Cenap Şahabettin

(1870-1934)
Şâir Manastır’da doğdu Binbaşı Sahabettin Bey’in oğludur Babasının Pilevne’de şehit düşmesi üzerine ailece İstanbul’a geldiler İlköğrenimini Tophane’deki Mekteb-i Fey-ziye’de, orta öğrenimini de Eyüp Askeri Rüştiyesi ileGülhâ-ne Askerî Rüştiyesi’nde yaptı (1880) Askerî Tıbbiye’den doktor yüzbaşı rütbesi ile 1889′da mezun oldu Dokuz ay sonra cilt hastalıkları ihtisası için Paris’e gönderildi Dönüşte Karantina İdâresi’ne girdi Mersin ve Rodos’ta çalıştı
Sıhhiye müfettişi olarak Cidde’ye gitti (1897) Meclis-i Kebîr-l Sıhhiye ( = Sağlık Yüksek Kurulu) üyesi (1908) ve UmÛM Sıhhiye ( = Sağlık Hizmetleri) genel müfettişi oldu 1904′to kendi İsteği İle emekliye ayrılarak Darülfünun Edebiyat Fakültesl’nde dil, Osmanlı edebiyatı tarihi dersleri verdi I Dünya Savaşı’nın sonlarına doğru Şam’a gitti (1918) Savaştan sonra Süleyman Nazif ile birlikte Hadisât gazetesini çıkardı Tasvîr-i Efkâr gazetesi hesabına iki defa Avrupa’ya gitti Peyâm-ı Sabah gazetesinde Millî Mücadele aleyhinde yazılar yazdı Zafer kazanılınca fikirlerinden döndü ise de samimiyetine inanılmadığı için siyâsetten uzak ve yalnız yaşamağa mecbur kaldı Fransızca, ingilizce, Almanca, İtalyanca, Arapça ve Farsça bilen Cenab, beyin kanamasından öldü Kabri İstanbul’da, Bakırköy Mezarlığı’ndadır,
Cenab Şahabettinin ilk şiirlerinde Muallim Naci, Recâi-zâde Ekrem ve AbdülhaK Hâmid tesiri görülür Bir kısmını saadet gazetesinde yayımladığı bu şiirleri sonra Tâmat adlı bir kitapta topladı Paris’te bulunduğu yıllarda Fransız şiirini yakından tanıdı Verlaine ve Malarme’yi inceledi İstanbul’a dönüşünde kendine has üslûp İle yazılmış, pek çok bakımdan yeni olan şiirler neşretti Servet-i Fünun topluluğuna Katılarak bu grubun en iyi şâirlerinden oldu Topluluğun dergisi olan Servet-İ Fünun’da, Tanin ve Âşiyan’da, şiirlerinin yanısıra seyahat yazılarını da yayımladı Kalem derqisinde Dehhâk-ı Mazlum imzası ile mizahî yazıları, İçtihat ve Hak’da siyâsi makaleleri çıktı Dil ve sanat anlayışı farklı olduğu için Tanzimat ve Millî edebiyat sanatçıları ile tartışmalar yaptı “Sanat, sanat içindir” anlayışına sahiptir Tabiatı renkleri, şekilleri ve hareketleri ile tasvir eden, ferdî duyguları anlatan, semboller ile yüklü yeni ve orijinal hayallerle dolu şiirler yazdı Dili, divan şâirlerinin dilinden bile ağırdır Yeni hayallerini, dilimizde çoK kullanılmayan Arapça ve Farsça’dan seçilmiş kelimeler ile anlattı Şiirde âhenge fazla önem verdiği için sâdece aruz veznini kullandı Nesirleri de şiirleri gibi sanatlıdır Vecizeler, seyahat ve tenkit yazıları ve makaleler de yazmıştır
Şiir kitapları:
1 Tâmat (1887), 2 Evrâk-ı Leyâl (Ölümünden sonra S Nüzhet Ergun tarafından seçmeler yapılarak yayımlandı Cenab Şahabettin’in Hayatı ve Seçme Şiirleri (1935)
Diğer eserleri:
1 Hac Yolunda (Gezi yazıları, 1909), 2 Âfâk-ı İrak (Gezi notları, 1915), 3 Avrupa Mektupları (Şeyehat yazıları, 1919), 4 Evrâk-ı Eyyam (Makaleler, 1915), 5 Kadı Burhaneddin “Önsözü” 6 Vilyam Şekspiyer