Samsara ( Sanskrit Dilinde "dolaşıp Durmak") .Hint Felsefesinde ,ruhgöçü öğretisinin Temel Kavramı.

SAMSARA

Samsara ( Sanskrit dilinde "dolaşıp durmak") Hint felsefesinde ,ruhgöçü öğretisinin temel kavramıHinduizm ve Caynacılıkta bu kavram,öz bilincini ve mutluluğunu birkez yitirdikten sonra geçmiş eylemlerinin etkisinden ( karman) kurtuluncaya ( moksha) değin değişik canlılar biçiminde hep yeniden doğan ruhun serüvenini anlatırBudacılık ise sürekliliği olan bir ruhun varlığını kabul etmemekle birlikte,kişiliğin az çok sürekli bir çekirdeğinin samsara sürecinden geçtiğini onaylar



Ruhgöçü sürecini ayrıntılarıyla ele alan Hindu felsefesinin Samkhya okulu birimaddi,öbürü maddesiz iki beden varsayarMaddi beden yok olunca öteki yaşamayı sürüdür ve bir başka bedene geçerMaddesiz beden,buddhi ( bilinç) ,ahamkara ( benlik bilinci) ,manas ( duyu izlenimlerinin eşgüdümcüsü olarak zihin) ve canlılığın ilkesi olan prana ( soluk) gibi işlevlerden oluşur

Samsara en ilkel böcek türünden,hatta bazen sebze ve madenlerden tanrıların en yükseği olan Brahma'ya kadar uzanır; çünkü bunların tümü ruhgöçü sürecine bağlıdırYeniden doğan kişinin yaşam hiyerarşisindeki yeri bir önceki yaşamının niteliğine bağlıdırÖlümden sonra ruh,önce iyi ya da kötü karman'larından arınıncaya değin bir cennet ya da cehenneme giderBunun ardından,kalan karman'ının sonraki yaşam koşullarını belirlemesiyle yeni bir rahime dönerBu döngü kuramsal olarak kişinin önceki yaşamlarını ( catismara) anımsamasını olanaklı kılar;ama bu ancak büyük ermişlerin taşıdığı ya da geliştirdiği bir yetenektirBu inancı yansıtan en iyi örnek Buda'nın eski yaşamlarına ilişkin bilgiler verdiği Cataka öyküleridir

Kaynak:AnaBritannica cilt 27 sayfa 107 frmsinsinet için derlenmiştir