Deneme-Kendimi Kandırıyorum

Defterden ısrarla silmeye çalışıyorum, bastırarak yazdığım adını

Siliyorum Ertesi gün açtığımda İzi kaldığını görüyorum

Sayfayı yırtıyor, parça parça edip atıyorum hüzünle

Ertesi gün, yeni sayfada yine kalemin izlerini görüyorum

Gecenin ayazında balkona çıkıyor, yollara bakıyor, her gelip geçen arabaya acaba sen mi geldin diye bakıyorum

Titriyorum soğuktan, bitti, bitti diyorum usulca kendime ama İnandıramıyorum, daha doğrusu kandıramıyorum

Yastığa başımı her koyuşumda sen de beni düşlüyor musun diye soruyorum kendi kendime

Yanıtsız kalıyor sorularım İçimde yankılanıyor, birikiyor, düğümleniyor, hapsoluyor

Uyandığımda sadece sen oluyorsun günümde Bomboş kalmış, anlamını yitirmiş, son bulmuş gibi hissediyorum hayatımı

Tuhaf bir labirent içindeyim, hep aynı noktaya dönüp geliyorum farketmeden Kendimle çatışıyor, kavgaya tutuşuyor, hırpalıyor ve dönüp bir de tekme atıyorum acımasızca

Birkaç saat aklımdan geçmediğinde ooh rahatlıyorum! diyorum kendime

Bak bitiyor, unutuyorsun

Ve aniden yeniden geliyor, dikiliveriyorsun hayalinle

Hüzünle karışık, dolan gözlerimle yukarı bakıyorum gülümseyerek
Biryerde okumuştum göz yaşlarınızı akıtmamak için yukarıya bakıp gülümserseniz akacak gözyaşları geri gidermiş diyordu Nitekim akmıyor akmamasına da Boğazımda düğümlenip kalıyor

Gönderemeyeceğim notlar biriktiriyorum Özlemlerimi yazıyorum daha çok Ağıtlarımı Kahroluşlarımı Dizlerime vuruyor, çığlıklar atıyor, saçlarımı yoluyor, bitip tükeniyor, yokluğuna alışmaya çalışıyorum

Kendimi kandırmakla uğraşıyorum şu sıra Zaman herşeyin ilacıdır söyleminin etkisine bıraktım kendimi

tek kelimyele muhteşem gerçekten teşekkürler