Dağınık Bıraktım... |
10-11-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Dağınık Bıraktım...Dağınık bıraktım, seni; yatağı Bil ki kendimi de dağıtıp çıktım sen(lilik)ten Ben varsam, düzen olmayacaktı orda Açtığın kucağa geldim, ki kucağın hiç kapanmamıştı Sıcağına hasret, serap misali düştüm kuytularına Karanlığı, sessizliği sevmedim Bencillik ettim, bencil olmayı sen sevdirdin Ben, sen'de hep "bencil"dim Anlamadın mı?! Karanlıktan kork istedim Kork ki daha çok yaklaşasın gözlerime, kollanmayı sevdirdim sana,verdiğim sıcaklığımla Üşüme! İstediğin an, senindir sıcaklığım Ayrılma iklimlerimden, yeter Üşü istedim, evet! Üşüdükçe bul izlerimi; ulaş bana! Her seferinde karanlık olsun, soğuk olsun Yaklaş, daha da fazla Ne kadar üşümeni istediysem o kadar çektin soğuk iklimlere, habersiz kaldım kendimden Ne kadar kork istediysem, o kadar korkuttun "kırıkların"la canıma kastla Ne kadar aşıksan, o kadar gözü kara oldun Evet, dağıttım! Bunu, bana sen yaptırdın "Bitir beni!" dedin, Bitirmekteyim |
|