Ozanlarımız - Aşık Nimri Dede (İsmail Dehmenoğlu)

Aşık Nimri Dede (İsmail Dehmenoğlu)


İkilik Kinini İçimden Atıp
Özde Ben Bir İnsan Olmaya Geldim
Taht Kuralı Ariflerin Gönlüne
Sözde Ben Bir İnsan Olmaya Geldim
Serimi Meydana Koymaya Geldim







Gör Ki Nimri Dede Şimdi Neyleyi
Gerçek Aşkı Her Gönüle Söyleyi
Her Türlü Sefaya Veda Eyleyi
Sazda Ben Bir İnsan Olmaya Geldim
Serimi Meydana Koymaya Geldim


1909 yılında Elazığ'ın Keban ilçesine bağlı Nimri (şimdiki adıyla Pınarlar) köyünde doğdu Mahlasını köyünün eski adından almıştır 12 yaşındayken baba ve annesini yitirdi Kardeşleriyle birlikte yetim ve öksüz kaldı

1925 yılında İstanbul'da yaşamakta olan uzak bir akrabası Nimri Dedenin yetimliğine acır ve kendisini İstanbul'a aldırır Nimri Dede'yi İstanbul'daki Numune-i İrfan adlı bir okulda üç yıl okutur Ne var ki okula geç yaşta başlayan Nimri Dede, yaşının büyüdüğü gerekçesiyle üç yıl sonra öğrenimden uzaklaştırılır Aşık Nimri Dede'nin Hz Mevlana'ya da bağlılığı bilinmektedir

Nimri Dede, çoşku ve cebze ozanıdır Tasavvufta hal ehli sayılıp da şiirlerindeki kafa tutucu deyimleri hoş görülen aşıklarımızdan birisidir Tüm deyimlerini, çıkış noktası ne olursa olsun kutsal inancın sağlam temellerinde oturmakta gecikmez Düşünce ve felsefesi Pir Sultan'ların, Kaygusuz Abdal'ların etkisini taşır

Nimri Dede 1966 yılında Konya'da düzenlenen Türkiye Aşıklar Bayramlarına aralıklı olarak katıldı (F Halıcı)




Eserlerinden bazıları:

İnsan Olmaya Geldim

İkilik Kinini İçimden Atıp
Özde Ben Bir İnsan Olmaya Geldim
Taht Kuralı Ariflerin Gönlüne
Sözde Ben Bir İnsan Olmaya Geldim
Serimi Meydana Koymaya Geldim

Meğerse Aşk İmiş Canın Mayası
Ona Mihrab Olmuş Kaşın Arası
Hakkın İşlediği Kudret Boyası
Yüzde Ben Bir İnsan Olmaya Geldim
Serimi Meydana Koymaya Geldim

Bütün Mürşidlerin Tarif Ettiği
Sadıkların Menziline Yettiği
Embiyanın Evliyanın Gittiği
İzde Ben Bir İnsan Olmaya Geldim
Serimi Meydana Koymaya Geldim

Ben De Bir Zamanlar Baktım Bakıldım
Nice Yıllar Bir Kemende Takıldım
O Aşkı Mecazla Yandım Yakıldım
Közde Ben Bir İnsan Olmaya Geldim
Serimi Meydana Koymaya Geldim

Süregeldim Aşk Meyini İçerek
Her Bir Akı Karasından Seçerek
Varlık Dağlarını Delip Geçerek
Düzde Ben Bir İnsan Olmaya Geldim
Serimi Meydana Koymaya Geldim

Gör Ki Nimri Dede Şimdi Neyleyi
Gerçek Aşkı Her Gönüle Söyleyi
Her Türlü Sefaya Veda Eyleyi
Sazda Ben Bir İnsan Olmaya Geldim
Serimi Meydana Koymaya Geldim


Elveda

Ben kendi kendimi bulduğum dem dem,
Küllü men aleyha fena elveda
Onda hak ile hak olduğum dem dem,
Çar anasır keti nuna elveda

Çok raksettim bu elvanın faslına
Şimdi bütün yüzler döndü aslına,
Can canan bir oldu misli misline,
Artık inan, ikrar, dine elveda

Ayan oldu vahde-hu'nun esran,
Habbelerde bile yoktur inkarı
Bu vech-i Hüda'nm yoksa kenan,
Zaman, mekan, emr-i küne elveda

Mahlukat gafletle olunur ayan,
Hak, halk ile oldu; halk kaldı nihan,
Daim var göründü Hazret-i İnsan,
Cehlimle gördüğüm ane elveda

Ey Dede maksud'un sensin hakikat,
Bir yürümüş hakikatla şeriat
Var kendi kendine eyle muhabbet,
Artık olsun namı şane elveda Öğren

Eğer tabiatın özün ararsan,
Evvela var, hissi insanı öğren!
İdrak içinde ruh denen ceryanın,
Kalbinde yaptığı devranı öğren!

Hem tahlil et, mevcut olan kanını,
Neresinde bulursan gör canını
Orada sarfeyle her imkanını,
Canın eğlendiği mekanı öğren!

Gör ne incelik var organlarında,
Beyne bağlanmışlar aklın yanında,
Havadis verirler tam zamanında,
Ordaki nizamı, erkanı öğren!

Öğren O dizilmiş kemiklerini,
Gör nasıl giymişler etle derini!
Sen bir yana koy da bildiklerini,
Nimri'den bu ilmi irfanı öğren!


Eylemiş

Bizi her nebatın her nüvesinde,
Terkibimiz Tanrı ferman eylemiş
Her birinden bir yol açıp babaya,
Anada şeklimi insan eylemiş

Sönmez bir ocaktır ana sevgisi,
Bilmem ki, bu nasıl Tanrı vergisi?
Ne zaman ki ana olsa birisi,
Canını yavruya kurban eylemiş

Ana kainatın anahtarıdır,
Ana her varlığın iftiharıdır
Ana bu Nimri'nin sadık yarıdır,
Çünkü her derdine derman eylemiş



Geldim

Atamın beline inmezden evvel,
Şol kudretten terkip oldum da geldim
Ana rahminde bir tezgaha düşüp,
Sureti insanı buldum da geldim

Bütün azan o tezgahta dokundu,
Terkip olan kudret ol kaba kondu
Tekamül müddetin dokuz ay on'du,
Orda nizamatla doldum da geldim

İşte bu libasla geldim cihane,
Buna konup, bundan çıktım ayana
Hoş gelsem sığmazdım hiç bu mekana,
Aşık Nimri'yim kul oldum da geldim