Çizim, DESEN Olarak da Bilinir.bir Yüzey üstünde Imgeler Oluşturma Sanatı Ya da Tekniği.

ÇİZİM

Çizim, DESEN olarak da bilinirbir yüzey üstünde imgeler oluşturma sanatı ya da tekniğiGenellikle uygulama yüzeyi kağıt,çizim malzemesi ise mürekkep ,kurşunkalem,tebeşir,kömür kalem ya da mum boyadırÇizim,kütle ve renkten çok biçimin vurgulanmasıyla resim sanatından ,üretilmesinin bittiği anda sonuca varılmış olmasıyla da taş baskı ve aside yedirme baskı gibi öteki grafik sanatlardan ayrılır



Belirli dönemlerde çizgi,çizimin temel öğesi olarak görülmüştürGerçekten de ,birçok çizimin yalnızca dış çizgilerden oluşmasına,birçoğunun da çizgiye dayanmasına karşın,çizgi çizimin yalnızca dış çizgilerden oluşmasına ,birçoğunun da çizgiye dayanmasına karşın ,çizgi çizimin belirleyici özelliği olarak görülmemelidirÇünkü örneğin Georges Seutrat'nın tebeşirle ya da John Constable'ın sepyayla yaptıkları çalışmalarda olduğu gibi bazı çizimlerde hiçbir çizgi bulunmayabilirÇizimler çoğu zaman tek renkli olmakla birlikte ,renkli mum boya yada lavi gibi çeşitli renklendirme malzemeleri de kullanılabilir

Çizim,çoğunlukla resim,heykel ya da mimarlık gibi daha somut bir alanda yapılacak çalışmaların ilk adımını oluştururMobilyadan makineye kadar insan eliyle üretilen her tür nesnenin yapımında hemen her zaman çizimler ya da planlar kullanılmıştırRönesans öncesinden günümüze ulaşabilen çok az sayıdaki çizimlerin hemen hepsi bu tür hazırlık çalışmalarıdırBu azlığın,çizim malzemelerinin kolay bozulur nitelikte olması sonucu ortaya çıktığını göz önünde bulundurmak gerekirse de,ortaçağda hazırlık çizimlerinin zaten genelde model kitaplarındaki standart tasarımlara göre yapıldığı,dolayısıyla da her sanatçının kendi çizimini yapması gerekmediği unutulmamalıdırEn tanınan ortaçağ model kitabı Villard de Honnecourt'unkidirbunda geometrik biçimlerden yola çıkılarak nasıl insan ve hayvan çizimeleri yapılacağı gösterilirKitapta doğadan yapıldığı ileri sürülen çizimlerin bile oldukça kalıplaşmış özellikleri bulunduğu görülür

Rönesans öncesinde Giotto'nun doğalcı yaklaşımının etkisiyle çizim teknikleri değiştimodel kitaplarındaki stilize dış çizgilerin yerini doğadan yapılan çizimler aldıDış çizgiler içindeki biçimlere tarama yoluyla ışık-gölge etkisi verilerek üç boyutlu bur görünüm kazandırıldıCennino Cennini ,II libro dell'arte (1437; Ustanın Elkitabı) adlı yapıtında ustalardan kopya ederek çizim yapmanın yanı sıra,doğadan da çalışılmasını salık veriyorduİtalyan Rönesansı boyunca çizim,bağımsız bir teknik olmaya ve sanat kuramı içinde önem kazanmaya başladıÖzellikle daha resimsel özellikler gösteren Venedik üslubuna karşıt nitelikteki Floransa sanatında görülüyorduFloransa'da fresk sanatının yaygın olması,çizim anlayışını da belirledi1435'te Leon Battista Alberti çizimi dış çizgi ile bir tuttuğunu yazıyor ve iyi bir çizimin çoğu zaman kendi başına da çok güzel olduğunu kabul etmekle birlikte onu gene resmi oluşturan " üç parça" dan biri olarak tanımlıyorduGerçekten de ,freksleri uygulamak için bazen duvara kazınan dış çizgiler ,Rönesans'ta yaygın bir çizim türüydüAlberti'ye göre resmin ikinci parçası olan kompozisyon, görülen nesnelerin resmin içine yerleştirme yöntemiydiBundan 50 yıl sonra Piero della Francesca her iki "parça"yı da az çok kapsayan daha geniş bir tanım yaparak,çizim dendiğinde orantılı biçimde yerleştirilen profil ve dış çizgilerin anlaşılması gerektiğini yazdı


