Ellerimizin Büyük Boşluğu...!

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Burası dünya ve biz artık çok sıkıldık

Alıp başımızı sana gelmek istiyoruz

Sana gelmek, orada kalmak istiyoruz

Çok unuttuk hatırlamak istiyoruz

Başımızın okşanmasını, gözyaşımızın silinmesini, kolumuza girilmesini istiyoruz

Yağmurunu ve meleklerini yeniden istiyoruz

Rüzgarın sesini, ırmağın sesini

Dağların dağ, denizlerin deniz, kadınların kadın, çocukların çocuk

Erkeklerin erkek, ekmeğin ekmek olduğu bir dünyayı yeniden isterken

Seni istiyoruz aslında

Bunu söyleyemiyoruz

Her yer gece, çok gece

Ve biz meleklerini istiyoruz Rabbim

Çok yenildik yetmez mi

Bir bankanın önünde, bir koltuğun altında, bir ziyafetin ortasında, bir günahın tenhasında

Büyütüp durduk siyahı

Gece gece gece

Her yağmur tanesini bir melek indirirken yeryüzüne

Her yalanı yüz şeytan taşıyor olabilir mi

Bilmiyoruz

Çünkü

Bilincimiz içerken binlerce yılın karmaşık şurubunu

Kameraya bakıp kalabalık şeyler söylemek ve gülümsemekle meşgulüz şu an

Sonra oturup düşüneceğiz bütün bu olanları

Yusufu düşüneceğiz, Yakupu, Musayı

İsayı düşüneceğiz, Nuhu ve öbürlerini

Ve Efendimizi

Efendimizi

Kuyular kuyular kuyular kazdık

Bir nefes üflemen için yeryüzü bataklığında sazdık

Kestik kendimizi deldik yaktık

Sonra sana değil dünyaya aktık

Dünya ki mescittir biz onu otel yapmışız

Kalktık ki yenilmişiz değişmişiz azmışız

Bir sızı kalmış içimizde başka şey yok

Bu sızıdan yol bulup kapına dayanmışız

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ellerimizin Büyük Boşluğu...! Burası dünya ve biz artık çok sıkıldık Alıp başımızı sana gelmek istiyoruz Sana gelmek, orada kalmak istiyoruz Çok unuttuk hatırlamak istiyoruz Başımızın okşanmasını, gözyaşımızın silinmesini, kolumuza girilmesini istiyoruz Yağmurunu ve meleklerini yeniden istiyoruz Rüzgarın sesini, ırmağın sesini Dağların dağ, denizlerin deniz, kadınların kadın, çocukların çocuk Erkeklerin erkek, ekmeğin ekmek olduğu bir dünyayı yeniden isterken Seni istiyoruz aslında Bunu söyleyemiyoruz Her yer gece, çok gece Ve biz meleklerini istiyoruz Rabbim Çok yenildik yetmez mi Bir bankanın önünde, bir koltuğun altında, bir ziyafetin ortasında, bir günahın tenhasında Büyütüp durduk siyahı Gece gece gece Her yağmur tanesini bir melek indirirken yeryüzüne Her yalanı yüz şeytan taşıyor olabilir mi Bilmiyoruz Çünkü Bilincimiz içerken binlerce yılın karmaşık şurubunu Kameraya bakıp kalabalık şeyler söylemek ve gülümsemekle meşgulüz şu an Sonra oturup düşüneceğiz bütün bu olanları Yusufu düşüneceğiz, Yakupu, Musayı İsayı düşüneceğiz, Nuhu ve öbürlerini Ve Efendimizi Efendimizi Kuyular kuyular kuyular kazdık Bir nefes üflemen için yeryüzü bataklığında sazdık Kestik kendimizi deldik yaktık Sonra sana değil dünyaya aktık Dünya ki mescittir biz onu otel yapmışız Kalktık ki yenilmişiz değişmişiz azmışız Bir sızı kalmış içimizde başka şey yok Bu sızıdan yol bulup kapına dayanmışız