Tevbeeeeee

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

evladının acısıyla yanan bir anne kalkıp

uzatırsa dergahına titreyen ellerini

bu tevbemi sunuyorum o ellerle birlikte

gecenin bir vaktinde

herkez istediğiyle, sevdiğiyle hemhalken

yetim kalmış bir yürek

sessiz sessiz ağlarken

bakarsa biran olsun yıldızsız gökyüzüne

ve melekleri inleten bir edayla seslenip

ALLAH derse derinden

ve lebbeyk nidaları gelirse göklerinden

o öksüz haykırışa katıyorum tevbemi

günahları yüzünden mahkum olur ya insan

kimse görmesin diye

görüp kimse gülmesin diye

kirlenen ellerini kapatır ya yüzüne

ve günlerce acıyla inim inim inler ya

vicdanından yükselen alev gibi bir sesle

uykusuz gecelerin ışıdığı zamanda

karanlığın gündüze yakın olduğu anda

secdelere kapanıp

YARABBİM ben pişmanım

ben pişmanım ey RAHMAN

diyerek geçer ya kendisinden

o pişman baygınlığa sunuyorum tevbemi

rahmeti yok etmek için yola çıkan ömerin

kız kardeşine karşı bazen şefkatli abi

bazen güvenli baba hattaboğlu ömerin

eline bulaştığı kardeşinin kanıyla

sonra aynı ömerin

peygamber nazarını gözleriyle içerken

günahlara döktüğü inci taneleri ile süslüyorum tevbemi

kendisinden başka ilah olmayan SÜPHAN

zalimlerden oldumki merhamete muhtacım

huzuruna alsanda beni böyle perişan

benim hakkımda olan hükmün başımda tacım

simsiyah ve pis köle diye hakaretler var

habeşlinin gözlerinde

güneş batmayı hiç bu kadar istememiştir

çöl serinliğe böylesine hasret duymamış

ve bir taş pamuk kadar hafif olmayı bu denli istememiştir

çünki bir BİLAL vardır ortada

ve kucağında bir kaya

inkar tekliflerine ızdırap yüklü o dil

tap taze bir ruhla cevabı dillendirir

ALLAH BİR ALLAH BİR

kumların üstündeki o simsiyah bedenden

dökülen terlerle yıkıyorum tevbemi

savaştan dönen nazlı nebi

üstü başı toz toprak içinde

onu bu halde merhamet timsali kızı

fatma tül zehra görünce gözyaşlarına engel olamaz

bir yandan babacığının yüzünü gözünü siler

bir yandanda anne gibi konuşur

seni yaradana kurban olayım

sana böyle ne yaptılar

ey fatma yakışmasada bu varlık

o ismi anmaya

seni her anışta anne dedim

fatma annem dedim

bir menekşem var şimdi

ismini hüseyin koydum

ona her su verişimde

içimin kerbelası serinler

sonra sen sanki tebessüm edersin ötelerden

senin o güzel ismine katıyorum tevbemi

aaah taif

dünya kendi haline bırakılsa dönmezdi

iyice yaklaşarak kavururdu dünyayı

güneş kendi haline bırakılsaydı eğer

toprak parça parça bölünür

taif denen noktada dağlar

dümdüz olurdu o evet deseydi eğer

bin bir umutla gelen göklerin sevgilisi

yerlerin efendisi sızıyı yudumladı

ve gök ehli ağladı

ona atılan her taş

sonsuza kadar mahsun kalacak

o bir evet deseydi

siğneler çatlayacak taif yok olacaktı

ama kanlar içinde ellerini kaldırıp

ALLAH'IM dedi Resül

bir anda herşey sustu

İsrafil doğruldu

Mikail doğruldu

Azrailde pür dikkat

ve hüzün Cebrail'de

melekler ihtizasta

işaret bekliyor arş

kainatta tek ses yok

çünkü arşa doğru uzanan bu eller

MUHAMMED'E aitti

ve biliyor ki alem o ne istese olur

sema biliyorki reddedilmez isteği

ALLAH'IM dediyse habip

hele acı içinde gözlerinde yaş

baktıysa maveraya

kanı donar dünyanın

ukbanın donar kanı

açıldı son nebinin nurdan nur dudakları

ve seslendi yarine

ALLAH'IM acziyetimi sana şikayet ediyorum

sana şikayet ediyorum acziyetimi

kainatı titreten bu şefkat

seslenişi ile sunuyorum tevbemi

ALLAH'IM günahkar bir sesleniştir bu

günahların yükselemeyeceği yüce katına

şanın ne yücedir seninki

mülk elindedir

ve sen herşeye kadirsin

kudretin herşeye galip gelir

ve sen çok bağışlayansın

yeri göğü ahenk içinde yaradan sensin

dünya semasını kandillerle süsleyensin

senin ilmin en gizli işlerin bütün inceliğine nüfus eder

sen herşeyden hakkıyla haberdarsın

haberdarsın benden

dünümden, bu günümden ve yarınımdan

bir ömrü işte böyle yele verdim savurdum

şimdi pişman, perişan gelip duaya durdum

geçmişi ve geleceği yüreğime aldımda

kendimi avuttum nefsimi unuttum

kalbimin cennetinde nefsime uyan adem

o yüce dergahına gözlerimden seslenir

ve Nuh toplar kalbimde ne kadar duygu varsa

nefsimin tufanından korumaya çalışır

İbrahimin ateşe atıldığı mancınık yüreğimdedir benim

Eyyüb bana sabreder

kendisinden başka ilah olmayan SÜPHAN

zalimlerden oldum ki merhamete muhtacım

huzuruna alsanda beni böyle perişan

