Aruz Ölcüsünün Türk Edebiyatindaki Yeri

Aruz Ölcüsünün Türk Edebiyatindaki Yeri
Aruz ölçüsünün türk edebiyatındaki yeriAruz vezni arap edebiyatının resmi ölçüsüdür Eski çağlardan beri, halk şiiri ve hece vezninin türk edebiyatında
güçlü
bir yeri olmuştur Talas Savaşı sonrasında, İslamiyeti kabul ettikten sonra, İran edebiyatının etkisiyle Türkler de farsça şiirler yazmışlar ve iran aruzunu kullanmaya başlamışlardır Türkçe olarak yazılan ilk ve temel eserlerden Kutadgu Bilig'de aruz kalıpları kullanılmıştır: (fa'ûlün fa'ûlün fa'ûlün fa'ûl)

Türkçenin yapısının arapça ve farsçaya benzememesi ve türkçede uzun sesli bulunmaması türk şairlerin aruz ölçüsünü kullanırken güçlüklerle karşılaşmasına yol açmıştır Bu problemler ilk zamanlarda hece ölçüsüne en yakın olan kalıpların seçilmesiyle aşılmıştır Divan şiirinin ünlü şairleri arasında Fuzuli,Baki, Nefi ve Nedim sayılabilir Aruz, birkaç ünlü divan şairi dışında, ancak 19 ve 20 yüzyıllarda Tevfik Fikret, Mehmed Akif Ersoy, Yahya Kemal gibi şairlerin elinde bir türk aruzu durumuna gelmiştir 1911 yılında başlayan Milli Edebiyat akımıyla ve özellikle Ziya Gökalp`in ? aruz sizin olsun, hece bizimdir? söyleyişiyle, aruzdan kopan şairler hece veznine sarılmışlar