Orangerie Müzesi

Orangerie Müzesi Hakkında - Orangerie Müzesi Tarihi - Orangerie Müzesi Yapısı

Orangerie Müzesi[1] (Fransızca: Musée de l'Orangerie / Limonluk Müzesi), Paris'te bulunan bir sanat müzesidir Müzede izlenimcilik, ard izlenimcilik ve Paris Okulu akımlarına ait tablolar sergilenir Paul Cézanne, Henri Matisse, Amedeo Modigliani, Claude Monet, Pablo Picasso, Pierre-Auguste Renoir, Henri Rousseau, Chaim Soutine, Alfred Sisley ve Maurice Utrillo gibi ressamların eserleri müzede yer alır


Tuileries Sarayı'nın eski limonluğu olan müze binası, Sen Nehri kenarında, Tuileries Bahçesi'nin Concorde Meydanı'ndaki güneybatı girişindedir Müzenin karşısında, bahçenin kuzeybatı girişinde yer alan eski tenis kortu binasında ise, çağdaş sanat müzesi olarak kullanılmakta olan Galerie nationale du Jeu de Paume yer alır


Geçmişi


Binanın özgün planları Fransız mimar Firmin Bourgeois tarafından çizildi Bina daha sonra, Louis Visconti'nin liderliğindeki bir ekip tarafından 1852'de tamamlandı ve Tuileries Bahçesi'nin limonluğu olarak kullanılmaya başladı Bina İkinci İmparatorluk boyunca, bahçedeki soğuğa dayanıksız bitkilerin kış aylarında korunması amacıyla kullanıldı Üçüncü Cumhuriyet'in ilk yıllarında binanın kullanım amacı değişti Bir süre depo, kışla, konser salonu ve spor salonu olarak kullanıldı Zaman zaman inşaat şantiyesi, bahçıvan deposu, köpek barınağı ve hatta sergi salonu olarak da kullanıldı


1921'de bina, karşısında yer alan jeu de paume salonuyla birlikte Güzel Sanatlar İdaresine devredildi ve binalarda Musée du Luxembourg isimli bir çağdaş sanat müzesi açılması planlandı 1927'de Claude Monet, arkadaşı Georges Clemenceau'nun girişimleri sonucunda, Nilüferler serisine ait 8 büyük tablosunu, bu binada sergilenmek üzere Fransa Devleti'ne hediye etti Tablolar, Monet'nin Giverny'deki nilüferlerle kaplı göletinin panoramik bir görüntüsünü oluşturacak şekilde, binanın içindeki iki oval odada sergilenmeye başladı André Masson'un 1952'de "İzlenimcilik'in Sistine Şapeli" olarak tanımladığı bu iki salon, o dönemde Musée Claude Monet adıyla da anılıyordu ve binadaki sergi alanının yarısını kaplıyordu Alanın diğer yarısında ise geçici sergiler düzenleniyordu 1932'de Édouard Manet'nin yüzüncü doğum yılı anısına düzenlenen büyük retrospektif sergi bu alanda gerçekleştirildi Aynı şekilde 1941 yılında, savaşa rağmen Berthe Morisot'un yüzüncü doğum yılı sergisi de burada düzenlendi


1959 ile 1963 yılları arasında, Jean Walter ve Paul Guillaume Koleksiyonu müzenin mülkiyetine geçti Koleksiyonda bulunan 144 tablonun sergilenebilmesi için 1960 ile 1965 yılları arasında binada büyük çaplı bir renovasyon çalışması yapıldı Binanın içi, beton bir tavan yapılarak iki kat hâline getirildi Monet'nin tabloları daha önce bulundukları yerde bırakılarak yapay ışık ile ışıklandırıldı Walter-Guillaume Koleksiyonu ise yeni yapılan ve gün ışığının ulaşabildiği ikinci katta sergilenmeye başladı


1999'da müzede birkaç ay süren bir sergi kapsamında, Monet'nin Nilüferler serisine ait birçok resim, dünyanın çeşitli yerlerindeki müzelerden toplanarak sergilendi Ressamın bahçesindeki gölette yer alan nilüferleri resmettiği 250 tablosundan 60 tanesi bu sergide yer aldı Bu özel sergi için müzenin duvarları mor ve menekşe rengi tonlarına boyandı


2000 ile 2006 arasında, binanın anıt değeri de dikkate alınarak, kapsamlı bir yenileme ve genişletme çalışması daha yapıldı Monet'nin Nilüferler'inin yeniden gün ışığına kavuşturulması için, ara tavan kaldırıldı Walter-Guillaume Koleksiyonu için, binanın yan tarafına, camla kaplı tavanından gün ışığı alabilen bir yeraltı salonu inşa edildi Bu ek bina için yapılan kazı çalışmaları sırasında, XIII Louis zamanından kalma 400 yıllık surlar keşfedildi Bu tarihi yapının korumaya alınabilmesi için inşaat bir süre durdu Kalıntıların bir bölümü müzenin alt katında görülebilmektedir 29 milyon avroya mal olan bu yenilemeler sonrasında müzenin sergileme alanı 3200 m2'den 6300 m2'ye çıktı[1]


Koleksiyon


Musée de l'Orangerie koleksiyondaki en bilinen eserler Claude Monet'nin Nilüferler serisine ait olan tablolardır Yüksekliği 2 metre olan bu tabloların bazılarının uzunluğu 17 metreye kadar çıkar ve tüm resimlerin toplam uzunluğu 100 metreyi aşar Ressamın 20 yüzyıl başlarında çizdiği bu tabloların haricinde, İzlenimciler'in ilk sergisinin açıldığı 1874'te yapılmış bir resmi de müzede yer alır Argenteuil isimli bu tablo Walter-Guillaume Koleksiyonu'nun da ilk tablolarında biridir Birkaç ressamın eserleri üzerine özelleşmiş olan bu koleksiyonda, her ressama ait geniş eser grupları bulunur Koleksiyonda 20'den fazla eseri bulunan Pierre-Auguste Renoir, müzedeki ressamlar arasında ilk sıradadır Ressamın çeşitli natürmort ve kadın tasvirlerinin yanı sıra, Palyaço Kılığında Claude Renoir ve Piyano Başında Genç Kızlar tabloları da buradadır Alfred Sisley'ye ait bir manzara resmi ile müzenin İzlenimci bölümü sona erer


Paul Gauguin'in Güney Denizleri'ne ait bir manzara resminin ardından, Paul Cézanne'a ait 13 eser sıralanır Bu eserler arasında manzara resimleri, portreler ve natürmortlar bulunur Müzede fazla sayıda eseri bulunan ressamlardan biri de, 9 tablosu sergilenen Henri Rousseau'dur Ressamın Evlilik ve Juniet Baba'nın Arabaları isimli eserleri bu müzededir


Walter-Guillaume Koleksiyonu'nun bir başka odak noktasını, 20 yüzyılın başlarında eserler veren ressamlar oluşturur André Derain ve Chaim Soutine'in her birinin 20'den fazla eseri müzede yer alır Maurice Utrillo'nun müzede yer alan 10 tablosu arasında, ressamın karakteristik eserleri olan Paris manzaraları bulunur Pablo Picasso'nun, pembe döneminden 1920'li yıllardaki kübik eserlerine uzanan on bir tablosu da müzede sergilenmektedir Müzede ayrıca, Amedeo Modigliani'ye ait beş portre, Henri Matisse'in bazı iç mekân resimleri, Marie Laurencin'in bazı eserleri ve Kees van Dongen'in bir tablosu vardır