Şeyh Edebali

Ey oğul, artık Bey’sin !

Bundan sonra öfke bize, uysallık sana

Güceniklik bize, gönül almak sana

Suçlamak bize, katlanmak sana

Acizlik bize, hoşgörmek sana

Anlaşmazlıklar bize, adalet sana

Haksızlık bize, bağışlamak sana

Ey oğul, sabretmesini bil, vaktinden önce çiçek açmaz

Şunu da unutma; insanı yaşat ki devlet yaşasın

Ey oğul, işin ağır, işin çetin, gücün kula bağlı

Allah yardımcın olsun

Güçlüsün, kuvvetlisin, akıllısın, kelamlısın !

Ama; bunları nerede, nasıl kullanacağını bilmezsen

sabah rüzgarında savrulur gidersin

Öfken ve nefsin bir olup aklını yener

Daima sabırlı, sebatlı ve iradene sahip olasın!

Dünya, senin gözlerinin gördüğü gibi değildir

Bütün bilinmeyenler, feth edilmeyenler,

görünmeyenler, ancak sen faziletli ve

ahlaklı olursan gün ışığına çıkacaktır

Ey oğul ! Ananı, atanı say !

Bereket büyüklerle beraberdir

İnancını kaybedersen, yeşilken çöllere dönersin

Açık sözlü ol ! Her sözü üstüne alma !

Gördüğünü görme ! Bildiğini bilme !

Sevildiğin yere sık gidip gelme !

Ey oğul ! Üç kişiye acı :

Cahil arasındaki alime,

zenginken fakir düşene, ve

hatırlı iken itibarını kaybedene

Ey oğul! unutma ki,

yüksekte yer tutanlar,

aşağıdakiler kadar emniyette değildir

Haklıysan mücadeleden korkma !

( Şeyh Edebali'nin Osmanlı Devletinin kurucusu ve damadı Osman Gazi'ye Vasiyeti )