sorar Çocuk bir çiçek misali bakar Sebep ve vesilelere sığınır, hayrete kanar, tenbihlerle yola başlar Velinimeti olarak nazar ettiği cana masumca bakar, sonra alışır ağlar Kalbiyle konuşan bir ihsandır, nasıl yetiştirilse o anlamda yaşayacaktır Anne ve babaya emanettir Ehliyet sahibi oldukları için tercih edilen birer hesab-i nefeslerdir Evvel emirde zaten aynı suluktan gelen nöbetçilerdir, böyle eğitilmişlerdir Sosyolojik farklılıklar iliklerine kadar işleyecek bir hayatın ana kaynağıdır Etrafına kayıtsız kalmayandır Öncelikle taklit etmeye bu yaşta başlayan çaresiz bir sadıktır En önemli ihtiyacı şefkat ve sahiplenmek duygusudur, hilkatinde vardır Aidiyetini ancak, ruhunun ve kalbinin farkına vardıkça anlayacak olan candır Ne kadar çok kandırılırsa Yalan ve yapmacık tavırlar içinde yoğrulursa geleceği adına gamdır Mesul olan evebeyn ve etrafında ki komşuları, akrabalarıdır, en yakınlarıdır Çünkü güven beslediği ve inandığı varlıklardır, her hali normal sayan kandır Ruhun celbedenler uzanır Aklı erdikçe tavırlar alır, nazlanmayı marifet sanır, öyle inanır Şımartan anne ve babalar en önemli sancıları zerk eden birebir muhataplardır Çocuğun geleceğiyle fütursuzca oynayan varlıklardır,bakan, görmeyen zandır Buluğ çağına erişen farktır İşte o vakit bizzat muhatap kabul edilen candır, hiç unutmamalıdır Her ne yaparsa mesuliyeti içinde bulunan zamandır, aklı ve izanı niye vardır Düşünmek zorundadır, nefsini öncelikle tanıyan ve etrafında yol alan insan**dır Korkunun içinde demlenirse Haşyet kapınızı çalar, panik ve hezeyan işte o vakit neden başlar Afeti tanıyan ve yaşamış olan niçin tedbirlere soyunan zavallı nazardır Akıl sual etmek ve tedbiri ihmal etmemek üzere en sağlam olan bir dayanaktır Doğduğuna inanan, ölmeye de adaydır Ne kadar kaçar ve korkarsa nafile yere panik yaşayan heyecandır Nefsinin isteklerinde sınır tanımayan bir can, kimi ve nasıl inandıracaktır İstikamet sahibi olmak farktır, sırat-ı müstakim üzere bulunmak farz-ı ayındır Mustafa CİLASUN __________________ Aşk; halin demidir!