&Quot; Şubat Tadında &Quot; |
10-09-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
&Quot; Şubat Tadında &Quot;Güne üstü kapalı bir gece yıldızlar aya küskün bende hislerimin tetikçisine Şairi meçhul şiirlerle ve boğazımdaki kördüğümlerle kinimin sevgime koyduğu elle ne hazin yol almak yakın geçmişe Attığım her adım varacağım noktaya mesafe artırırken gördüğüm her baykuş hayra yorumluyor şerri ötüşüyle Baykuşlar da sırdaşım bundan böyle yabani, alaycı gülüşleriyle Karşıma çıkan ilk durak hayatı yudum yudum zıkkımlandığım umuda kırkbir mum yaktığım sahibi meçhul mey''hane aslında yegane sığınağım üstü kapalı hiserime ney''hane Şuur altı Şubat tadında, fuzuli mezelerle donanmış yine o eski masa çayıma rakı katan aşk''la gönlüme çay sallayan hevesler ucube kavgada ya beyhude heveslere koşacağım gecenin sonunda, ya da dingin kalacağım aşk''da Geçmişin sararmış yaprakları gözlerimden birer yaş olarak dökülürken bu gece umarsızca, beklentisiz omuz silkiyor bitkin zihnim geleceğe Sırrını çözemediğim iki nefes arası felsefede ürkekliğimle girdabına saklandığım her köşe o sokak lambası şahidimdir ki yeminliyim artık ne sevmeye ne de/ herneyse / Dilim döndüğünce en az beş dilde ahlakım el verse söveceğimde işte, nafile "kadınım bir nebze" Aldığım her nefes batıyor sol yanıma ellerim titriyor koynumda sonra; nikotin sarısı sonbahar dudaklarımda gözlerimden yağmurlar d/üşüyor kanıyor usulca İçimde ki acıyla uyandığım sabahın ayazı soğutuyor geceden kalma yüzümde yanan külleri acının sebebi belki Aşk, belki hasret belki de içinde olmayi istemediğim amansız gaflet Penceremde ki umut kırıntılarıyla beslediğim güvercinler uyanmak istemediğim her günde teslim alıyor öfkemi zehrini düşmana akıtmış akrep kadar sakinim şimdi Aslında, ne gün doğuyor gecemin sonunda ne devran dönüyor, farkına varamamışım ama dünyam duralı hayli zaman oluyor Şuur 6/ Şubat Tadında* Nar-ı Çiçek |
|