Babun- Babuin-papio Cinsinden Beş Tür Maymun

Babun- babuin-papio cinsinden beş tür maymun



Eskidünya'nın tropik bölgelerinde yaşayan Papio cinsinden beş tür maymuna babun ya da babuin denir Yalnız bazı uzmanlar dril {Mandrillus leucopheus) ve mandril {Mandrillus sphinx) adıyla bilinen iki akraba türü de babunlarla aynı cins içinde sınıflandırarak türlerin sayısını yediye çıkarırlar

Babunlar dört ayak üstünde yürüyen oldukça iri ve tıknaz yapılı hayvanlardır Yanaklarının ağız boşluğuna rastlayan bölümünde, yiyecek doldurdukları geniş avurt keseleri bulunur Burun delikleri uçta olan uzun, tüysüz ve dar burunları köpeklerinkine benzer Köpekdişleri çok uzun, kolları ve bacakları çok güçlüdür Buna karşılık kuyrukları öbür maymunlarınki kadar uzun ve kavrayıcı değildir; bu yüzden birçok maymun gibi kuyruklarını ağaç dallarına dolayıp gövdelerini aşağı sarkıtarak duramazlar

Babunlar bir ya da birkaç erişkin erkeğin önderliğinde, 200 kadar bireyden oluşan kalabalık sürüler halinde yaşarlar Dişilerden daha iri ve güçlü olan erkekler, en büyük düşmanları olan parslara ve aslanlara karşı bütün sürüyü koruyabilir Gövdeleri sert ve kaba tüylü bir postla örtülü olan babunların yüzleri, elleri, ayakları ve kaba etleri çıplaktır Omuzlarını bir pelerin gibi saran uzun tüyler yalnız erişkin erkeklerde bulunur Dişi babun yedi aylık bir gebelikten sonra genellikle tek bir yavru doğurur Yavrusunu birkaç ay kollarında taşıdıktan sonra sırtına oturtarak sürüye katılır ve iyice büyüyünceye kadar yanından ayırmaz


Babunlar Afrika'da, Sahra Çölü'nün güneyindeki bölgelerde ve Arabistan'da yaşarlar Daha çok otlaklarda, savanlarda ve kayalık bölgelerde bulunan bu hayvanlara ormanlarda pek rastlanmaz Hemen her şeyi yiyen hepçil hayvanlardır, ama daha çok bitki kökleriyle beslendiklerinden ekinlere zarar verebilirler Yerfıstığı, meyve, böcek ve kuş yumurtaları da sevdikleri yiyeceklerdir

Yiyeceklerini elleriyle parçalayıp avurt keselerinde biriktirirler Çok gürültücü hayvanlar olan babunlar birbirleriyle haberleşmek için çok çeşitli sesler çıkarırlar Homurdanma, ciyaklama, haykırış ya da diş gıcırtısını andıran bu seslerden her birinin değişik bir anlamı vardır Örneğin köpek havlamasına benzeyen haykırışları tehlike işaretidir Haberleşmek için ayrıca kuyruklarını da kullanan babunlar eğitilmeye yatkın zeki hayvanlardır

Babunların en irisi çakma yerel adıyla tanınan koyu renk postlu Güney Afrika babunu (Papio ursinus), en küçüğü ise canlı kızılımsı renkli Gine babunudur (Papio papio) Habeşistan babunu (Papio hamadryas) ise uzun yelesi ve kıpkırmızı çıplak kaba etleriyle en ilginç türlerden biridir Eski Mısırlılar kutsal babun adıyla da bilinen bu türe taparlar ve meyve toplaması için eğitirlerdi