Kaynak;AnaBritannica cilt 9 sayfa 178-179 frmsinsinet için yazılmıştır

Genç Leonardo da Vinci defterlerinde çizimlerin şiir taslaklarına benzediğini belirterek ,bunlara başka bir gözle bakılması gereğini savunuyorduDa Vinci kendisi de teknik açıdan deneysel çizimler yapıyorduBunlar çoğunlukla herhangi bir resmin ön taslağı olarak düşünülmemiş,bağımsız çizimlerdiBunlardan etkilenen Raffaello ile Michelangelo çizimi,figürler arasındaki ilişkileri çözümlemeye ve biçimleri oluşturmaya yarayan bir araç olarak kullandılarMichelangelo bu amaçla,heykel sanatındaki yontma yöntemlerine benzer bir sık tarama üslubu geliştirdiUstaların değişik üsluplarını ortaya koymak için onların çizimlerini toplamayı akıl eden Giorgio Vasari'nin yazılarında,çizim kavramı oldukça önem kazandı ve kapsamı genişlediVasari'nin çizim için kullandığı,hem tasarım,hem çizim anlamına gelen disegno sözcüğü başka birçok şeyi de içeriyorduOna göre disegno,resim,heykel ve mimarlıktan oluşan üç ana sanat dalının temelini oluşturuyorduSözcük olarak yalnızca alışılmış anlamda bu sanat yapıtlarının gerçekleştirilmesinde kullanılan hazırlık çizimlerini değil,aynı zamanda Yeni - Platonculuk doğrultusunda bir anlayışla ,bunların yaratılmasında sanatçının imgelerine Tanrı tarafından yerleştirilen ana düşünceyi de tanımlıyorduBu anlamda çizim,bütün yaratıcı süreçlerin başlatıcısıydı

Bu görüşü benimseyenler doğal olarak kompozisyonlarını tasarlarken her aşamada çizimden yararlanma gereğini duyuyorlardıDolayısıyla bu ressamlarla ,dış çizgiler ya da tekrar tekrar yapılan ön çizimler olmadan çalışan Venedik okulu ressamları arasındaki ayırım gittikçe büyüdüÇizimin işlevi konusunda bu ayrı anlayış ve uygulamalar daha sonraki yüzyıllar boyunca da rakip resim okullları arasında sürdüÇizimi sanatın temeli olarak gören anlayış,16yüzyılda Annibale Carracci'nin kurduğu ,doğaya bakarak çizimler yapan sanatçıların toplandığı akademi ile bağdaştırılır oldu

Bu arada çizim daha bağımsız bir hale geldiÖrneğin Albrecht Dürer,Hans Holbein ya da 16yüzyıl Fransız saray ressamlarının portre çalışmalarında olduğu gibi ,önemli kişilerin yüz çizgilerinin saptanması için bir araç olarak kabul edildiRembrandt çizim çalışmalarını,resim ya da oyma baskılarını hazırlamada kullanmaktan çok,bağımsız bir sanat türü olarak ele aldı17yüzyıla gelindiğinde çizimler artık belirli bir pazar değerine kuvuşmuştu; sanat yapıtı alıp satanlar çizim koleksiyonculuğunda uzmanlaşmışlardı; imza taklikçileri de bu durumdan yararlanmaya başladılarBritish Museum ve Ashmolean Müzesinde daha çok 17 ve 18yüzyıl sanatçılarının yaptıklarıyla sanat uzmanlarının topladıkları yapıtlardan büyük çizim koleksiyonları oluşturuldu

18 ve 19yüzyıllarda çizgi ve resim konusundaki eski tartışma ,klasik ve romantik resim okulları arasındaki rekabatle birlikte yeniden canlandıSalt çizgiden oluşan çizimlerin ustası Jean -Auguste- Dominique Ingres," çizim sanatta dürüstlük,çizgisel çizim ise, her şeydir" diyordu19 yüzyıl sonlarında İngiltere'de John Ruskin ve Ön- Raffaellocular benzer görüşleri savundular; ama bir kuşak sonra izlenimciler çizimi resmin temeli olarak almadılarayrı bir sanat türü olarak uyguladılar20yüzyılda çizim, hemen her sanatçının çalışmaları arasında önemli bir yer aldıayrı ve bütünüyle özerk bir sanat biçimi niteliğini kazandıÇizgiyse gerek betimleyici,gerek salt dışavurumcu nitelikleri için kullanılır olduAyrıca bakfırça çizimi; kömür kalem çizim; kurşunkalem çizim; Leke çizim; mürekkepli kalem çizim; tebeşir çizim

Kaynak;AnaBritannica cilt 9 sayfa 178-179 frmsinsinet için yazılmıştır