Şathiye İle İlgili Bilgi

Şathiye

Dini ve tasavvufi halk şiirinde mizahi manzumelere genel olarak şathiye adı verilir Şathiyeler, mutasavvuf şairlerce söylenmiş ya da yazılmış, tasavvufi inançları dile getiren, anlaşılması yorumlanmasına bağlı şiirlerdir Tasavvufi konuları işleyenleri şathiyat-ı sûfiyâne adını alırlar Şathiyelerde Allah’ın celâl sıfatının değil, cemâl sıfatının ön plana çıkarıldığı görülür Bu tür şiirlere genellikle Bektaşi-Alevi şairlerinde rastlanır Allah ile alay eder gibi yazılmış şathiyeler küfür sayılmıştır Ama şathiyeler asla küfür değildirŞathiyeler biçimce komik ve alaylı olabilir ama şathiyede aranan şiirin arkasındaki düşüncedir Anlanıp yorumlandığında çok derin anlamlara sahip oldugu görülürŞathiye çok derin tasavvufi konular işleyen felsefi şiirlerdirKaygusuz Abdal şathiye yazmıştır

Özellikleri:

1 İnançlardan teklifsizce, alaycı bir dille söz eder gibi yazılırlar

2 Görünüşte saçma ve dini esaslara aykırı sanılan bu şiirlerin içinde ince ve derin anlamlar, yorumlandığında tasavvufla ilgili değişik konuların olduğu görülür

3 Nefesin bir türüdür

4 Tanrıyla konuşur gibi şakalaşırcasına yazılan şiirlerdir

***Halk edebiyatında aruz ölçüsüyle söylenen Divan, Kalender, Satranç, Selis vb nazım örnekleri de vardır