Sesli Sinemanın Doğuşu

Sesli Sinemanın Doğuşu





1927'ye kadar filmler bütünüyle sessizdi Konuşmalar filmin akışını kısa aralıklarla kesintiye uğratan yazılarla veriliyor, film piyano, keman ya da bir pikaptan çalınan müzik eşliğinde gösteriliyordu Yaklaşık 6000 kişi alan bazı büyük sinema salonlarında belli bir film için özel olarak bestelenmiş müzik parçasını çalan 40 kişilik büyük orkestralar bulunuyordu

Film seslendirme çalışmaları ise 1906'dan beri sürüyordu İlk sesli film 1927'de çekilen, şarkıcı Al Jolson'un oynadığı Caz Şarkıcısı'dır {The Jazz Singer) Sesli sinemanın ortaya çıkışıyla birlikte izleyici sayısında büyük bir artış oldu ABD'de sinema sanayisi kısa sürede sesli sinema teknolojisine geçti Yapımcılar stüdyolarını elektronik ses kayıt aygıtlarıyla donattılar, sinema salonlarına büyük hoparlörler yerleştirildi 1930'lardan başlayarak tüm filmler sesli olarak çekilmeye başlandı Sanatçıların kendi sesini kullanması bazı zorluklar getirdi Bazı oyuncular ezberlemekte güçlük çekiyor, ABD'li olmayan oyuncular İngilizce'yi aksanla konuşuyor ya da sesle görüntü arasında uyum sağlanamadığı oluyordu Bu nedenlerden ötürü sinemada bu dönemde ağırlıklı olarak tiyatro oyuncuları yer aldı

Japonya'da filmlerdeki konuşmalar benşi adı verilen anlatıcılarca iletilirdi Bazı anlatıcılar öylesine başarılıydı ki, adları oyuncularla birlikte yazılırdı 1940'lara kadar sürdürülen anlatıcı geleneği Japonya'da sesli sinemaya geçişi geciktiren başlıca nedenlerden biri oldu

Sesli sinemanın ilk yıllarında yönetmenlerin çoğu konuşmalara gereğinden çok ağırlık vererek, görüntüyü ikinci plana attılar Oysa ses ve konuşmaların asıl işlevi görsel anlatımın etkisini artırmaktı Ses öğesini görsel anlatımın tamamlayıcı ve güçlendirici bir parçası olarak kullanmayı başaran ilk yönetmen Fransız Rene Clair oldu Clair'in Milyon {le Million; 1931) adlı filmi bu uygulamanın en yetkin örneklerinden biriydi Sesli sinema oyunculuk alanında önemli değişikliklere yol açtı Sessiz sinemanın abartılı el kol hareketlerine dayanan üslubu tümüyle anlamını yitirdi Sesin görüntüye uygunluğu, oyunculukta doğallık ve yalınlık önem kazandı

Sonuçta sesli sinema kendi yıldızlarını yarattı Holly-wood filmlerinde rol alan Clark Gable, James Cagney, daha önce Alman sinemasında adını duyuran Marlene Dietrich, çocuk oyuncu Shirley Temple ve sinema tarihinin efsane kadını İsveçli Greta Garbo gibi yıldızlar ün kazandı Aynı dönemde çocukların severek okuduğu ve izlediği Miki Fare'nin (Mickey Mouse) yaratıcısı Walt Disney ilk sesli çizgi filmlerini gerçekleştirdi (bak ÇİZGİ FİLM; Disney Walt) Dönemin önde gelen yönetmenleri John Ford, Howard Hawks, Frank Capra, George Cukor ve Orson Welles özgün üsluplarıyla sinema sanatına önemli katkılarda bulundular

1930'larda İngiltere'nin yetiştirdiği önemli yönetmenler Anthony Asquith ve gerilim filmlerinin babası sayılan Alfred Hitchcock' tu 1933'te Alexander Korda ünlü aktör Charles Laughton'un oynadığı Kadınlar Celladı (The Private Life of Henry VIII) filmiyle tarihsel konulu film geleneğini başlattı

Fransa'da sesli sinema Rene Clair, Jean Vigo ve Jean Renoir'ın filmleriyle doruğa ulaştı Vigo, Hal ve Gidiş Sıfır (Zero de conduite; 1933) ve l'Atalante (1934) gibi şiirsel üslubu ağır basan filmler yaptı Gerçekçiliği ve güçlü anlatımıyla dikkati çeken Jean Renoir'ın 1937'de tamamladığı Büyük Aldanış (la Gran-de ülusion) savaş karşıtı bir filmdi Bundan başka Hayvanlaşan İnsan (la Bete humaine;

1938) ve Oyunun Kuralı (la Rigle du jeu;1939) gibi önemli yapıtları da vardır Almanya'da sinemacılar 1930'lann başlarında bazı güzel filmler çektiler Ne var ki, Naziler'in yönetime gelmesi birçok sinemacının çalışma olanağını yok etti

1930'lar aynı zamanda renkli sinemaya geçiş dönemi oldu Üç temel renk kullanımına dayanan ve technicolor adıyla bilinen renklendirme yöntemi ilk kez Walt Disney'in Üç Küçük Domuz (The Three Little Pigs; 1933) adlı çizgi filminde kullanıldı Disney'in ilk uzun metrajlı renkli filmi 1937'de tamamladığı Pamuk Prenses ve Yedi Cücelerdir (Snow White and the Seven Dwarfs)