Mucize

Yaşamak denilen sonbaharda kurumuş bir yaprağın dalla arasındaki mücadeledir, bıraksa bitecek Bunca yakınken sona, öylesine körü körüne inanış daha yoktur yaşamaya O salınış ki ebede dek sürebilir, hemen o anda da bitebilir Yaşamanın en cazip yanı da budur belki, son her anına hakimdir Ne bir an çalınabilir ondan, ne de bir tek saniye eklenebilir Son ne kadar yakınsa o kadar tatlıdır güneşin doğuşu, ne kışa isyan vardır, ne de çamurlu sokaklara
Umut rüzgârda kanat çırpamıyorsa yok olmaya mahkûmdur Her daim başı dik, gözleri ileride yürüyebilmelidir amaç Emek, ekmeği bölüştürebiliyorsa değerlidir Hayat başkaları için anlam taşıyorsa hatırlanmaya değerdir
Rahimden çıkan bir bebeğin ilk nefes için ağzını açışı kadar açtır yaşama isteği ve hiçbir anda bu karar gerçek olamaz Ölüm, gerçekten yaşadım diyebilen için küçük bir kızın saç örgüleri kadar yumuşaktır
Karıncanın ayak sesleriyle ritim tutar yaşamak, hiçbir karmaşası yoktur Saf bir tutkudur başarma isteği ve mücadele ancak andadır, kazancın da anlık olduğu gibi
Sustum masmavi gökyüzüne, salındı yaprak, rüzgârla süzüldüm Bir umut giydim sarı sabaha Bir yanımda soğuk toprak, bir yanımda aydınlık gün… Bir yaşamak düşündüm, imkânsız
Ben değilmiydim saracak gökyüzünü, ben değilmiydim gün, gece? Ve sabahların iniltili uyanışında umuda sebep, değimliydim inanç ve bir tek bana işkence
Bir tek bendim sebebi aradığım, bir tek banaydı soğuk kış, karanlık gece Sebebi yoktu gözlerimdeki nemin, bendim en derin kuyu, en yalnız kuytu
Arayışım bırakılmışlara, arayışım anlamsızlıklara, gidişim gaibin taş koridorlarına
İndim merdivenleri teker teker Baktım daha doğmamış sabah, erken Bekledim umudun saf ateşini, bir dilek diledim, dudaklarım arasında sessiz
Soydum üzerimi saran zayıflığın zarını, bir cesaret doğurdum Kapadım gözlerimi, bir mucize izledim
Ben bendim, ben benim bedenimde her şeydim Ben kendim için en büyük mucizeydim

"Elinden dal gibi düşerken ümit,
Ne bir hasret dinle, ne bir ah işit;
Bir yaprak ol, esen rüzgârlarla git,
Kırık bir tekne ol, dalgalarla gel!"
(Necip Fazıl KISAKÜREK)

Sıla Bulut/Günebakış Gazetesi