benim hakkımda olan hükmün başımda tacım

Dursun Ali Erzincanlı

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Tevbeeeeee evladının acısıyla yanan bir anne kalkıp uzatırsa dergahına titreyen ellerini bu tevbemi sunuyorum o ellerle birlikte gecenin bir vaktinde herkez istediğiyle, sevdiğiyle hemhalken yetim kalmış bir yürek sessiz sessiz ağlarken bakarsa biran olsun yıldızsız gökyüzüne ve melekleri inleten bir edayla seslenip ALLAH derse derinden ve lebbeyk nidaları gelirse göklerinden o öksüz haykırışa katıyorum tevbemi günahları yüzünden mahkum olur ya insan kimse görmesin diye görüp kimse gülmesin diye kirlenen ellerini kapatır ya yüzüne ve günlerce acıyla inim inim inler ya vicdanından yükselen alev gibi bir sesle uykusuz gecelerin ışıdığı zamanda karanlığın gündüze yakın olduğu anda secdelere kapanıp YARABBİM ben pişmanım ben pişmanım ey RAHMAN diyerek geçer ya kendisinden o pişman baygınlığa sunuyorum tevbemi rahmeti yok etmek için yola çıkan ömerin kız kardeşine karşı bazen şefkatli abi bazen güvenli baba hattaboğlu ömerin eline bulaştığı kardeşinin kanıyla sonra aynı ömerin peygamber nazarını gözleriyle içerken günahlara döktüğü inci taneleri ile süslüyorum tevbemi kendisinden başka ilah olmayan SÜPHAN zalimlerden oldumki merhamete muhtacım huzuruna alsanda beni böyle perişan benim hakkımda olan hükmün başımda tacım simsiyah ve pis köle diye hakaretler var habeşlinin gözlerinde güneş batmayı hiç bu kadar istememiştir çöl serinliğe böylesine hasret duymamış ve bir taş pamuk kadar hafif olmayı bu denli istememiştir çünki bir BİLAL vardır ortada ve kucağında bir kaya inkar tekliflerine ızdırap yüklü o dil tap taze bir ruhla cevabı dillendirir ALLAH BİR ALLAH BİR kumların üstündeki o simsiyah bedenden dökülen terlerle yıkıyorum tevbemi savaştan dönen nazlı nebi üstü başı toz toprak içinde onu bu halde merhamet timsali kızı fatma tül zehra görünce gözyaşlarına engel olamaz bir yandan babacığının yüzünü gözünü siler bir yandanda anne gibi konuşur seni yaradana kurban olayım sana böyle ne yaptılar ey fatma yakışmasada bu varlık o ismi anmaya seni her anışta anne dedim fatma annem dedim bir menekşem var şimdi ismini hüseyin koydum ona her su verişimde içimin kerbelası serinler sonra sen sanki tebessüm edersin ötelerden senin o güzel ismine katıyorum tevbemi aaah taif dünya kendi haline bırakılsa dönmezdi iyice yaklaşarak kavururdu dünyayı güneş kendi haline bırakılsaydı eğer toprak parça parça bölünür taif denen noktada dağlar dümdüz olurdu o evet deseydi eğer bin bir umutla gelen göklerin sevgilisi yerlerin efendisi sızıyı yudumladı ve gök ehli ağladı ona atılan her taş sonsuza kadar mahsun kalacak o bir evet deseydi siğneler çatlayacak taif yok olacaktı ama kanlar içinde ellerini kaldırıp ALLAH'IM dedi Resül bir anda herşey sustu İsrafil doğruldu Mikail doğruldu Azrailde pür dikkat ve hüzün Cebrail'de melekler ihtizasta işaret bekliyor arş kainatta tek ses yok çünkü arşa doğru uzanan bu eller MUHAMMED'E aitti ve biliyor ki alem o ne istese olur sema biliyorki reddedilmez isteği ALLAH'IM dediyse habip hele acı içinde gözlerinde yaş baktıysa maveraya kanı donar dünyanın ukbanın donar kanı açıldı son nebinin nurdan nur dudakları ve seslendi yarine ALLAH'IM acziyetimi sana şikayet ediyorum sana şikayet ediyorum acziyetimi kainatı titreten bu şefkat seslenişi ile sunuyorum tevbemi ALLAH'IM günahkar bir sesleniştir bu günahların yükselemeyeceği yüce katına şanın ne yücedir seninki mülk elindedir ve sen herşeye kadirsin kudretin herşeye galip gelir ve sen çok bağışlayansın yeri göğü ahenk içinde yaradan sensin dünya semasını kandillerle süsleyensin senin ilmin en gizli işlerin bütün inceliğine nüfus eder sen herşeyden hakkıyla haberdarsın haberdarsın benden dünümden, bu günümden ve yarınımdan bir ömrü işte böyle yele verdim savurdum şimdi pişman, perişan gelip duaya durdum geçmişi ve geleceği yüreğime aldımda kendimi avuttum nefsimi unuttum kalbimin cennetinde nefsime uyan adem o yüce dergahına gözlerimden seslenir ve Nuh toplar kalbimde ne kadar duygu varsa nefsimin tufanından korumaya çalışır İbrahimin ateşe atıldığı mancınık yüreğimdedir benim Eyyüb bana sabreder kendisinden başka ilah olmayan SÜPHAN zalimlerden oldum ki merhamete muhtacım huzuruna alsanda beni böyle perişan benim hakkımda olan hükmün başımda tacım Dursun Ali Erzincanlı