Ne Kadar Ah Etsem, çare Olmayacak Neyleyim!
Senin
Haklılığın karşısında
Halimde söyleyecek hiçbir söz bulamıyorum
Biliyorum
Sana karşı hissizliğimi
Günlerdir neler çektirdiğimi hiddetli nefsimi
Sendeki
Naifliğin karşısında
Yozluğu buluyorum, nedense kendi halimde
Ne kadar
Üzülsem de ne ifade edecek
Bilemiyorum şimdi vicdanımla dağlanıyorum
Sessizce
Hıçkırıklara boğularak
Sabahlara dek hayıflanıyor affına sığınıyorum
Gel ne olur
Ben ettim bir hadsizlik
Sen münevverliğinle mukabele etme suhuletine
Nefsi
Cehaletime yenilerek gitme
Hamiyetinle, haysiyeti şerefinle bir kez de dinle
Nedamet etme
Benim halime gönüllenme
Çünkü hiddeti cehalet bende erdemi ülfet seninle
Ruhum bizar
Artık kalbimde kalmadı hal
Sana muhtaçlığıma ne olur bir kez de nazarını sal
Sensiz
Yaşanan hayat çok dar
Zihnim hayli tarumar, hislerimde solgunluğa duçar
Duyduğum
Şarkılar sanki bir intizar
Ölmek nasibe bakar lakin halim şevksiz bir bahar
Gel ne olur
Renklerinle şevke yine sar
Billahi söz veriyorum artık sana veremem bir zarar
Vefa hakla var
Nisa kimliğinde hiç solmaz bahar
Aşk, fedakârlık içinde terennüm edilen nur’u hilal
Mustafa CİLASUN
__________________
Aşk; halin demidir!
|