Sen Gittin İzin Kaldı

Sen gittin izin kaldı





Mutluluğun nağmelerini duydum bir an sanki
Kaldırımlara düşen yağmur damlalarıyla
Baykuşlara konak oldu virane gönlüm
Lütfuna müptela olduğum aklım Sende kaldı

Yeryüzünde bir mecnun gibi boynu bükük
Tebessümlerle karışık düşer kaldırımlara gözyaşlarım
Bir ağır imtihan ki yaşadığım, bedenim bir yerde ruhum bir yerde

Kaderim karıştı kederime, yağmurlarla yıkandı gönlümün yolları

Ahımın efganımın feryadı bir ok gibi deler karanlığı
Hayatımın efsunu silindi kalbimdeki hayalin içinden
Yürüyorum kaldırımlarda sessizce yolumu bilmeden
Ve yağmur damlaları iliklerime kadar hayat veriyor an be an

Özledim seni yaşamak, sağanak yağmurlar altında özgürce
Hasretlerim hasretlerimi kovaladı ardı ardına
İnci ve mercanlar düştü soğuk kaldırımlara avuçlarımdan
Kopan tespih taneleri gibi dağıldı umutlarım her yana

Yüzümdeki hüzne düştü acılarımın karanlık gölgesi
Yağmur, yağarsın, taşlar bile can kesilir boy atan filizlerle
Düş kalbime haydi, ıslaklığınla yeşersin yeniden, taşlaşan umutlarım
Kaldırımlara düştü umutlarım yağmur, sen gittin izin kaldı